Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Brzosko Józef Witold (?-2001)
18.02.2015 21:48
Profesor medycyny Witold Józef Brzosko, immunolog.
Witold Brzosko rozpoczął pracę w 1952 roku jako stypendysta Akademii Medycznej w Warszawie. Niezwykle zdolny, ambitny i pracowity, otrzymał etat nauczyciela akademickiego i dalej zdobywał stopnie naukowe – doktora w 1959 roku, a doktora habilitowanego w 1964 roku.
W latach 1960 – 1962 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium Fundacji Rockefeller oraz później, w latach siedemdziesiątych w Instytucie Wistar.
Po powrocie przeniósł się do Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie, gdzie w Zakładzie Immunologii był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Mikroskopii Elektronowej. Dziesięć lat później, po otrzymaniu tytułu naukowego profesora w 1972 roku został Kierownikiem Zakładu Immunologii Instytutu Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Akademii Medycznej w Warszawie.
W maju 1976 roku w Instytucie Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Akademii Medycznej w Warszawie utworzono Zakład Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych – na pełniącego obowiązki kierownika powołano prof. dr hab. med. Witolda Brzosko.
W okresie od 1 października 1977 roku do 31 grudnia 1980 roku prof. dr hab. med. Witold Brzosko był zastępcą dyrektora Instytutu.
Od 1976 roku do 1985 roku był kierownikiem Zakładu Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych.
Profesor Witold Brzosko jako pierwszy w Polsce zajął się problemem wpływu odżywiania na zdolność białych ciałek krwi do niszczenia komórek rakowych. Witold Brzosko propagował pogląd, że spożywanie mięsa i tłuszczów zwierzęcych obniża zdolność białych ciałek krwi do niszczenia komórek rakowych. Prowadził między innymi badania nad roślinnym lekiem „Padma 28”, złożonym z dwudziestu ziół pochodzących z Tybetu, wspomagającym leczenie chorób serca i naczyń, usprawniającym mechanizmy obronne organizmu uszkodzone w przebiegu nawracających infekcji dróg oddechowych.
Profesor Witold Brzosko był nie tylko lekarzem immunologiem, ale także humanistą. Patrzył i myślał o pacjencie kompleksowo, traktując organizm jako system naczyń połączonych. Leczył chorych, szczególną uwagę przywiązując do przywracania naturalnej odporności i równowagi organizmu. Można powiedzieć, że był prekursorem takiej filozofii leczenia.
W 1993 roku z inicjatywy profesora Witolda Brzosko powstała firma „Tymofarm” będąca dystrybutorem i producentem leków naturalnych, pomagających leczyć przyczyny, a nie objawy choroby. Profesor uważał bowiem, że lek powinien regulować cały organizm a nie działać punktowo na jeden tylko narząd czy system.
Córka Witolda Brzosko, Magdalena Brzosko, tak wspominała swojego ojca: Mój Tata był lekarzem, profesorem medycyny, nie tylko z zawodu, ale także z zamiłowania. Jego największą pasją było leczenie ludzi i pomaganie im w trudnych sytuacjach życiowych. Uważał, że najlepszym sposobem na utrzymywanie zdrowia i dobrej kondycji fizycznej jest pobudzanie naturalnych sił obronnych organizmu. Mogę powiedzieć, że był pionierem immunopatologii czyli nauki o zaburzeniach układu odpornościowego. Mój Ojciec doskonale zdawał sobie sprawę z faktu, że organizm człowieka jest jednością, że nie można leczyć tylko jednego schorzenia, gdyż powoduje to skutki uboczne, często negatywne, dla innych narządów. Widział organizm człowieka jako zespół komórek nieustannie oddziałujących jedna na drugą. Pamiętając o tej fundamentalnej zasadzie mój Tata lecząc starał się nie zaszkodzić całemu ustrojowi człowieka. Uważał, że podstawą skutecznego leczenia jest zrozumienie homeostazy organizmu. Profesor Brzosko był przekonany, że dla równowagi zdrowotnej organizmu niezwykle istotna jest dobra współpraca trzech układów: nerwowego, hormonalnego i odpornościowego. Innymi słowy: odporność wpływa na hormony, hormony na odporność, a układ nerwowy na odporność i hormony. W taki sposób myślało wtedy niewielu naukowców. Dzisiaj wiemy, że długotrwały i silny stres może doprowadzić do osłabienia organizmu i poważnej choroby. Dwadzieścia lat temu niezrozumienie takiej filozofii leczenia powodowało, że mojego Tatę – przypomnę: immunologa, profesora medycyny, laureata międzynarodowych nagród – nazywano czasem szamanem. Im więcej jednak wiedzy i doświadczenia gromadził mój Ojciec, tym więcej uwagi kierował ku medycynie naturalnej - medycynie równowagi, gdyż doszedł do przekonania o jej wielkiej, niezastąpionej wartości. Z pasją interesował się leczniczymi właściwościami ziół i minerałów. Leczenie naturalnymi substancjami uznał za alternatywę dla szybko rozprzestrzeniającej się mody na masowe stosowanie antybiotyków. Oczywiście, medycyna konwencjonalna potrafi szybko i skutecznie reagować w sytuacjach nagłych chorób, ale jest często bezradna wobec dolegliwości przewlekłych. Przeprowadzone ponad 20 lat temu badania wykazały, że tylko w ciągu jednego roku we Wrocławiu i okolicy podano dzieciom około siedmiu ton antybiotyków. Takie leczenie na pewno pozostawiło negatywny ślad w młodych organizmach.
Profesor Witold Józef Brzosko był pionierem nowego, holistycznego spojrzenia na człowieka. Uważał, że organizm ludzki jest jednością i choć zbudowaną z wielu wyspecjalizowanych komórek i układów, to jednak ściśle powiązanych ze sobą i na siebie oddziałujących.
W jednej ze swoich publikacji napisał: Jesteśmy częścią środowiska, w którym żyjemy i jesteśmy całkowicie od niego uzależnieni. Wszelkie zmiany zachodzące w otoczeniu wpływają na nasz ustrój i są odbierane poprzez układy nerwowe, odpornościowy i hormonalny połączone ze sobą.
Zmarł nagle 29 maja 2001 roku. W nekrologu napisano: Dzień 12 listopada jest dniem szczególnym dla bliskich, współpracowników i pacjentów Profesora. Zawsze w tym dniu Jego biurko uginało się od kart z życzeniami i kwiatów. W tym roku po raz pierwszy pozostanie puste. 29 maja 2001 odszedł nagle prof. medycyny Witold J. Brzosko, immunolog, wspaniały i mądry człowiek, oddany chorym lekarz i pocieszyciel.
Witold Brzosko rozpoczął pracę w 1952 roku jako stypendysta Akademii Medycznej w Warszawie. Niezwykle zdolny, ambitny i pracowity, otrzymał etat nauczyciela akademickiego i dalej zdobywał stopnie naukowe – doktora w 1959 roku, a doktora habilitowanego w 1964 roku.
W latach 1960 – 1962 przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium Fundacji Rockefeller oraz później, w latach siedemdziesiątych w Instytucie Wistar.
Po powrocie przeniósł się do Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie, gdzie w Zakładzie Immunologii był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Mikroskopii Elektronowej. Dziesięć lat później, po otrzymaniu tytułu naukowego profesora w 1972 roku został Kierownikiem Zakładu Immunologii Instytutu Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Akademii Medycznej w Warszawie.
W maju 1976 roku w Instytucie Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Akademii Medycznej w Warszawie utworzono Zakład Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych – na pełniącego obowiązki kierownika powołano prof. dr hab. med. Witolda Brzosko.
W okresie od 1 października 1977 roku do 31 grudnia 1980 roku prof. dr hab. med. Witold Brzosko był zastępcą dyrektora Instytutu.
Od 1976 roku do 1985 roku był kierownikiem Zakładu Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych.
Profesor Witold Brzosko jako pierwszy w Polsce zajął się problemem wpływu odżywiania na zdolność białych ciałek krwi do niszczenia komórek rakowych. Witold Brzosko propagował pogląd, że spożywanie mięsa i tłuszczów zwierzęcych obniża zdolność białych ciałek krwi do niszczenia komórek rakowych. Prowadził między innymi badania nad roślinnym lekiem „Padma 28”, złożonym z dwudziestu ziół pochodzących z Tybetu, wspomagającym leczenie chorób serca i naczyń, usprawniającym mechanizmy obronne organizmu uszkodzone w przebiegu nawracających infekcji dróg oddechowych.
Profesor Witold Brzosko był nie tylko lekarzem immunologiem, ale także humanistą. Patrzył i myślał o pacjencie kompleksowo, traktując organizm jako system naczyń połączonych. Leczył chorych, szczególną uwagę przywiązując do przywracania naturalnej odporności i równowagi organizmu. Można powiedzieć, że był prekursorem takiej filozofii leczenia.
W 1993 roku z inicjatywy profesora Witolda Brzosko powstała firma „Tymofarm” będąca dystrybutorem i producentem leków naturalnych, pomagających leczyć przyczyny, a nie objawy choroby. Profesor uważał bowiem, że lek powinien regulować cały organizm a nie działać punktowo na jeden tylko narząd czy system.
Córka Witolda Brzosko, Magdalena Brzosko, tak wspominała swojego ojca: Mój Tata był lekarzem, profesorem medycyny, nie tylko z zawodu, ale także z zamiłowania. Jego największą pasją było leczenie ludzi i pomaganie im w trudnych sytuacjach życiowych. Uważał, że najlepszym sposobem na utrzymywanie zdrowia i dobrej kondycji fizycznej jest pobudzanie naturalnych sił obronnych organizmu. Mogę powiedzieć, że był pionierem immunopatologii czyli nauki o zaburzeniach układu odpornościowego. Mój Ojciec doskonale zdawał sobie sprawę z faktu, że organizm człowieka jest jednością, że nie można leczyć tylko jednego schorzenia, gdyż powoduje to skutki uboczne, często negatywne, dla innych narządów. Widział organizm człowieka jako zespół komórek nieustannie oddziałujących jedna na drugą. Pamiętając o tej fundamentalnej zasadzie mój Tata lecząc starał się nie zaszkodzić całemu ustrojowi człowieka. Uważał, że podstawą skutecznego leczenia jest zrozumienie homeostazy organizmu. Profesor Brzosko był przekonany, że dla równowagi zdrowotnej organizmu niezwykle istotna jest dobra współpraca trzech układów: nerwowego, hormonalnego i odpornościowego. Innymi słowy: odporność wpływa na hormony, hormony na odporność, a układ nerwowy na odporność i hormony. W taki sposób myślało wtedy niewielu naukowców. Dzisiaj wiemy, że długotrwały i silny stres może doprowadzić do osłabienia organizmu i poważnej choroby. Dwadzieścia lat temu niezrozumienie takiej filozofii leczenia powodowało, że mojego Tatę – przypomnę: immunologa, profesora medycyny, laureata międzynarodowych nagród – nazywano czasem szamanem. Im więcej jednak wiedzy i doświadczenia gromadził mój Ojciec, tym więcej uwagi kierował ku medycynie naturalnej - medycynie równowagi, gdyż doszedł do przekonania o jej wielkiej, niezastąpionej wartości. Z pasją interesował się leczniczymi właściwościami ziół i minerałów. Leczenie naturalnymi substancjami uznał za alternatywę dla szybko rozprzestrzeniającej się mody na masowe stosowanie antybiotyków. Oczywiście, medycyna konwencjonalna potrafi szybko i skutecznie reagować w sytuacjach nagłych chorób, ale jest często bezradna wobec dolegliwości przewlekłych. Przeprowadzone ponad 20 lat temu badania wykazały, że tylko w ciągu jednego roku we Wrocławiu i okolicy podano dzieciom około siedmiu ton antybiotyków. Takie leczenie na pewno pozostawiło negatywny ślad w młodych organizmach.
Profesor Witold Józef Brzosko był pionierem nowego, holistycznego spojrzenia na człowieka. Uważał, że organizm ludzki jest jednością i choć zbudowaną z wielu wyspecjalizowanych komórek i układów, to jednak ściśle powiązanych ze sobą i na siebie oddziałujących.
W jednej ze swoich publikacji napisał: Jesteśmy częścią środowiska, w którym żyjemy i jesteśmy całkowicie od niego uzależnieni. Wszelkie zmiany zachodzące w otoczeniu wpływają na nasz ustrój i są odbierane poprzez układy nerwowe, odpornościowy i hormonalny połączone ze sobą.
Zmarł nagle 29 maja 2001 roku. W nekrologu napisano: Dzień 12 listopada jest dniem szczególnym dla bliskich, współpracowników i pacjentów Profesora. Zawsze w tym dniu Jego biurko uginało się od kart z życzeniami i kwiatów. W tym roku po raz pierwszy pozostanie puste. 29 maja 2001 odszedł nagle prof. medycyny Witold J. Brzosko, immunolog, wspaniały i mądry człowiek, oddany chorym lekarz i pocieszyciel.