Połowiecka Wielka, wś przy ujściu rzki Soboty albo Subodzi do Kamianki, pow. wasylkowski, o 20 w. na płn.-zach. od Białej Cerkwi, śród obszernej, urodzajnej i bezleśnej równiny położona, ma 2150 mk, kaplicę katol. par. białocerkiewskiej i cerkiew drewnianą p. w. Przemienienia Pańskiego, istniejącą już w czasie wizyty dziekana białocerkiewskiego z 1740 r. W tymże r. było tu 80 gospodarzy czyli osad. Wś ta jest gniazdem rodziny ks. ze Skwiry Połowców Rożynowskich, wygasłej już oddawna, która władała obszernerai dobrami w dzisiejszych powiatach: skwirskim, wasylkowskim, radomyskim, kijowskim i za Dnieprem. W 1591 r. P. należała już do starostwa białocerkiewskiego i w tymże roku przez Tatarów była do szczętu zniszczona. Lustracya z 1616 r. powiada: „We wsi tej ludzi osiadłych jest Nro 15, powinności ni podatków żadnych nie oddają, względem słobody, której im pozwolono do lat pewnych". Podług lustracyi z 1622 r. ze wsi nie było żadnego pożytku, prócz stacyi pana podstarościego; poddani powinni w lecie robić dzień w tydzień a końmi dwa dni do roku, w zimie po wozie drew przywieść. Obecnie P. należy do klucza białocerkiewskiego hr, Branickich. [SGKP]