Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Hruszówka
10.03.2009 11:58
Hruszówka obwód brzeski, rejon lachowicki (ЛЯХАВІЦКІ),
biał. ГРУШАЎКА , ros. ГРУШЕВКА
Hruszauka, Gruszowka, Grushevka,
Miejscowość 30 kilometrów na południowy-wschód od Baranowicz. Zespół dworski w dawnym majątku Reytanów, miejsce urodzenia i śmierci Tadeusza Rejtana
Rejtanowie przybyli do Polski ok. 1600 roku z Niemiec, z czasem ulegając całkowitej polonizacji. W posiadaniu męskiej linii rodziny Hruszówka pozostawała do 1910 roku, tzn. do śmierci Józefa Rejtana. Później panią na Hruszówce była wdowa po Reytanie pani Alina Rejtan. Ciągle żywe są jeszcze przekazy o jej nadzwyczaj mądrym gospodarowaniu Hruszówką: prowadzonej stadninie koni, browarze czy budowie stacyjki na trasie Wilno-Lwów-Rejtanowice, skąd drzewa z tutejszego lasu szły w świat koleją do Prypeci, Dniepru i dalej. Rejtanowie prowadzili także przytułek dla inwalidów (nie tylko Polaków) wojny Rosyjsko-Japońskiej 1905 roku. Dla jego potrzeb wybudowali ogromną lodziarnię, gdzie magazynowano i przechowywano żywność, zaś w celu zapewnienia jej sprawnego funkcjonowania podczas pozyskiwania lodu - stawy. Rejtanowie łożyli także na kształcenie utalentowanych dzieci (również nie tylko Polaków) z Hruszówki, pobierających nauki w Warszawie, Wilnie oraz Petersburgu.
Z dawnej świetności Hruszówki pozostało niewiele - ruiny drewnianego dworku pośród gęstwiny zieleni . Do wnętrza wiodą murowane schodki nadkruszone zębem czasu i od lat pozbawione balustradek z poręczą. Pokoje przestronne i nawet dziś, po latach dewastacji, czyniące na wchodzących spore wrażenie. Dzisiaj w jednym z apartamentów zachowaną cudem drewnianą mozaikę podłogową. Na piętrze podłoga nie zachowała się w tak dobrym stanie jak na dole. Na suficie widoczne SA jeszcze freski. Choć wyblakłe kolory dawno straciły na swej świetności jednakże dalej przykuwają uwagę.
Obok wzniesiona dla Tadeusza Rejtana kapliczka. Z daleka imponująca kunsztem budowla. Jej mury legły w gruzach. Zniknęła nie tylko trumna z ciałem Tadeusza Rejtana, ale nawet marmurowe płyty stanowiące niegdyś posadzkę. Po ołtarzu, nie pozostał nawet ślad, w przeciwieństwie do fragmentów murów okalających kapliczkę. Czas zatarł wiele śladów.Jednakże do dziś o tragicznej historii tego jednego z największych polskich patriotów świadczą właśnie owe ruiny kaplicy i kamień z tablicą informującą o naszym wielkim rodaku. Wyryto na niej napis:
"Tadeusz Rejtan, syn tej ziemi, urodził się 20.08.1742 roku w Hruszówce i tu zmarł 08.08.1780 roku jako poseł nowogródzki na sejm warszawski. W 1773 roku protestował przeciwko zatwierdzeniu pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej Polskiej. Prześladowany za ten czyn, nieszczęście Ojczyzny przepłacił zdrowiem, a potem życiem. Był wzorem patriotyzmu dla wielu pokoleń Polaków. Cześć jego pamięci."
żrodło
http://www.najmici.net/hruszowka.htm
zdjęcia
http://www.skyscrapercity.com/showthrea ... 39&page=80
http://209.85.129.132/search?q=cache:Kt ... cd=6&gl=pl
biał. ГРУШАЎКА , ros. ГРУШЕВКА
Hruszauka, Gruszowka, Grushevka,
Miejscowość 30 kilometrów na południowy-wschód od Baranowicz. Zespół dworski w dawnym majątku Reytanów, miejsce urodzenia i śmierci Tadeusza Rejtana
Rejtanowie przybyli do Polski ok. 1600 roku z Niemiec, z czasem ulegając całkowitej polonizacji. W posiadaniu męskiej linii rodziny Hruszówka pozostawała do 1910 roku, tzn. do śmierci Józefa Rejtana. Później panią na Hruszówce była wdowa po Reytanie pani Alina Rejtan. Ciągle żywe są jeszcze przekazy o jej nadzwyczaj mądrym gospodarowaniu Hruszówką: prowadzonej stadninie koni, browarze czy budowie stacyjki na trasie Wilno-Lwów-Rejtanowice, skąd drzewa z tutejszego lasu szły w świat koleją do Prypeci, Dniepru i dalej. Rejtanowie prowadzili także przytułek dla inwalidów (nie tylko Polaków) wojny Rosyjsko-Japońskiej 1905 roku. Dla jego potrzeb wybudowali ogromną lodziarnię, gdzie magazynowano i przechowywano żywność, zaś w celu zapewnienia jej sprawnego funkcjonowania podczas pozyskiwania lodu - stawy. Rejtanowie łożyli także na kształcenie utalentowanych dzieci (również nie tylko Polaków) z Hruszówki, pobierających nauki w Warszawie, Wilnie oraz Petersburgu.
Z dawnej świetności Hruszówki pozostało niewiele - ruiny drewnianego dworku pośród gęstwiny zieleni . Do wnętrza wiodą murowane schodki nadkruszone zębem czasu i od lat pozbawione balustradek z poręczą. Pokoje przestronne i nawet dziś, po latach dewastacji, czyniące na wchodzących spore wrażenie. Dzisiaj w jednym z apartamentów zachowaną cudem drewnianą mozaikę podłogową. Na piętrze podłoga nie zachowała się w tak dobrym stanie jak na dole. Na suficie widoczne SA jeszcze freski. Choć wyblakłe kolory dawno straciły na swej świetności jednakże dalej przykuwają uwagę.
Obok wzniesiona dla Tadeusza Rejtana kapliczka. Z daleka imponująca kunsztem budowla. Jej mury legły w gruzach. Zniknęła nie tylko trumna z ciałem Tadeusza Rejtana, ale nawet marmurowe płyty stanowiące niegdyś posadzkę. Po ołtarzu, nie pozostał nawet ślad, w przeciwieństwie do fragmentów murów okalających kapliczkę. Czas zatarł wiele śladów.Jednakże do dziś o tragicznej historii tego jednego z największych polskich patriotów świadczą właśnie owe ruiny kaplicy i kamień z tablicą informującą o naszym wielkim rodaku. Wyryto na niej napis:
"Tadeusz Rejtan, syn tej ziemi, urodził się 20.08.1742 roku w Hruszówce i tu zmarł 08.08.1780 roku jako poseł nowogródzki na sejm warszawski. W 1773 roku protestował przeciwko zatwierdzeniu pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej Polskiej. Prześladowany za ten czyn, nieszczęście Ojczyzny przepłacił zdrowiem, a potem życiem. Był wzorem patriotyzmu dla wielu pokoleń Polaków. Cześć jego pamięci."
żrodło
http://www.najmici.net/hruszowka.htm
zdjęcia
http://www.skyscrapercity.com/showthrea ... 39&page=80
http://209.85.129.132/search?q=cache:Kt ... cd=6&gl=pl