Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Poczet arcybiskupów ormiańskich Lwowa
17.03.2009 18:11
Apb Izaak Mikołaj Isakowicz "Złotousty" (1882-1901) Józef Teofil Teodorowicz (1902-1938)
W święto Objawienia Pańskiego 1902 r. w prastarej katedrze ormiańskiej we Lwowie sakrę biskupią, w wieku zaledwie 37 lat, otrzymał Józef Teofil Teodorowicz, ostatni, a zarazem najsłynniejszy arcybiskup ormiańskokatolicki w Polsce. Jego konsekratorami byli trzej wybitni duszpasterze: biskup krakowski kardynał Jan Puzyna oraz dwaj metropolici lwowscy: greckokatolicki - Andrzej Szeptycki i łaciński – bł. Józef Bilczewski. W XX w. Teodorowicz był jedną z najbardziej znaczących postaci w Episkopacie Polski. Jednak ten gorliwy duszpasterz, płomienny kaznodzieja, a przede wszystkim wielki patriota i działacz polityczny, jest dziś “wielkim zapomnianym”, a jego wszechstronna działalność skazana jest ze względów politycznych na przemilczenie. Co więcej, jest ostatnim biskupem katolickim Europy Środkowo-Wschodniej, któremu również ze względów politycznych odmawia się nawet prawa do własnego grobu.
Apb Izaak Mikołaj Isakowicz "Złotousty" (1882-1901)
Urodzony 6 VI 1824 r. w Łyścu k. Stanisławowa w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej, wywodzącej się z Siedmiogrodu i używającej przydomka „Haybab”; s. Samuela i Rypsymy z d. Słowackiej, krewnej poety Juliusza Słowackiego. Po ukończeniu szkoły średniej w Stanisławowie w 1844 r. wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie, wyświęcony w 1848 r. przez arcybiskupa ormiańskiego Samuela Stefanowicza dla ormiańskokatolickiej archidiecezji we Lwowie; wikary w Tyśmienicy od 1848 r., wikary w Stanisławowie od 1849 r., kapelan-ekspozyt w Suczawie na Bukowinie od 1861 r., proboszcz i kustosz sanktuarium maryjnego w Stanisławowie od 1865 r., kanonik honorowy kapituły ormiańskiej we Lwowie od 1871 r., dziekan w Stanisławowie od 1877 r., równolegle administrator w Tyśmienicy od 1881 r.
Apb Grzegorz Józef Romaszkan (1875-1881)
Urodzony 12 lutego 1809 r. w Kutach w rodzinie baronów ormiańskich, absolwent gimnazjum w Stanisławowie, studia teologiczne we Lwowie, wyśw. w 1834 r. przez abpa Samuela Stefanowicza dla ormiańskokatolickiej archidiecezji we Lwowie. Wikary w Kutach od 1834 r., wikary katedralny we Lwowie od 1835 r., dyrektor arcybiskupiego banku „Mons Pius” we Lwowie od 1845 r., kanonik gremialny od 1858 r., zarządca dóbr arcybiskupich od 1861 r., radca konsystorski i prepozyt kapituły. Po śmierci abpa Grzegorza Michała Szymonowicza wybrany w czerwcu 1875 r. wikariuszem kapitulnym i administratorem archidiecezji, 10 września 1875 r. wybrany na nowego ordynariusza; 12 listopada 1875 r. mianowany przez cesarza Franciszka Józefa I, 3 kwietnia 1876 r. prekanizowany przez papieża Piusa IX, 30 kwietnia 1876 r. konsekrowany we Lwowie przez łacińskiego arcybiskupa lwowskiego Franciszka Wierzchlejskiego. Uroczysty ingres do katedry odbył 7 maja 1876 r.
Apb Samuel Cyryl Stefanowicz (1831-1858)
Urodził się 18 lutego 1755 r. /wiele źródeł podaje błędną datę 1752 r./ w Łyścu k. Stanisławowa w rodzinie ormiańskiej. Zgodnie z tradycją ormiańską nazwisko „Stefanowicz” przybrał od imienia swego ojca, Stefana Ohanowicza, zamożnego kupca. Absolwent szkoły jezuickiej w Stanisławowie, wstąpił do Papieskiego Kolegium Ormiańskiego we Lwowie, wyświęcony w 1778 r. przez abpa Jakuba Augustynowicza dla ormiańskokatolickiej archidiecezji we Lwowie. Wikary katedralny we Lwowie od 1778 r., kanonik honorowy od 1790 r., prepozyt kapituły od 1799 r., proboszcz ormiańskiej parafii katedralnej od 1801 r., asesor charytatywnego Instytutu Ubogich we Lwowie od 1810 r. Wizytator generalny od 1828 r., w zastępstwie chorego abpa Kajetana Augustyna Warteresiewicza zwizytował całą archidiecezję.
Apb Kajetan Augustyn Warteresiewicz (1820-1831)
Urodził się 18 lutego 1755 r. we Lwowie w rodzinie ormiańskiej, s. Deodata; wstąpił do Papieskiego Kolegium Teatynów we Lwowie w 1722 r., wyśw. w 1779 r. przez abpa Jakuba Augustynowicza dla AOL; wikary w jednej z wiejskich parafii od 1779 r., wikary katedralny, katecheta i spowiednik w szkole benedyktynek ormiańskich we Lwowie od 1781 r., kanonik gremialny od 1791 r., w latach 1784-1794 pracownik konsystorza; bibliofil, numizmatyk, poliglota, opiekun kolonii włoskiej we Lwow
Apb Jan Jakub Symonowicz (1801-1816)
Urodził się 29 grudnia 1740 r. w Kamieńcu Podolskim w rodzinie ormiańskiej, s. Krzysztofa; w wielu publikacjach jego nazwisko jest błędnie pisane jako Szymonowicz. Wstąpił do Papieskiego Kolegium Teatynów we Lwowie w 1758 r., wyśw. w 1764 r. przez abpa Jakuba Augustynowicza dla archidiecezji ormiańskiej we Lwowie (AOL); nobilitowany w 1768 r. Pracownik nuncjatury papieskiej w Warszawie, przez 16 lat kaznodzieja katedralny we Lwowie, ostatni proboszcz w Łucku od 1783 r. /zamieszkiwał jednak nadal we Lwowie/, wikariusz generalny abpa Jakuba Tumanowicza od 1785 r., prezes konsystorza arcybiskupiego i prezes instytutu ubogich od 1787
Apb Jakub Walerian Tumanowicz (1783-1798)
Jakub Walerian Tumanowicz urodził się 14 lipca 1714 r. w Stanisławowie w rodzinie ormiańskiej. Jego nazwisko powstało od ormiańskiego imienia Tuman /Touman/, czyli Tomasz. Wstąpił do Papieskiego Kolegium księży teatynów we Lwowie. Wyświęcony został dla lwowskiej archidiecezji ormiańskokatolickiej. Cały czas pracował we Lwowie, był wikarym katedralnym, a następnie infułatem. Odznaczał się dużym talem kaznodziejskim. W 1751 r. głosił kazanie na pogrzebie arcybiskupa Jana Tobiasza Augustynowicza; opublikował drukiem dwie pozycje zawierające kazania wygłoszone z okazji koronacji w 1751 r. obrazu Matki Bożej Zwycięskiej z lwowskiego kościoła dominikanów /Lwów 1754 r./.
Abp Jakub Stefan Augustynowicz (1751-1783)
Jakub Stefan Augustynowicz urodził się 30 grudnia 1701 r. we Lwowie w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej herbu Odrowąż, jako syn Grzegorza i Anny z d. Minasowicz. Jego stryjem był arcybiskup ormiański Jan Tobiasz Augustynowicz /1664 - 1751/. Prócz niego we lwowskiej rodzinie Augustynowiczów było w XVIII w. kilku księży ormiańskich i łacińskich, w tym m.in. dominikanin Jan Augustynowicz /? - 1790/ przeor w Tyśmienicy i prof. filozofii we Lwowie; ks. Józef Augustynowicz, infułat i szambelan papieski; misjonarz Mikołaj Krzysztof Augustynowicz /1692 - 1767/, przełożony domu zakonnego i seminarium duchownego w Lublinie; bernardyn Wawrzyniec Augustynowicz /? - 1752/, lektor i wykładowca w Łucku; pijar Alfons Augustynowicz oraz augustianin Feliks Augustynowicz.
Apb Jan Tobiasz Augustynowicz (1715-1751)
Jan Tobiasz Augustynowicz urodził się 24 listopada 1664 r. we Lwowie w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej herbu Odrowąż, jako syn Grzegorza i Anny z d. Jakubowicz. Jego ojcem chrzestnym był arcybiskup ormiański Mikołaj Torosowicz. Z kilkorga rodzeństwa do historii Ormian polskich przeszedł brat, Krzysztof, dyrektor sądów ormiańskich we Lwowie, oraz siostra, Alojza, ksieni benedyktynek ormiańskich.
Apb Wartan Hunanian (1681-1715)
Urodził się w rodzinie ormiańskiej w Tokkat w Armenii Wielkiej. Gorący zwolennik unii Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego z Kościołem katolickim. Od 1665 r. kleryk w Papieskim Kolegium OO. Teatynów we Lwowie (utworzonemu dla zaprowadzenia unii Ormian polskich z Kościołem Rzymskim). Ukończył też studia w kolegium papieskim w Rzymie, uzyskując stopień doktora teologii. W maju 1675 r. wskutek porozumienia Kongregacji Rozkrzewiania Wiary z przebywającym w Rzymie abp. Mikołajem Torosowiczem, został przez abp. Torosowicza konsekrowany na biskupa-koadiutora lwowskiego ze stolicą tytularną w Epifanii w Cylicji. W tym samym roku obaj wyjechali do Polski, popadając wkrótce we wzajemny konflikt personalny. Na skutek tego bp Hunianian udał się wkrótce potem na misję do Armenii Wielkiej, gdzie uwięziony na polecenie katolikosa Eleazara pozostawał w niewoli do roku 1686.
http://www.dziedzictwo.ormianie.pl/Pocz ... mianskich/
W święto Objawienia Pańskiego 1902 r. w prastarej katedrze ormiańskiej we Lwowie sakrę biskupią, w wieku zaledwie 37 lat, otrzymał Józef Teofil Teodorowicz, ostatni, a zarazem najsłynniejszy arcybiskup ormiańskokatolicki w Polsce. Jego konsekratorami byli trzej wybitni duszpasterze: biskup krakowski kardynał Jan Puzyna oraz dwaj metropolici lwowscy: greckokatolicki - Andrzej Szeptycki i łaciński – bł. Józef Bilczewski. W XX w. Teodorowicz był jedną z najbardziej znaczących postaci w Episkopacie Polski. Jednak ten gorliwy duszpasterz, płomienny kaznodzieja, a przede wszystkim wielki patriota i działacz polityczny, jest dziś “wielkim zapomnianym”, a jego wszechstronna działalność skazana jest ze względów politycznych na przemilczenie. Co więcej, jest ostatnim biskupem katolickim Europy Środkowo-Wschodniej, któremu również ze względów politycznych odmawia się nawet prawa do własnego grobu.
Apb Izaak Mikołaj Isakowicz "Złotousty" (1882-1901)
Urodzony 6 VI 1824 r. w Łyścu k. Stanisławowa w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej, wywodzącej się z Siedmiogrodu i używającej przydomka „Haybab”; s. Samuela i Rypsymy z d. Słowackiej, krewnej poety Juliusza Słowackiego. Po ukończeniu szkoły średniej w Stanisławowie w 1844 r. wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie, wyświęcony w 1848 r. przez arcybiskupa ormiańskiego Samuela Stefanowicza dla ormiańskokatolickiej archidiecezji we Lwowie; wikary w Tyśmienicy od 1848 r., wikary w Stanisławowie od 1849 r., kapelan-ekspozyt w Suczawie na Bukowinie od 1861 r., proboszcz i kustosz sanktuarium maryjnego w Stanisławowie od 1865 r., kanonik honorowy kapituły ormiańskiej we Lwowie od 1871 r., dziekan w Stanisławowie od 1877 r., równolegle administrator w Tyśmienicy od 1881 r.
Apb Grzegorz Józef Romaszkan (1875-1881)
Urodzony 12 lutego 1809 r. w Kutach w rodzinie baronów ormiańskich, absolwent gimnazjum w Stanisławowie, studia teologiczne we Lwowie, wyśw. w 1834 r. przez abpa Samuela Stefanowicza dla ormiańskokatolickiej archidiecezji we Lwowie. Wikary w Kutach od 1834 r., wikary katedralny we Lwowie od 1835 r., dyrektor arcybiskupiego banku „Mons Pius” we Lwowie od 1845 r., kanonik gremialny od 1858 r., zarządca dóbr arcybiskupich od 1861 r., radca konsystorski i prepozyt kapituły. Po śmierci abpa Grzegorza Michała Szymonowicza wybrany w czerwcu 1875 r. wikariuszem kapitulnym i administratorem archidiecezji, 10 września 1875 r. wybrany na nowego ordynariusza; 12 listopada 1875 r. mianowany przez cesarza Franciszka Józefa I, 3 kwietnia 1876 r. prekanizowany przez papieża Piusa IX, 30 kwietnia 1876 r. konsekrowany we Lwowie przez łacińskiego arcybiskupa lwowskiego Franciszka Wierzchlejskiego. Uroczysty ingres do katedry odbył 7 maja 1876 r.
Apb Samuel Cyryl Stefanowicz (1831-1858)
Urodził się 18 lutego 1755 r. /wiele źródeł podaje błędną datę 1752 r./ w Łyścu k. Stanisławowa w rodzinie ormiańskiej. Zgodnie z tradycją ormiańską nazwisko „Stefanowicz” przybrał od imienia swego ojca, Stefana Ohanowicza, zamożnego kupca. Absolwent szkoły jezuickiej w Stanisławowie, wstąpił do Papieskiego Kolegium Ormiańskiego we Lwowie, wyświęcony w 1778 r. przez abpa Jakuba Augustynowicza dla ormiańskokatolickiej archidiecezji we Lwowie. Wikary katedralny we Lwowie od 1778 r., kanonik honorowy od 1790 r., prepozyt kapituły od 1799 r., proboszcz ormiańskiej parafii katedralnej od 1801 r., asesor charytatywnego Instytutu Ubogich we Lwowie od 1810 r. Wizytator generalny od 1828 r., w zastępstwie chorego abpa Kajetana Augustyna Warteresiewicza zwizytował całą archidiecezję.
Apb Kajetan Augustyn Warteresiewicz (1820-1831)
Urodził się 18 lutego 1755 r. we Lwowie w rodzinie ormiańskiej, s. Deodata; wstąpił do Papieskiego Kolegium Teatynów we Lwowie w 1722 r., wyśw. w 1779 r. przez abpa Jakuba Augustynowicza dla AOL; wikary w jednej z wiejskich parafii od 1779 r., wikary katedralny, katecheta i spowiednik w szkole benedyktynek ormiańskich we Lwowie od 1781 r., kanonik gremialny od 1791 r., w latach 1784-1794 pracownik konsystorza; bibliofil, numizmatyk, poliglota, opiekun kolonii włoskiej we Lwow
Apb Jan Jakub Symonowicz (1801-1816)
Urodził się 29 grudnia 1740 r. w Kamieńcu Podolskim w rodzinie ormiańskiej, s. Krzysztofa; w wielu publikacjach jego nazwisko jest błędnie pisane jako Szymonowicz. Wstąpił do Papieskiego Kolegium Teatynów we Lwowie w 1758 r., wyśw. w 1764 r. przez abpa Jakuba Augustynowicza dla archidiecezji ormiańskiej we Lwowie (AOL); nobilitowany w 1768 r. Pracownik nuncjatury papieskiej w Warszawie, przez 16 lat kaznodzieja katedralny we Lwowie, ostatni proboszcz w Łucku od 1783 r. /zamieszkiwał jednak nadal we Lwowie/, wikariusz generalny abpa Jakuba Tumanowicza od 1785 r., prezes konsystorza arcybiskupiego i prezes instytutu ubogich od 1787
Apb Jakub Walerian Tumanowicz (1783-1798)
Jakub Walerian Tumanowicz urodził się 14 lipca 1714 r. w Stanisławowie w rodzinie ormiańskiej. Jego nazwisko powstało od ormiańskiego imienia Tuman /Touman/, czyli Tomasz. Wstąpił do Papieskiego Kolegium księży teatynów we Lwowie. Wyświęcony został dla lwowskiej archidiecezji ormiańskokatolickiej. Cały czas pracował we Lwowie, był wikarym katedralnym, a następnie infułatem. Odznaczał się dużym talem kaznodziejskim. W 1751 r. głosił kazanie na pogrzebie arcybiskupa Jana Tobiasza Augustynowicza; opublikował drukiem dwie pozycje zawierające kazania wygłoszone z okazji koronacji w 1751 r. obrazu Matki Bożej Zwycięskiej z lwowskiego kościoła dominikanów /Lwów 1754 r./.
Abp Jakub Stefan Augustynowicz (1751-1783)
Jakub Stefan Augustynowicz urodził się 30 grudnia 1701 r. we Lwowie w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej herbu Odrowąż, jako syn Grzegorza i Anny z d. Minasowicz. Jego stryjem był arcybiskup ormiański Jan Tobiasz Augustynowicz /1664 - 1751/. Prócz niego we lwowskiej rodzinie Augustynowiczów było w XVIII w. kilku księży ormiańskich i łacińskich, w tym m.in. dominikanin Jan Augustynowicz /? - 1790/ przeor w Tyśmienicy i prof. filozofii we Lwowie; ks. Józef Augustynowicz, infułat i szambelan papieski; misjonarz Mikołaj Krzysztof Augustynowicz /1692 - 1767/, przełożony domu zakonnego i seminarium duchownego w Lublinie; bernardyn Wawrzyniec Augustynowicz /? - 1752/, lektor i wykładowca w Łucku; pijar Alfons Augustynowicz oraz augustianin Feliks Augustynowicz.
Apb Jan Tobiasz Augustynowicz (1715-1751)
Jan Tobiasz Augustynowicz urodził się 24 listopada 1664 r. we Lwowie w szlacheckiej rodzinie ormiańskiej herbu Odrowąż, jako syn Grzegorza i Anny z d. Jakubowicz. Jego ojcem chrzestnym był arcybiskup ormiański Mikołaj Torosowicz. Z kilkorga rodzeństwa do historii Ormian polskich przeszedł brat, Krzysztof, dyrektor sądów ormiańskich we Lwowie, oraz siostra, Alojza, ksieni benedyktynek ormiańskich.
Apb Wartan Hunanian (1681-1715)
Urodził się w rodzinie ormiańskiej w Tokkat w Armenii Wielkiej. Gorący zwolennik unii Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego z Kościołem katolickim. Od 1665 r. kleryk w Papieskim Kolegium OO. Teatynów we Lwowie (utworzonemu dla zaprowadzenia unii Ormian polskich z Kościołem Rzymskim). Ukończył też studia w kolegium papieskim w Rzymie, uzyskując stopień doktora teologii. W maju 1675 r. wskutek porozumienia Kongregacji Rozkrzewiania Wiary z przebywającym w Rzymie abp. Mikołajem Torosowiczem, został przez abp. Torosowicza konsekrowany na biskupa-koadiutora lwowskiego ze stolicą tytularną w Epifanii w Cylicji. W tym samym roku obaj wyjechali do Polski, popadając wkrótce we wzajemny konflikt personalny. Na skutek tego bp Hunianian udał się wkrótce potem na misję do Armenii Wielkiej, gdzie uwięziony na polecenie katolikosa Eleazara pozostawał w niewoli do roku 1686.
http://www.dziedzictwo.ormianie.pl/Pocz ... mianskich/