Czesław Ręczniarek urodził się 19 lipca 1908 roku w Gostyniu. Syn Wincentego i Jadwigi z domu Strugała. Ukończył szkołę elementarną. W latach międzywojennych pracował dorywczo m.in. w przedsiębiorstwie budowlanym i w Cukrowni w Gostyniu. W marcu 1930 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 1 baterii 2 kompanii 55 Poznańskiego Pułku Piechoty w Lesznie. We wrześniu 1931 roku przeniesiony do rezerwy. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do batalionu zapasowego w Jarocinie. Brał udział w kampanii wrześniowej. Walczył m.in. pod Kutnem, Piątkiem, w Puszczy Kampinoskiej i w obronie Modlina. 28 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w Stalagach: I A, I B i X A. 4 września 1942 roku został zwolniony z obozu i do końca wojny pozostał w Niemczech na robotach przymusowych. Do Gostynia powrócił w 1946 roku i podjął pracę w Wytwórni Wyrobów Cementowych. 20 maja 1949 roku wyjechał do Szczecina i do 22 kwietnia 1955 roku pracował jako robotnik w Zarządzie Portowym Szczecińskich Basenów Portowych "Basen Górniczy". Po powrocie do Gostynia od 11 maja 1955 roku do 19 lipca 1973 roku pracował w oddziale gostyńskim Pleszewskiej Fabryki Aparatury Przemysłu spożywczego "Spomasz" w charakterze robotnika, w odlewni. Zmarł 13 września 1990 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa nr 924868 WKR Leszno; Pleszewska Fabryka Aparatury Przemysłu Spożywczego "Spomasz", Akta osobowe Czesława Ręczniarka Roman Tomaszewski