Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Matuszak Stanisław
22.06.2014 11:05
Stanisław Matuszak
urodził się 4 listopada 1915 roku w miejscowości Ostrowo koło Gostynia. Syn Antoniego i Jadwigi z domu Goryniak. W 1929 roku w Dusinie ukończył szkołę powszechną, a w latach pięćdziesiątych XX wieku Gimnazjum dla Pracujących w Gostyniu. Od 1929 roku do 1936 roku pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. W 1937 roku podjął pracę w firmie Hasińskiego w Gostyniu, w charakterze woźnicy. 23 marca 1938 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w plutonie artylerii 60 Pułku Piechoty w Ostrowie Wielkopolskim. 28 sierpnia 1939 roku z jednostką skierowany został na stanowisko ogniowe w lesie Tarchały na linię Odolanów-Przygodzice-Antonin Dwór. Na przedpolach Odolanowa brał udział w walkach z nieprzyjacielskimi samochodami pancernymi. W dniach 1-3 września z plutonem artylerii wycofał się w rejon Kalisz-Stawiszyn, a następnie Turku. Od 4 do 7 września brał udział w walkach pod Uniejowem i w jego okolicach, a od 9 do 13 września w bojach o Łęczycę. Od 14 września uczestniczył w starciach z Niemcami, m.in. pod Roszkami, Górą Świętej Małgorzaty, w przeprawie przez Bzurę, pod Sochaczewem, w Puszczy Kampinoskiej, w Palmirach i w obronie Warszawy. 26 września podczas zajmowania nowych stanowisk ogniowych przy dworcu PKP Warszawa-Gdańsk został ranny w prawą nogę. Umieszczony w szpitalu w Łowiczu. W listopadzie 1939 roku zwolniony ze szpitala powrócił do Gostynia. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował jako woźnica. 24 grudnia 1944 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński z Władysławą Stachowiak. 2 lutego 1945 roku wstąpił do Milicji Obywatelskiej, w której pracował do 31 stycznia 1970 roku. W Komendzie Powiatowej MO zatrudniony był na stanowisku pracownika referatu gospodarczego i zaopatrzeniowego. Od 1970 roku członek ZBoWiD. Od kwietnia 1971 roku przez kolejne 27 lat pełnił funkcję skarbnika i księgowego. Posiadał stopień wojskowy chorążego. Odznaczony: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Złotym, Srebrnym, Brązowym Krzyżem Zasługi (1971, 1956, 1950), Medalem "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1973), Medalem 10- i 40-lecia PL (1954, 1984), Medal za Warszawę 1939-1945 (1996), Medal "Za udział w wojnie Obronnej 1939" (1982), Odznakę "Za Zasługi dla Województwa Leszczyńskiego" (1983), Odznakę "Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego" (1964), Odznakę "Za Zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych" (1997).
Opracowano na podstawie: relacja Stanisława Matuszaka, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD.
Roman Tomaszewski
urodził się 4 listopada 1915 roku w miejscowości Ostrowo koło Gostynia. Syn Antoniego i Jadwigi z domu Goryniak. W 1929 roku w Dusinie ukończył szkołę powszechną, a w latach pięćdziesiątych XX wieku Gimnazjum dla Pracujących w Gostyniu. Od 1929 roku do 1936 roku pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. W 1937 roku podjął pracę w firmie Hasińskiego w Gostyniu, w charakterze woźnicy. 23 marca 1938 roku został powołany do czynnej służby wojskowej, którą odbył w plutonie artylerii 60 Pułku Piechoty w Ostrowie Wielkopolskim. 28 sierpnia 1939 roku z jednostką skierowany został na stanowisko ogniowe w lesie Tarchały na linię Odolanów-Przygodzice-Antonin Dwór. Na przedpolach Odolanowa brał udział w walkach z nieprzyjacielskimi samochodami pancernymi. W dniach 1-3 września z plutonem artylerii wycofał się w rejon Kalisz-Stawiszyn, a następnie Turku. Od 4 do 7 września brał udział w walkach pod Uniejowem i w jego okolicach, a od 9 do 13 września w bojach o Łęczycę. Od 14 września uczestniczył w starciach z Niemcami, m.in. pod Roszkami, Górą Świętej Małgorzaty, w przeprawie przez Bzurę, pod Sochaczewem, w Puszczy Kampinoskiej, w Palmirach i w obronie Warszawy. 26 września podczas zajmowania nowych stanowisk ogniowych przy dworcu PKP Warszawa-Gdańsk został ranny w prawą nogę. Umieszczony w szpitalu w Łowiczu. W listopadzie 1939 roku zwolniony ze szpitala powrócił do Gostynia. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował jako woźnica. 24 grudnia 1944 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński z Władysławą Stachowiak. 2 lutego 1945 roku wstąpił do Milicji Obywatelskiej, w której pracował do 31 stycznia 1970 roku. W Komendzie Powiatowej MO zatrudniony był na stanowisku pracownika referatu gospodarczego i zaopatrzeniowego. Od 1970 roku członek ZBoWiD. Od kwietnia 1971 roku przez kolejne 27 lat pełnił funkcję skarbnika i księgowego. Posiadał stopień wojskowy chorążego. Odznaczony: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Złotym, Srebrnym, Brązowym Krzyżem Zasługi (1971, 1956, 1950), Medalem "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1973), Medalem 10- i 40-lecia PL (1954, 1984), Medal za Warszawę 1939-1945 (1996), Medal "Za udział w wojnie Obronnej 1939" (1982), Odznakę "Za Zasługi dla Województwa Leszczyńskiego" (1983), Odznakę "Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego" (1964), Odznakę "Za Zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych" (1997).
Opracowano na podstawie: relacja Stanisława Matuszaka, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD.
Roman Tomaszewski