Klinek, pow. ihumeński

Klinek, starożytna wieś poduchowna w powiecie ihumeńskim, przy drodze wojenno-komunikacyjnej, wiodącej z Uzdy, Dudzicz, Dukory do Ihumenia, tudzież przechodzących tu nowych traktach pocztowych z Ihumenia do Smiłowicz i Maryi Góry, stacyi dr. żel. libawsko-romeńskiej. Ma zarząd gminy klineckiej, składającej się z 8 wiejskich starostw, 24 wiosek zamieszkałych przez 1718 włościan płci męskiej. Okrąg policyjny smiłowicki, okrąg sądowy ihumeński. Klinek posiada dwie cerkwie, z których jedna starożytna, pounicka, zdaje się na miejscu pogańskiego okopiska zbudowana, jak świadczy o tem dąb, olbrzymiej w pniu szerokości, tuż stojący. Klinek w XV w. należał do możnej rodziny Kieżgajłów, w XVII w. widzimy go ręku Zawiszów. Krzysztof Zawisza w swych Pamiętnikach pisze o K., wychwalając tu polowanie na grubego zwierza. Ponieważ K. należy do skarbu, lasy więc tutejsze zostały nieźle zachowane; wieś zamożna ma osad 50, stacyą pocztową, szkółkę gminną. Lud trudni się wyłącznie rolnictwem.
[SGKP]