Pokrzywy cieszą się bardzo długą historią w folklorze i tradycyjnej medycynie. W nordyckiej legendzie bóg Thor jest często reprezentowany przez pokrzywy i mówi się, że jeśli spalisz pokrzywy podczas burzy, będziesz chroniony przed piorunem.
Mając tak bogate znaczenie kulturowe, nic dziwnego, że pokrzywa często wykorzystywana była na przełomie długiej historii. Podczas gdy Egipcjanie używali jej do celów leczniczych, mniej więcej w tym samym czasie w Danii w epoce brązu, wykorzystywano włókna pokrzywy. W Europie zawsze miała różnorodne zastosowania, czy to składnik żywności, napojów, ubrań i lekarstw. Od XVIII wieku wszystkie te zastosowania praktycznie zanikły, ponieważ pokrzywa zaczęła być postrzegana jako roślina odpowiednia tylko dla tych, których nie było stać na droższe lekarstwa, jedzenie lub tkaniny. Zarówno podczas pierwszej, jak i II Wojny Światowej, pokrzywa była używana do barwnika lub włókna, a rząd brytyjski zamówił 100 ton rośliny, ponieważ był to dobry barwnik do kamuflażu.
O właściwościach odżywczych i zdrowotnych można dowiedzieć się z artykułu
https://www.olej.edu.pl/pokrzywa/Dodam jeszcze, że obecnie używa się jej jako herbaty z liści i korzenia. W ziołolecznictwie występuje w postaci sproszkowanego korzenia. Młode pędy są używane do gotowania i do farbowania tkanin, podczas gdy włókno służy do robienia sznurka.
Z pewnością dawniej ludzie częściej sięgali po pokrzywy, jako źródło cennych wartości odżywczych. Dzisiaj zostały one nieco zapomniane. Zupa z pokrzywy to bardzo ciekawa propozycja kulinarna, którą z pewnością warto wypróbować.
Cieszę się, że są jeszcze ludzie, którzy promują takie nietuzinkowe propozycje kulinarne.