Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Turno Karol (1788-1866)
28.11.2015 17:19
Karol Turno
Poch. w Objezierzu 13/III. r. b. Karol Turno, b. jen. dyw. w. p. w 1831, 1788. 7/V. * w Warkawicach na Wołyniu. Ojciec Stefan T., star. pietrzykowski sprzedał swe znaczne majętn. w Wlkp. i osiadł na Wołyniu, gdzie go wiązały bliskie fam. związki z Szembekami, Walewskimi, Chodkiewiczami, Jabłonowskimi i innymi. Tu wychowywał się Karol. Po świetnym ukończ. Korpusu Kadetów w Wiedniu oficer w wojsku ces. z świetnymi widokami. W 1809 wziął dymisję, żeby stanąć w szeregach bratnich, i wstąpił jako adjutant, do formowanego przez swego stryja jen. Kaz. Turno 5-go p. szaserów. Kampanie 1809, 1812, 1813 i 1814 r. w randze kapitana. Bitwy pod Możajskiem, Borodinem, Lipskiem, Hanau i Paryżem. Kilka razy ranny. Z chwilą formowania nowego wojska pod dow. W. Ks. Konst. powołany na adjutanta i pozostawał przy nim w Warsz. w randze pułk. aż do 1830 r. Po wybuchu powst. odprowadzał Konst. do gran. Król. Po przybyciu do Warsz. objął dow. brygady kawal., a nast. dyw. Wykazał roztropn. i męstwo i przytomność, zwłaszcza pod Łysobykami, gdzie mocno ranny w głowę przeleżał wzięcie miasta. Po przyjściu do zdrowia zesłany do Permu u podnóża Uralu, skąd powrócil po dwuletnim pobycie do kraju. W rok po tym x wdowę po jen. Trębickim zabitym omyłkowo w 1830 r. i zamieszkał w maj. żony, Strychowie na Litwie w Grodzieńskim. Owdowiał wcześnie i przebywając w ustroniu lat trzydzieści, wychowywał swego jedynego syna. Pisał i zostawił po sobie prace. W 1863 przybył do swych bliskich krewnych w W. Ks. Pozn., do Turnów w Objezierzu, których najmł. córkę syn jego Gottard zaślubił. Złamał ranioną kiedyś nogę i 2 lata przeleżał przeszło, do ostatniej chwili zajęty.
[]
Poch. w Objezierzu 13/III. r. b. Karol Turno, b. jen. dyw. w. p. w 1831, 1788. 7/V. * w Warkawicach na Wołyniu. Ojciec Stefan T., star. pietrzykowski sprzedał swe znaczne majętn. w Wlkp. i osiadł na Wołyniu, gdzie go wiązały bliskie fam. związki z Szembekami, Walewskimi, Chodkiewiczami, Jabłonowskimi i innymi. Tu wychowywał się Karol. Po świetnym ukończ. Korpusu Kadetów w Wiedniu oficer w wojsku ces. z świetnymi widokami. W 1809 wziął dymisję, żeby stanąć w szeregach bratnich, i wstąpił jako adjutant, do formowanego przez swego stryja jen. Kaz. Turno 5-go p. szaserów. Kampanie 1809, 1812, 1813 i 1814 r. w randze kapitana. Bitwy pod Możajskiem, Borodinem, Lipskiem, Hanau i Paryżem. Kilka razy ranny. Z chwilą formowania nowego wojska pod dow. W. Ks. Konst. powołany na adjutanta i pozostawał przy nim w Warsz. w randze pułk. aż do 1830 r. Po wybuchu powst. odprowadzał Konst. do gran. Król. Po przybyciu do Warsz. objął dow. brygady kawal., a nast. dyw. Wykazał roztropn. i męstwo i przytomność, zwłaszcza pod Łysobykami, gdzie mocno ranny w głowę przeleżał wzięcie miasta. Po przyjściu do zdrowia zesłany do Permu u podnóża Uralu, skąd powrócil po dwuletnim pobycie do kraju. W rok po tym x wdowę po jen. Trębickim zabitym omyłkowo w 1830 r. i zamieszkał w maj. żony, Strychowie na Litwie w Grodzieńskim. Owdowiał wcześnie i przebywając w ustroniu lat trzydzieści, wychowywał swego jedynego syna. Pisał i zostawił po sobie prace. W 1863 przybył do swych bliskich krewnych w W. Ks. Pozn., do Turnów w Objezierzu, których najmł. córkę syn jego Gottard zaślubił. Złamał ranioną kiedyś nogę i 2 lata przeleżał przeszło, do ostatniej chwili zajęty.
[]