Podbereźce, pow. lwowski

Podbereźce rus. Pidbereź, i Unterbergen, wś, pow. lwowski, 14 kim. na płd.-wsch. ode Lwowa, 4*5 kim. od sądu pow., urz. poczt, i tel. w Winnikach. Na płn. leży Miklaszów, na wsch. Biłka Szlachecka, na płd. Czyżyków i Czyszki, na zach. Winniki. Wś leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem Maruńki, wpadającej do Kabanówki (dopływu Pełtwi). Maruńka płynie wzdłuż granicy płd., zbiera wodę z płd., moczarzystej przestrzeni, i wpada do Kabanówki, dotykającej płd.-zach. granicy P. Na płn. od moczarów leżą zabudowania wiejskie (253 m.), a na płn. od nich koL niemiecka Unterbergen, założona za czasów Józefa II. Przez płn. część obszaru idzie gościniec Iwowsko-złoczowski Obie wsie należą do fundacyi stypendyalnej Głowińskiego. Wł. mn. ma roli or. 1261, łąk i ogr. 471, past. 83 mr. W r. 1880 było w P. 144 dm., 915 mk. (26 wyzn. rz.-kat., 880 gr.-kat., 9 izrael.; 20 naród, pols., 895 nisk.), a w Unterbergen 12 dm. i 100 mk. (4 wyzn. rz.-kat., 7 gr.-kat., 89 izrael.; 82 naród, niera., 3 pol., 15 ruskiej). Par. rz.-kat. w Winnikach, gr.-kat. w miejscu, dek. lwowski zamiejski. We wsi jest cerkiew p. w. św. Michała, szk. etat. dwuklasowa i o-lejarnia. Dokumentem z r. 1454 (A. G. Z., t. II, str. 141 i dod. do Gaz. lwów., 1853, M 8 i 9) potwierdza Grzegorz z Sanoka, arcyb. lwowski, nadanie Hrycka z Pomorzan, woj. podolskiego, dla kościoła w Biłce Szlacheckiej. Nadano mianowicie dziesięcinę snopową ze wszystkich plonów i niw na folwarkach jego w siole Podbrzeźce (Podbrzescze), z dawna od poprzednich dziedziców uprawianych; dał nadto łan z folwarku wydzielony z sianożęcią, na której 16 wozów siana kosić i zbierać można, w stronie ciągnącej się ku Winnikom. Obdarzył także zupełną wolnością ścinania i zwożenia tramów dębowych na sprzęty i budowle tak kościelne jako i gospodarskie przydatnych, tudzież zarośli czyli chrustów na potrzebę tegoż zarządcy i gospodarstwa jego, a to z gajów i borów w majętności podbrzezieckiej istniejących. Nareszcie zapisali wcielił wiecznymi czasy stołowe kleryczne, wedle zwyczaju innych siół ziemi ruskiej, na prawie teutońskiem osadzonych, tudzież inne należytości parafialne, z których wszyscy mieszkańcy o bojej płci sioła przerzeczonego zarządcy i klerykowi, czyli słudze kościelnemu, teraz i na potem będącym, uiszczać się mają.
[SGKP]