Krukowski Stefan

Stefan Krukowski urodzony na Podolu, w Winnicy 31 sierpnia 1918 roku. Stracił ojca nie mając jeszcze roczku. Jego matka Zofia miała zaledwie 20 lat gdy owdowiała. Z synkiem zamieszkała w Winnicy ze swoją matką Marią Wojciechowską, młodszym rodzeństwem i ojcem matki Józefem Drozdowskim. W 1920 roku Zofia z całą rodzina opuściła Winnicę i wszyscy przedostali się do Polski. Mieszkali w Lublinie, Zamościu, Baranowiczach, a w 1921 roku osiedlili się na stałe w Warszawie. W 1922 roku Zofia Krukowska wyszła ponownie za mąż za Kazimierza Biskupskiego, oficera WP. Stefanowi urodziły się dwie siostry Irena i Krystyna. Razem stanowili wspaniałą , kochającą się rodzinę. Dla Stefana Ojciec, którego znał tylko z fotografii był bohaterem i przykładem patrioty. W 1938 roku Stefan Krukowski zdał maturę w gimnazjum im. Adama Mickiewicza i wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grodnie, którą ukończył w 1939 roku. Brał udział w kampanii wrześniowej, jako plutonowy podchorąży. Walczył w okolicach Lwowa i trafił do niewoli sowieckiej. Transportowany do jednego z obozów internowania zbiegł z transportu. Ci, którzy jechali tym transportem, zostali później w 1940 roku wywiezieni na miejsce egzekucji w Katyniu. Na piechotę i okazją Stefan wrócił do Warszawy. Na początku 1940 roku z łapanki, jako zakładnik trafił na Pawiak. Z Pawiaka pierwszym warszawskim transportem więźniów w dniu 2 maja 1940 roku przewieziono go do obozu Sachsenhausen, a po kilku tygodniach do Mauthausen. W obozie spędził pięć lat, aż do wyzwolenia go przez armię amerykańska. Po wyzwoleniu obozu nie wrócił zaraz do Polski. Poślubił Danutę, również więźniarkę Mauthausen. Wrócili do kraju w 1946 roku po tym jak Stefan usłyszał komunikat Czerwonego Krzyża, że poszukuje go matka. W tym samym roku urodziły się mu bliźniaczki Marysia i Zosia, a dwa lata później syn Krzysztof. Zawodowo pracował jako biegły księgowy. Po rozwodzie z pierwszą żoną ożenił się ponownie z Ireną. W latach 60-tych pogorszył się bardzo stan zdrowia Stefana Krukowskiego. Cierpiał na pylicę i dyskopatię na skutek urazów a najgorszym problemem okazała się głęboka nerwica poobozowa. Terapią zaordynowaną przez lekarza było przelanie na papier wszystkich obozowych koszmarów i podzielenie się nimi z innymi. Tak powstała seria książek „ Byłem kapo”, „Nad pięknym modrym Dunajem”, i niepublikowany dotąd „Bieg z przeszkodami”. Stefan Krukowski zmarł w Warszawie 29 lipca 1980 roku.

źródła wspomnienia Ireny Krukowskiej, wspomnienia "Byłem kapo", info rodzinne