Kościałkowski Józef, d-r, syn Jana i Teofili z Ciemnołońskich; ur. w r. 1833; kształcił się w szkole po- wiatowej szlacheckiej w Poniewieżu i w gimnazjum w Wil- nie, po którego ukończeniu udał się na studja lekarskie do Kijowa. Jako lekarz, osiadł w Kiejdanach, stąd blizkie go łą- czyły sto-sunki z Gieysztorem. Podczas powstania należał do organizacji powstańczej, otrzymał nawet mianowanie na ko- misarza wojewódzkiego, lecz poklęsce Birżańskiej został are- sztowany, uwięziony w Wilnie i zesłany do Omska. Tam, jako lekarz, zdobył znaczną praktykę, o-piekował się wygnańcami (dla starców schorowanych i niezdolnych do pracy utrzymy- wał w Omsku coś w rodzaju przytułku). Po manifeście, sto- pniowo zbliżając się do Litwy, osiadł na czas pewien w Na- rowczacie (gub. penzeńskiej), później w Opocznie (gub. radom- skiej), w Królestwie Polskiem, (gdzie był lekarzem szpitalnym), wreszcie, gdy mógł już wrócić na Litwę, zamieszkał w Grod- nie i tu 26 grudnia st. st. 1894 r. nagle życie zakończył, oto- czony powszechną miłością i szacunkiem. Serdeczny nekrolog zamieściła w „Kraju" z r. 1895 Nr 2 (str. 28) Orzeszkowa, z którą zmarłego bliższe łączyły stosunki. Żonaty był J. K. z Ludwiką z Eysymontów (od 1875 r., zm. 1901), rodzoną sio- strą drugiej żony Jakóba Gieysztora. W ten sposób w ostat- nich latach życia był J. Q. szwagrem d-ra J. K. ...[pamiętniki Geysztora]