Jezierski Franciszek Salezy (1740-1791)

Ks. Franciszek Salezy Jezierski urodził się w r. 1740 w ziemi łukowskiej, był synem pisarza ziemskiego łukowskiego, właściciela wsi Jeziory i Gołąbki. Po ukończeniu szkół pijarskich w Łukowie wstąpił do zgromadzenia księży misjonarzy w Warszawie. Studiował też za granicą. Był kaznodzieją w Lublinie, Kaliszu i Krakowie. Został powołany w r. 1781 przez Komisję Edukacji Narodowej na rektora szkół lubelskich. Następnie w r. 1785 został wizytatorem generalnym Szkoły Głównej. Dążył do wychowania narodowego. Brał wybitny udział w pracach Komisji Edukacyjnej. Był publicystą Sejmu Czteroletniego i najwybitniejszym współpracownikiem Kołłątaja, jednym z głównym pisarzy „Kuźnicy Kołłątajowskiej". Uznawał równość polityczną wszystkich warstw narodu, stawał w obronie mieszczan i chłopów, potępiał przywileje szlacheckie, liberum veto i wolną elekcję. Był najzdolniejszym i najodważniejszym z publicystów ówczesnych. Zmarł dnia 14 II 1791

Bibliografia

Aleksandrowicz P. ks., Diecezja siedlecka...