Eugeniusz Jahl. Ur. 1841 Medynia, pow. łańcucki. Ojciec Alojzy dr med., matka Amalia Gokiert. Do gimnazjum uczęszczał w Rzeszowie (członek organizacji powstańczej gimnazjalistów na czele której stał Stanisław Spiess od 1861), które ukończył w 1863 r. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, absolutorium uzyskał w 1870.
Z chwilą wybuchu powstania w 1863 r. pośpieszył w szeregi powstańcze (oddział żuawów). Brał udział w ataku na cmentarz miechowski, walczył pod Małogoszczą, Kobylanką, Borowem (dwukrotnie ranny). W styczniu 1864 r.otrzymuje od Rządu Narodowego nominację na kapitana.
Po upadku powstania gospodaruje na roli w pow. rzeszowskim. Następnie wstępuje do służby rządowej w Namiestnictwie we Lwowie,potem pracuje w urzędzie podatkowym w starostwie w Rzeszowie. Po przejściu na emeryturze osiada na stałe we Lwowie. Umiera 23 grudnia 1919 r.na swojej posesji przy ul. Długosza 22 w wieku 78 lat. Spoczął 27 grudnia 1919 r. na uroczym cmentarzu Łyczakowskim w ćwiartce bohaterskich powstańców 1863/64.
W pogrzebie uczestniczyła zamężna córka wraz z wnukami i prawnukami,rodzina i przyjaciele. Honorowa asysta kampanii piechoty oddała jednorazowy salut bohaterowi powstania. W dniu pogrzebu było mrożnie popołudnie,miasto samo wolne ale otoczone pierścieniem wojsk ukraińskich,odcięty dopływ wody,światła jak i problemy z aprowizacją (zakłady użyteczności publicznej były zbombardowane),a studnie miejskie oblężone przez olbrzymie ogonki wodne.
Eugeniusz Jahl był bardzo aktywnym członkiem stowarzyszenia "Sokół". Jednym z pierwszych taterników polskich, bardzo dobrze pływał. Namiętnością jego było ogrodnictwo, kochał kwiaty,sadził najlepsze gatunkowo drzewa i krzewy owocowe (specjalizował się w szczepieniu drzew). Znakomity znawca historii powszechnej i polskiej,interesował się naukami przyrodniczymi kochał muzykę. Z upodobaniem słuchał utwory Chopina,Beethovena i Wagnera.
[nad. Leszek Jahl, za: informacje spisane przez ojca: Jarosława]