Ignacy Osiewicz urodził się 5 lipca 1916 roku w Gostyniu. Syn Stanisława i Magdaleny z domu Kałkus. 28 czerwca 1930 roku ukończył siedmioklasową Publiczną Szkołę Powszechną, a 13 czerwca 1934 roku Szkołę Dokształcającą Zawodową. Praktykę w zawodzie stolarza odbył w firmie Eitnera w Gostyniu. Po złożeniu w dniu 25 lipca 1936 roku egzaminu czeladniczego kontynuował pracę w tym zakładzie. 15 lutego 1939 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w bitwie nad Bzurą, gdzie w rejonie Iłowa dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony został w Stalagu IX A. Po zwolnieniu z niewoli do 17 marca 1945 roku przebywał w Niemczech w rejonie Frankfurtu nad Menem na robotach przymusowych. Po zakończeniu wojny powrócił do Gostynia. 5 maja 1946 roku zawarł związek małżeński z Anną Malecką. Początkowo pracował w firmie Grzymisławskiego, a następnie w Jarocińskich Fabrykach Mebli oddział w Gostyniu. 22 lutego 1964 roku złożył egzamin mistrzowski. Na emeryturę przeszedł 10 października 1976 roku. Od 15 października 1972 roku członek ZBoWiD. Zmarł 7 września 1982 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1976), Odznakę Grunwaldzką (1973), Odznakę "Wzorowy Strażak" (1973). Opracowano na podstawie: informacje Anny Osiewicz - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski