Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Dawno temu -cd. historii rodziny Nowaków. Tomasz Nowak.
14.03.2015 13:20
25584 i 25748Tomasz był radością rodziców. Tym bardziej go kochali, gdy kolejne dzieci umierały, wśród nich również Marcin (1821-23). Los nie był dla nich łaskawy. Ciężka praca w polu, choroba szybko zabrała z tego świata również Wawrzyńca (1798-27.04.1826r). Marianna została sama z ośmioletnim synem. Była kobietą jeszcze młodą, więc wyszła ponownie za mąż. Rok 1830. Ważna data dla każdego Polaka. Wieści o wydarzeniach w Warszawie powoli rozchodziły się po całym Królestwie, docierając do miast i miasteczek oraz dworów szlacheckich. Przypuszczalnie dowiadywali się o nich i mieszkańcy Kłecka i okolic. Tomasz słuchał opowiadań o bohaterstwie powstańców.
"Do oddziałów powstańczych zgłosiło się ok. 3500 ochotników, którzy zimą przeszli do Królestwa Polskiego. W szwadronie konnym Wielkopolan znalazło się 7 braci Radońskich z Kociałowej Górki, bracia Mielżyńscy i Szczanieccy. Aleksander i Józef Płoński z Iwna. Jazda konna z Wielkopolski brała udział w bitwie pod Grochowem i Dębem Wielkim."(frag. "Dzieje Pobiedzisk na przestrzeni wieków")
"Upadek powstania wywołał w społeczeństwie przygnębienie, bo do Wielkopolski nie wróciło 800 ochotników, którzy zginęli na polach walki lub dostali się do niewoli".
"Władze pruskie intensywne represje szczególnie skierowały na cechy rzemieślnicze, bo z nich wywodziła się część powstańców. Zakazano in działalności, gdy pomagały powstańcom w zakupie broni i przerzucaniu jej do Królestwa."
Młody chłopiec oczami duszy wyobrażał sobie pola bitwy, ludzi, którzy poświęcali życie. Pomaga w tym czasie swojemu ojczymowi w kuźni. Wykonuje najprostsze prace, przygląda się jego pracy. Upływają lata. Umiera mu najbliższa osoba - matka. Zostaje sam. Kowalstwo wiejskie w tym czasie było w znacznie gorszej sytuacji niż miejskie, czy folwarczne. Ich działalność ograniczała się do usług rolnictwa, wykonywania prostych narzędzi. Ponadto bieda na wsi i bardzo wysoka cena surowca nie sprzyjał zamówieniom na kowalskie wyroby. Tomasz, za wstawiennictwem dalszych krewnych, podejmuje pracę kołodzieja w Kłecku. Początkowo spędza długie, żmudne godziny na wykonywaniu elementów do kół, z biegiem czasu nabiera wprawy. Pracuje u Bartłomieja Twardowskiego. Jest on właścicielem niedużego zakładu. Zakochuje w jego córce Wiktorii. Młodzi pobierają się w 1845 r. Już 4.06.1846 r Bóg obdarza ich pierwszym dzieckiem. Szczęściem dla nich są narodziny kolejnych dwóch córek: Marianny (9.07.1849 r) i Agnieszki (2.01.1853 r). Tomasz bardzo pragnie syna. Jego marzenia o męskim potomku spełniają się 16.07.1859 r. Ma syna Jakuba. Niestety niespodziewana choroba zmąca spokój rodziny. Tomasz, po gwałtownej, krótkiej chorobie w wieku 41 lat umiera. Wiktoria zostaje sama z dziećmi. Mieszkają w Świniarach, gdzie mąż prowadził własny warsztat. Historia zatacza koło. Jakub nawet nie poznał swojego ojca. Już wkrótce matka wychodzi ponownie za mąż za Teodora Koczorowskiego.
"Do oddziałów powstańczych zgłosiło się ok. 3500 ochotników, którzy zimą przeszli do Królestwa Polskiego. W szwadronie konnym Wielkopolan znalazło się 7 braci Radońskich z Kociałowej Górki, bracia Mielżyńscy i Szczanieccy. Aleksander i Józef Płoński z Iwna. Jazda konna z Wielkopolski brała udział w bitwie pod Grochowem i Dębem Wielkim."(frag. "Dzieje Pobiedzisk na przestrzeni wieków")
"Upadek powstania wywołał w społeczeństwie przygnębienie, bo do Wielkopolski nie wróciło 800 ochotników, którzy zginęli na polach walki lub dostali się do niewoli".
"Władze pruskie intensywne represje szczególnie skierowały na cechy rzemieślnicze, bo z nich wywodziła się część powstańców. Zakazano in działalności, gdy pomagały powstańcom w zakupie broni i przerzucaniu jej do Królestwa."
Młody chłopiec oczami duszy wyobrażał sobie pola bitwy, ludzi, którzy poświęcali życie. Pomaga w tym czasie swojemu ojczymowi w kuźni. Wykonuje najprostsze prace, przygląda się jego pracy. Upływają lata. Umiera mu najbliższa osoba - matka. Zostaje sam. Kowalstwo wiejskie w tym czasie było w znacznie gorszej sytuacji niż miejskie, czy folwarczne. Ich działalność ograniczała się do usług rolnictwa, wykonywania prostych narzędzi. Ponadto bieda na wsi i bardzo wysoka cena surowca nie sprzyjał zamówieniom na kowalskie wyroby. Tomasz, za wstawiennictwem dalszych krewnych, podejmuje pracę kołodzieja w Kłecku. Początkowo spędza długie, żmudne godziny na wykonywaniu elementów do kół, z biegiem czasu nabiera wprawy. Pracuje u Bartłomieja Twardowskiego. Jest on właścicielem niedużego zakładu. Zakochuje w jego córce Wiktorii. Młodzi pobierają się w 1845 r. Już 4.06.1846 r Bóg obdarza ich pierwszym dzieckiem. Szczęściem dla nich są narodziny kolejnych dwóch córek: Marianny (9.07.1849 r) i Agnieszki (2.01.1853 r). Tomasz bardzo pragnie syna. Jego marzenia o męskim potomku spełniają się 16.07.1859 r. Ma syna Jakuba. Niestety niespodziewana choroba zmąca spokój rodziny. Tomasz, po gwałtownej, krótkiej chorobie w wieku 41 lat umiera. Wiktoria zostaje sama z dziećmi. Mieszkają w Świniarach, gdzie mąż prowadził własny warsztat. Historia zatacza koło. Jakub nawet nie poznał swojego ojca. Już wkrótce matka wychodzi ponownie za mąż za Teodora Koczorowskiego.