Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Chmielewski Konrad (1838-1899)
14.03.2009 11:50
Chmielewski Konrad, dr, syn Aleksandra Chmielewskiego, prezesa Izby cywilnej w Kownie, a podczas powstania komisarza wojewódzkiego kowieńskiego i Pelagji z Olędzkich; ur. 1838 r. w Wilnie. Kształcił się najprzód w Instytucie szlacheckim w Wilnie, następnie zaś ukończył wydział lekarski w Moskwie i osiadł, jako lekarz, w Kownie. Wpływowy i czynny w ruchu przedpowstańczym aresztowany został w lutym r. 1863, jako jednostka, mogąca niezgodny z widokami rządu wpływ wywierać na ogół — osadzony został W twierdzy Dyneburskiej, a następnie zesłany do Wierch-nieudińska, a stamtąd do Tobolska i Tomska. W Tomsku się spotkał z ojcem, a po kilkoletnim pobycie otrzymał pozwolenie na powrót do kraju. Tu się ożenił z Oktawią Meduniecką (l-o v. Radziwiłłowiczową), był jednym z założycieli i dyrektorem zakładu w Nałęczowie. Zmarł w Nałęczowie 15 sierpnia 1899 r.
[Gieysztor J., Pamiętniki...]
[Gieysztor J., Pamiętniki...]
Odpowiedzi (1)
22.06.2010 12:25
Konrad Chmielewski (1838-1899), urodził się w Wilnie, w rodzinie inteligenckiej proweniencji szlacheckiej, z ojca Aleksandra, prezesa sądu cywilnego, i matki Pelagii z Olędzkich Chmielewskiej. W Wilnie ukończył Instytut Szlachecki, a w 1860r. Wydział Lekarski Uniwersytetu Moskiewskiego. Praktykę lekarską prowadził w Kownie, tam też włączył się w nurt działalności niepodległościowej.
Przygotowując chłopów litewskich do Powstania został zdekonspirowany i aresztowany w lutym 1863 roku. Osadzono Chmielewskiego w twierdzy dyneburskiej. Decyzją wileńskiego generał-gubernatora został wysłany pod strażą do Tobolska, gdzie przybył z początkiem czerwca 1863 roku. Z Tobolska powędrował Chmielewski na zamieszkanie do Wierchnieuralska w guberni orenburskiej, gdzie spotkał na zesłaniu ojca, powstańczego naczelnika cywilnego województwa kowieńskiego. W 1865r. mieszkał w Jekaterynburgu, stamtąd dostał pozwolenie na przeniesienie do Tomska, gdzie był osiedlony ojciec. W Tomsku podjął praktykę lekarską, kurując przede wszystkim swoich towarzyszy niedoli.
W roku 1867, przedterminowo zwolniony z odbywania kary, Konrad Chmielewski powrócił do kraju. W tym też roku poślubił w Wilnie Oktawię z Medunieckich Radziwiłłowiczową, młodą wdowę po petersburskim lekarzu Ignacym Radziwiłłowiczu (matkę trojga dzieci: Stanisława, Rafała i Oktawii; córka Oktawia w latach1887-1888/9 była małżonką Sybiraka Henryka Rodkiewicza, po śmierci którego poślubiła w 1892r. Stefana Żeromskiego).
Jerzy M. Sołdek
Przygotowując chłopów litewskich do Powstania został zdekonspirowany i aresztowany w lutym 1863 roku. Osadzono Chmielewskiego w twierdzy dyneburskiej. Decyzją wileńskiego generał-gubernatora został wysłany pod strażą do Tobolska, gdzie przybył z początkiem czerwca 1863 roku. Z Tobolska powędrował Chmielewski na zamieszkanie do Wierchnieuralska w guberni orenburskiej, gdzie spotkał na zesłaniu ojca, powstańczego naczelnika cywilnego województwa kowieńskiego. W 1865r. mieszkał w Jekaterynburgu, stamtąd dostał pozwolenie na przeniesienie do Tomska, gdzie był osiedlony ojciec. W Tomsku podjął praktykę lekarską, kurując przede wszystkim swoich towarzyszy niedoli.
W roku 1867, przedterminowo zwolniony z odbywania kary, Konrad Chmielewski powrócił do kraju. W tym też roku poślubił w Wilnie Oktawię z Medunieckich Radziwiłłowiczową, młodą wdowę po petersburskim lekarzu Ignacym Radziwiłłowiczu (matkę trojga dzieci: Stanisława, Rafała i Oktawii; córka Oktawia w latach1887-1888/9 była małżonką Sybiraka Henryka Rodkiewicza, po śmierci którego poślubiła w 1892r. Stefana Żeromskiego).
Jerzy M. Sołdek