Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Łuczyńska Bronisława
10.12.2014 21:26
Bronisława Łuczyńska urodziła się 5.II 1923 roku w Łunińcu, córka Wacława i Leonidy- córki Hilarego i Ewy Przesławskich.
W okresie międzywojennym mieszkała z rodzicami w Wiśniowcu, uczyła się w Gimnazjum Krzemienieckim tak jak i Jej starsza siostra Halina urodzona w 1915 roku w Kijowie. Miała też młodszego brata Bogumiła urodzonego w 1927 roku. W czasie II wojny światowej należała do AK Łuck, miała pseudonimy „Ola”, „Olga”, „Orłowska”, była łączniczką. 11 maja 1944 roku została aresztowana przez NKWD. Sądzona w tzw. procesie kijowskim trwającym osiem dni w październiku 1944 roku. W procesie tym dostała wyrok 5 lat ciężkich robót, wyroku nie chciała podpisać, za co była więziona w Kijowie około roku w ciężkich warunkach i narażona na prześladowania. Następnie wysłana do Kazachstanu, do łagrów, niedaleko Karagandy. W czasie odbywania kary pracowała w polu, w kuchni i w szpitalu. Po odbyciu kary został jeszcze skazana na następne 5 lat przymusowego osiedlenia.
W latach 50- tych znalazła zatrudnienie w rejonowym szpitalu, ukończyła tam też kurs pielęgniarski.
1 grudnia 1955 roku przyjechała do Polski z transportem repatriantów. Na początku 1956 roku udało się Jej odnaleźć matkę, która po przyjeździe do Polski zamieszkała w Sułkowicach. Ojciec zmarł 2 czerwca 1951 roku w Sułkowicach. Siostra Halina z dwójką dzieci zginęli w Powstaniu Warszawskim, na Czerniakowie ,a brat Bogumił po wojnie zamieszkał w Kanadzie, gdzie założył rodzinę. O losach rodzeństwa Bronisławy nic więcej nie wiadomo, nie znane jest niestety nazwisko siostry Haliny po zamążpójściu, co mogłoby umożliwić poznanie Jej losów. Babcia też Bronisława, matka Wacława, zmarła na Wołyniu ok. 1943 roku.
Po przyjeździe do Polski i kilkutygodniowym pobycie w Kudowie Zdroju Bronisława znalazła pracę w szpitalu w Nowej Hucie, tam też zamieszkała. W 1958 roku złożyła w Krakowie egzaminy kwalifikacyjne pielęgniarskie. Pracowała w szpitalu im. Stefana Żeromskiego w Krakowie.
Pod koniec lat 70-tych wyszła za mąż za wdowca Pana Alberta Kozłowskiego, którego znała jeszcze z okresu konspiracji, była Jego łączniczką. Albert Kozłowski wsławił się jako dowódca placówki samoobrony wsi Janowa Dolina, która nigdy nie został zdobyta przez UPA, a stanowiła schronienie dla kilkuset Polaków i Żydów. Po ślubie Państwo Kozłowscy zamieszkali w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie w 1998 roku zmarł Albert Kozłowski. Bronisława Kozłowska z Łuczyńskich dotknięta ciężką chorobą przebywa obecnie (2014 r.) w Domu Opieki dla pielęgniarek, w Milanówku koło Warszawy.
Na podst. informacji IPN , p. Jerzego Kozłowskiego i własnych
W okresie międzywojennym mieszkała z rodzicami w Wiśniowcu, uczyła się w Gimnazjum Krzemienieckim tak jak i Jej starsza siostra Halina urodzona w 1915 roku w Kijowie. Miała też młodszego brata Bogumiła urodzonego w 1927 roku. W czasie II wojny światowej należała do AK Łuck, miała pseudonimy „Ola”, „Olga”, „Orłowska”, była łączniczką. 11 maja 1944 roku została aresztowana przez NKWD. Sądzona w tzw. procesie kijowskim trwającym osiem dni w październiku 1944 roku. W procesie tym dostała wyrok 5 lat ciężkich robót, wyroku nie chciała podpisać, za co była więziona w Kijowie około roku w ciężkich warunkach i narażona na prześladowania. Następnie wysłana do Kazachstanu, do łagrów, niedaleko Karagandy. W czasie odbywania kary pracowała w polu, w kuchni i w szpitalu. Po odbyciu kary został jeszcze skazana na następne 5 lat przymusowego osiedlenia.
W latach 50- tych znalazła zatrudnienie w rejonowym szpitalu, ukończyła tam też kurs pielęgniarski.
1 grudnia 1955 roku przyjechała do Polski z transportem repatriantów. Na początku 1956 roku udało się Jej odnaleźć matkę, która po przyjeździe do Polski zamieszkała w Sułkowicach. Ojciec zmarł 2 czerwca 1951 roku w Sułkowicach. Siostra Halina z dwójką dzieci zginęli w Powstaniu Warszawskim, na Czerniakowie ,a brat Bogumił po wojnie zamieszkał w Kanadzie, gdzie założył rodzinę. O losach rodzeństwa Bronisławy nic więcej nie wiadomo, nie znane jest niestety nazwisko siostry Haliny po zamążpójściu, co mogłoby umożliwić poznanie Jej losów. Babcia też Bronisława, matka Wacława, zmarła na Wołyniu ok. 1943 roku.
Po przyjeździe do Polski i kilkutygodniowym pobycie w Kudowie Zdroju Bronisława znalazła pracę w szpitalu w Nowej Hucie, tam też zamieszkała. W 1958 roku złożyła w Krakowie egzaminy kwalifikacyjne pielęgniarskie. Pracowała w szpitalu im. Stefana Żeromskiego w Krakowie.
Pod koniec lat 70-tych wyszła za mąż za wdowca Pana Alberta Kozłowskiego, którego znała jeszcze z okresu konspiracji, była Jego łączniczką. Albert Kozłowski wsławił się jako dowódca placówki samoobrony wsi Janowa Dolina, która nigdy nie został zdobyta przez UPA, a stanowiła schronienie dla kilkuset Polaków i Żydów. Po ślubie Państwo Kozłowscy zamieszkali w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie w 1998 roku zmarł Albert Kozłowski. Bronisława Kozłowska z Łuczyńskich dotknięta ciężką chorobą przebywa obecnie (2014 r.) w Domu Opieki dla pielęgniarek, w Milanówku koło Warszawy.
Na podst. informacji IPN , p. Jerzego Kozłowskiego i własnych