Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Wawrzyniak Franciszek
22.06.2014 10:49
Franciszek Wawrzyniak
urodził się 26 października 1907 roku w Gostyniu. Syn Stanisława i Antoniny z domu Jernaś. W 1921 roku w Gostyniu ukończył siedmioklasową Szkołę Powszechną. Praktyczną naukę zawodu ślusarza odbył w firmie Mońki w Gostyniu (1.04.1923-1.04.1926). 30 sierpnia 1926 roku złożył egzamin czeladniczy. W latach 1926-1930 pracował jako robotnik w miejscowej cukrowni. 13 marca 1930 roku powołany został do czynnej służby wojskowej. Początkowo pełnił ją w 70 Pułku Piechoty, a następnie od 19 września służył w 14 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza w Zaleszczykach. 15 marca 1932 roku w stopniu starszego szeregowego przeniesiony został do rezerwy. W 1936 roku w Gostyniu poślubił Katarzynę Karolewicz. 24 sierpnia 1939 roku zmobilizowany został do Rawickiego Batalionu Obrony Narodowej z przydziałem do kompanii w Krobi. 26 sierpnia wyruszył wraz z kompanią w kierunku Śremu, celem zabezpieczenia mostów drogowych, kolejowych i obiektów przemysłowych przed dywersją niemiecką. Następnie wycofywał się przez Borek, Jarocin w kierunku Kutna, gdzie z innymi jednostkami brał udział w walce z Niemcami. 14 września wzięty został do niewoli niemieckiej i umieszczony w obozie jenieckim w Ostrowie Wielkopolskim, skąd został zwolniony. Do 1940 roku pracował w Cukrowni w Gostyniu. Następnie został wywieziony na przymusowe roboty do Pafawagu we Wrocławiu, gdzie pracował do początku 1945 roku. Po zakończeniu wojny podjął pracę w tartaku Grzymisławskiego, a po jego znacjonalizowaniu w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego. W 1972 roku przeszedł na emeryturę. Od 19 czerwca 1986 roku członek ZBoWiD. Zmarł 25 lipca 1990 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Biogram opracowano na podstawie: informacje Dariusza Wawrzyniak - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria D nr 920433 WKR Leszno (28.11.1958).
ROMAN TOMASZEWSKI
urodził się 26 października 1907 roku w Gostyniu. Syn Stanisława i Antoniny z domu Jernaś. W 1921 roku w Gostyniu ukończył siedmioklasową Szkołę Powszechną. Praktyczną naukę zawodu ślusarza odbył w firmie Mońki w Gostyniu (1.04.1923-1.04.1926). 30 sierpnia 1926 roku złożył egzamin czeladniczy. W latach 1926-1930 pracował jako robotnik w miejscowej cukrowni. 13 marca 1930 roku powołany został do czynnej służby wojskowej. Początkowo pełnił ją w 70 Pułku Piechoty, a następnie od 19 września służył w 14 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza w Zaleszczykach. 15 marca 1932 roku w stopniu starszego szeregowego przeniesiony został do rezerwy. W 1936 roku w Gostyniu poślubił Katarzynę Karolewicz. 24 sierpnia 1939 roku zmobilizowany został do Rawickiego Batalionu Obrony Narodowej z przydziałem do kompanii w Krobi. 26 sierpnia wyruszył wraz z kompanią w kierunku Śremu, celem zabezpieczenia mostów drogowych, kolejowych i obiektów przemysłowych przed dywersją niemiecką. Następnie wycofywał się przez Borek, Jarocin w kierunku Kutna, gdzie z innymi jednostkami brał udział w walce z Niemcami. 14 września wzięty został do niewoli niemieckiej i umieszczony w obozie jenieckim w Ostrowie Wielkopolskim, skąd został zwolniony. Do 1940 roku pracował w Cukrowni w Gostyniu. Następnie został wywieziony na przymusowe roboty do Pafawagu we Wrocławiu, gdzie pracował do początku 1945 roku. Po zakończeniu wojny podjął pracę w tartaku Grzymisławskiego, a po jego znacjonalizowaniu w Gostyńskich Zakładach Przemysłu Terenowego. W 1972 roku przeszedł na emeryturę. Od 19 czerwca 1986 roku członek ZBoWiD. Zmarł 25 lipca 1990 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Biogram opracowano na podstawie: informacje Dariusza Wawrzyniak - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria D nr 920433 WKR Leszno (28.11.1958).
ROMAN TOMASZEWSKI