Kopyś, pow. horecki

Kopyś, msto w pow. horeckim, do niedawna miasto powiatowe nad Dnieprem, o 684 w. od Petersburga, o 65 w. od Mohilewa, a 28 od Orszy, 3132 mk.; ma zbór kalwiński, jedyny na Białorusi. Stanowił K. własność linii nieświeskiej Radziwiłłów, którą oni dostali po Katarzynie KS. Ostrogskiei, żonie Krzysztofa Radziwiłła, wojew. wileńskiego, hetm. i kanc. w lit., zmarłego r. 1603. Był tu zamek warowny, a następnie zbór kalwiński, przez tegoż Krzysztofa założony. Powiat kopyski zajmował ziemi uprawnej 138000 dzies., łąk 8700 i lasów około 58000 dzies. Ir'czba mk. w powiecie wynosiła około 65000 głów płci obojga. Miejscowość niska, grunt piaszczysty, miejscami żwirowy i kamienisty. Rolnictwo stanowi główne mieszkańców zatrudnionie; prócz tego zajmują się oni gorzelnictwem i przemysłami leśnymi. Marszałkami pow. kopyskiego byli: 1782-83 Jerzy Stankiewicz, 1790 Ludwik Bartoszewicz, 1805 Winc. Mikosza, 1807, 14 Marcin Stankiewicz, 1812, 19 Nitosławski, 1818, 20 Korsak, 1817 Ludwik Gordziałkowski, 1822 Stan. baron Ungern, 1858, 63 Juliusz Roszkowski.
[SGKP]