Cerkiew sosnowiecką poświęcono w roku 1889. Otrzymała ona wezwanie Wiery, Nadziei, Luby i ich matki Zofii - rzymskich męczennic z czasów cesarza Hadriana. Świątynia zbudowana jest z czerwonej cegły i betonu. Nad sklepieniem nawy wznosi się czterokondygnacyjna wieża zaopatrzona w osiem dzwonów, których fundatorem był Henryk Dietel, który wraz z rodziną przybył do Polski z terenu Niemiec i założył tu przędzalnię wigonii. Dębowy ikonostas, wykonał moskiewski mistrz Lebiediew, a fundatorami tego dzieła jest ród Schönów (Ernst, Wilhelm, Franz) , sosnowieckich przemysłowców, również pochodzenia niemieckiego, rozwijających tu przemysł włókienniczy. Centralna część ikonostasu zawiera ikony Chrystusa, św. Włodzimierza oraz św. Zofii z córkami. Ciekawostką jest ikona Matki Boskiej Częstochowskiej, podarowana przez kolejarzy z Częstochowy, jak również piękna ikona przedstawiająca patronki cerkwi ufundowana przez Włodzimierza Diebila.
Umiejscowienie tej świątyni jest nietypowe, nie została zbudowana w prestiżowym miejscu, co więcej umieszczono ją za dworcem kolejowym, poza strukturą ówczesnego centrum miasta być może dzięki temu jako jedyna z trzech sosnowieckich cerkwi ostała się do dnia dzisiejszego.
W Sosnowcu istniały trzy cerkwie, zachowała się do naszych czasów tylko jedna, cerkiew p.w. Wiery, Nadjeżdy, Ljubowli i matki ich Zofii. Wielką cerkiew św. Mikołaja zburzono w roku 1938 podczas wielkiej akcji burzenia obiektów cerkiewnych w całej Polsce przygotowanej przez Rząd II Rzeczypospolitej wraz z wojskiem. Szczególnych spustoszeń pośród obiektów sakralnych prawosławia dokonano wówczas na Podlasiu i Chełmszczyźnie. W trakcie tej akcji w okresie wiosny i lata 1938 roku zlikwidowanych zostało 127 cerkwi. Zrównano z ziemią nawet takie, które stanowiły bezcenne zabytki architektury, cerkwie w Białej Podlaskiej z roku 1582, w Kołnyce z roku 1578, w Zamościu z roku 1589 oraz najstarszą i najcenniejszą w Szczebrzeszynie datowaną na rok 1184. Akcję tę przeprowadzono w celu "umacniania państwa" i walki z nacjonalizmem ukraińskim. Przyniosła ona, jak każda taka urzędnicza akcja, odwrotne od zamierzonych skutki. Jej efektów nie da się cofnąć. Oprócz terenów wschodnich akcja objęła również wielkie miasta, m.in. Warszawę, Łódź, Kielce, Lublin. Jej skutki odczuł również Sosnowiec. Ocenia się, że w latach 1918-1933 kościół prawosławny stracił na terenie ówczesnej Polski około 500 cerkwi, w tym 346 na Chełmszczyźnie i Podlasiu. Najstarszą sosnowiecką Cerkiew św. Aleksandra Newskiego zburzono w latach 50-tych i też nie z powodu złego stanu technicznego. [nad: tellmemore]
