Poczapińce, pow. starokonstantynowski

Poczapińce, wieś pow. starokonstantynowski, niegdyś we włości zbaraskiej, pow. krzemienieckiego. Należała dawniej do klucza czechowieckiego ks. Wiszniowieckich, następnie drogą spadku przeszła do Wielhorskich, od których nabył ją Ignacy Centner, ostatni wwda bełski i w 1764 r. sprzedał Janowi Antoniemu hr. na Dolsku Czarneckiemu, chorążemu w. lit. O P. znajduje się wzmianka w Arch. J. Z. R., cz. VI, t. 1: 234—6. 4.) P., wś nad bezim. dopł. Gniłego Tykicza, pow. zwinogródzki, o 5 w. od Łysianki (par. kat.) a 22 w. od Zwinogródki (st. poczt, i telegr.), na pograniczu pow. kaniowskiego, ma 1200 mk. i 2072 dz. ziemi. Cerkiew p. w. św. Parascewii, wzniesiona w 1726 r., uposażona jest 36 dz. ziemi. Podług wizytacyi dziekana korsuńskiego z 1741 r. do parafii należało w P. 40 osad oraz 15 osad we wsi Wereszczaki. W połowie XVII w. P. należały do Konstantego Wyhowskiego, następnie wchodziły w skład sstwa korsuńskiego i łysiańskiego, obecnie są własnością Filipa Czetwierykowa. Tu w 1836 r. założona była druga (po Orłowcu) cukrownia na Ukrainie (Wojejkow mylnie podaje r. 1848).

[SGKP]