Franciszek Chudy urodził się 16 września 1908 roku w Wattencheid. Syn Józefa i Wiktorii z domu Kłosowska. Ukończył czteroklasową szkołę powszechną. Od 1926 roku do 1931 roku pracował u Stawskiego w Gostyniu. W marcu 1931 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 9 kompanii 55 Poznańskiego Pułku Piechoty. W lipcu 1932 roku przeniesiony do rezerwy. Po powrocie z wojska do 1936 roku pracował u Stawskiego, a następnie do 1939 roku dorywczo. 15 sierpnia 1939 roku zmobilizowany został do batalionu zapasowego 56 Pułku Piechoty w Jarocinie. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Z batalionem wycofywał się w kierunku Warszawy, a następnie Modlina, gdzie 27 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przewieziony do stalagu, z którego został zwolniony w 1941 roku. Do końca wojny przebywał w Niemczech na robotach przymusowych. Do Gostynia powrócił w 1946 roku. W pierwszych latach po wojnie pracował dorywczo. Od 1950 roku zatrudniony był w Spółdzielni Przemysłu Skórzanego w Gostyniu, następnie w Spółdzielni Tapicerów w Piaskach i w Jarocińskich Fabrykach Mebli - Oddział w Gostyniu (strażnik placowy). Na emeryturę przeszedł 4 listopada 1973 roku. Od 1983 roku członek ZBoWiD. Zmarł 18 stycznia 1987 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Gostyńska Fabryka Mebli Spółka z o.o., Akta osobowe Franciszka Chudego. Roman Tomaszewski