Jeżewski Adolf i rodzina - Polska / Białoruś

W historię rodziny Jeżewskich wpisał się daleki Władywostok, rosyjski port u wybrzeży Pacyfiku. Mój dziadek Adolf spędził tam dziewięć lat życia służąc w carskiej policji. Moje wiadomości ograniczają się jedynie do samego faktu, dalej są już tylko domysły. Rok 1918 był rokiem przełomowym dla historii świata przyjmuję zatem tę datę jako rok zakończenia służby dziadka. Dziewięć lat wstecz to rok 1909, okres służby w carskiej policji mógł więc zamykać się w latach 1909 -1918, ewentualnie 1908 - 1917. Wskazywałoby to, że do służby Adolf trafił mając lat 21 - 22. Nie znajdę już chyba nikogo, kto mógłby wnieść więcej danych na tę okoliczność, prawdopodobnie jedynym źródłem głębszych informacji pozostaje szperanie w archiwach. Do Władywostoku w tym celu raczej już się nie wybiorę, ale w dobie powszechnej digitalizacji zasobów archiwalnych, może internet będzie tą drogą ? ...

W zasadzie, ten mój zapis nie nie wnosi niczego co mogłoby być wskazówką do odkrywania rodzinnych koligacji, jest natomiast refleksją nad bezwzględnym upływem czasu i utratą niezwykle cennych informacji w przypadku, jeśli tego czasu nie wykorzysta się odpowiednio. Miałem lat 15 kiedy dziadek zmarł. Choć od czasu do czasu wspominało się w domu o "władywostockich" czasach Adolfa, to jednak nigdy nie przyszło mi do głowy, by wypytywać dziadka o szczegóły, bardzo teraz tego żałuję ...

"Śpieszmy się ... rozmawiać z ludźmi, tak szybko odchodzą."

Jeżewska Emilia, po mężu Wojciechowska. Kolejna osoba ze wspomnianych już wcześniej sześciorga rodzeństwa Jeżewskich, tym samym jej rodzicami są Antoni i Emilia z Szyszkowskich. Córcia dostała imię po swojej mamie! Niewiele rozmów odbyłem z siostrą mojego dziadka Adolfa, jednak to właśnie od niej wiem to co wiem o Jeżewskich.

Adolf, po zakończeniu służby we Władywostoku wrócił na rodzinną Lubelszczyznę. Na swoje utrzymanie zarabiał jako woźnica, miał swojego konia i furmankę, przewoził na zlecenie różne towary na dość duże odległości. W jednym z takich wyjazdów, na Litwę, poznał pannę o nazwisku Bukowska Michalina, pochodzącą z okolic Kiejdan, pracującą w jednym z tamtejszych dworów jako ochmistrzyni. Michalina została żoną Adolfa i wyjechała z mężem na Lubelszczyznę. Nie ma jasności co do miejsca ich osiedlenia. W opowieściach babci Emilii najczęściej pojawiała się nazwa miejscowości Horostyta. Wieś tę znam już z własnych przeżyć, mieszkałem tam jakiś czas razem z dziadkami. Nie wiem jednak czy od razu tam zamieszkali, czy żyli jeszcze gdzieś indziej. Drugą miejscowością najczęściej wspominaną są Żmiarki, obecnie w gminie Dębowa Kłoda, powiat Parczew. Żmiarki wymieniane były i w rozmowach z Adolfem, i w opowieściach jego siostry, zdaje się mąż Emilii, Wojciechowski pochodził właśnie ze Żmiarek. Do rodziny Wojciechowskich wracam w oddzielnym wątku.

Jeżewska Michalina z Bukowskich - córka Kazimierza i Kazimiery z domu Pikel. Urodzona 4.11.1887 r. w miejscowości Miegenai (Miegiany) na Litwie, żona Jeżewskiego Adolfa syna Antoniego i Emilii z Szyszkowskich. Zmarła 27.01.1971 r. w Krzywowierzbie, pow. Parczew. Pochowana na cmentarzu Parafii Rzymsko - Katolickiej (tablica nagrobkowa) w Kodeńcu, pow. Parczew.

Adolf i Michalina mieli dwoje dzieci. Pierwsze dziecko, chłopiec urodzone przed rokiem 1922, o imieniu prawdopodobnie Ludwik, zmarło w wieku niemowlęcym i jest pochowane na cmentarzu Parafii Rzymsko - Katolickiej w Lubieniu, gmina Wyryki, powiat Włodawa, położenie grobu nie ustalone. Drugie dziecko, córka Stanisława, urodzona w 1922 r. jest moją matką.

Jeżewska Stanisława, córka Adolfa i Michaliny z domu Bukowska. Urodzona 16.09.1922 r. w Horostycie, zmarła 7.12.1971 r. w Krzywowierzbie. Pochowana na cmentarzu Parafii Rzymsko - Katolickiej w Kodeńcu. Mąż, Lucjan Sikora, urodzony 23.02.1922 r. w Gorajcu, pow. Zamość. Zmarł 24.07.2005 r. w Szczecinie i tam pochowany na cmentarzu przy ul. Ku Słońcu.

Te informacje wpisuję tylko dla schematycznego porządku. Moje poszukiwania w tę stronę nie idą, jestem synem Lucjana i Stanisławy, znam dalszy rozwój drzewa rodzinnego, ród Jeżewskich w tym odgałęzieniu tu kończy się. Pozostaje otwarta kwestia poszukiwań w pozostałych gałęziach wychodzących od reszty rodzeństwa Jeżewskich, dzieci Antoniego i Emilii z Szyszkowskich. Szerzej o tym piszę w wątku "Jeżewski - Białoruś, okolice Mogilewa, Małograwka ...", w dziale "KRESY - poszukiwania, problemy".

Osoba Antoniego jest podstawą mojego schematu drzewa rodzinnego, który przedstawiam poniżej. Nie mam informacji co było, a właściwe kto był przed Antonim. Z pewnością starsze dane są do zdobycia w archiwach, pokolenie Antoniego to czas połowy wieku XIX, a z tego okresu księgi metrykalne są dobrze zachowane. Tym czasem pozostaję przy rodzinnym przekazie i te informacje ujęte są na moim schemacie. Prezentowany schemat jest tylko ogólną informacją. Dokładniejszy grafik drzewa rodzinnego, z licznymi odgałęzieniami do wielu rodzin można prześledzić TUTAJ. Jakiś czas temu, zanim trafiłem do tego Forum, przygotowałem inny zestaw informacji, który jest do wglądu w TYM MIEJSCU. Zapraszam do zapoznania się i do rozmów wokół tematu.
[imglewa]http://images77.fotosik.pl/72/7c46231cf5d20138.jpg
[imglewa]http://images77.fotosik.pl/72/29499ea6647eba30.jpg

Cmentarz Parafii Rzymsko - Katolickiej w Kodeńcu, gmina Dębowa Kłoda, powiat Parczew, województwo lubelskie. Miejsce wiecznego spoczynku Adolfa, jego żony Michaliny z Bukowskich i córki Stanisławy, po mężu Sikora.

Wśród zbiorów należących do Michaliny i Adolfa Jeżewskich jest kilka ciekawych zdjęć. Nie ma pewności co do osób występujących na tych fotografiach. Są oczywiście pewne sugestie, ale nie poparte wiarygodnymi dowodami. Są to tylko informacje przekazywane z ust do ust z pokolenia na pokolenie. Może znajdzie się ktoś, kto wniesie jakieś nowe dane w komentarzach do tych zdjęć?