Górzanka to wieś usytuowana w dolinie potoku Wołkowyjka koło Wołkowyi. Jej nazwa zmieniała się na przestrzeni wieków: "Volkovyka Parva", "Wilkowylka", "Gorzanka", by ostatecznie przybrać formę "Górzanka". Podobnie jak inne bieszczadzkie osady, także i Górzankę lokowali na prawie wołoskim Balowie z Hoczwi. Pierwsza wzmianka na temat Górzanki pochodzi z 1480 roku, wówczas figurowała ona w pismiennictwie pod nazwą "Wołkowyja Mała" ("Volkovyka Parva"). Czterdzieści lat później, a dokładniej od 1523 roku w aktach występuje pod nazwą Górzanka. Przypuszcza się, iż około 1598 roku był tu dwór i folwark. Wskazują na to zapiski o kniaziu z Gorzanki. Wiek XVI to okres rozwoju wsi. Wówczas powstał młyn i urząd sołtysa. Zgodnie z danymi zawartymi w rejestrze poborowym podziału włości z 1640 roku wsią Górzanka władał Stefan Bal. W późniejszym okresie wieś straciła na znaczeniu. Nie wykluczone, że głównymi przyczynami takiego stanu rzeczy były najazdy tatarskie i klęski morowego powietrza. W spisie powszechnym z 1921 roku na terenie wsi odnotowano 62 domy i 370 mieszkańców, w tym: 290 grekokatolików, 65 wyznawców rzymskiego katolicyzmu oraz 15 Żydów. W wyniku akcji "Wisła" z terenu Górzanki wysiedlono Ukraińców. Nad wsią góruje drewniana cerkiew greckokatolicka p.w. Św. Paraskewii. Świątynia położona jest po prawej stronie szosy (patrząc na wieś od Wołkowyi) na stoku wzgórza, http://www.twojebieszczady.net