Józef Stelmaszyński urodził się 19 listopada 1905 roku w Szczodrochowie. Syn Filipa i Marii z domu Ławniczak. Ukończył szkołę elementarną. We wrześniu 1926 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w 1 plutonie 17 Pułku Ułanów w Lesznie. Do rezerwy przeniesiony został w październiku 1928 roku. Pracował w charakterze robotnika w młynie Oskara Klimpla. 24 sierpnia 1939 roku otrzymał kartę mobilizacyjną. Brał udział w kampanii wrześniowej. W pierwszych dniach wojny z kolejową kolumną saperską nr 47 wyruszył z Poznania w kierunku Koła. Na skutek bombardowań lotnictwa niemieckiego i zniszczenia stacji kolejowej w Kole rozładunek sprzętu saperskiego nastąpił w niewielkiej odległości od miasta. Wycofujący się oddział nękany był ciągle przez Niemców. Po rozbiciu jednostki dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w przejściowych obozach jenieckich w Kutnie, Łagiewnikach i w Zgierzu. 7 października został zwolniony z niewoli. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował w młynie Klimpla. Po II wojnie światowej, po upaństwowieniu firmy zatrudniony w Zakładach Młynarskich w Lesznie, Młyn nr 2 w Gostyniu. W 1945 roku w Gostyniu poślubił Jadwigę Markowiak. W 1970 roku przeszedł na emeryturę. Od 18 października 1979 roku należał do ZBoWiD. Zmarł 31 maja 1989 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939", Medal "Zwycięstwa i wolności 1945". Biogram opracowano na podstawie: informacje Danuty Stlemaszyńskiej - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski