Ejgirdzie - Eigirdžiai – położone w okręgu telszańskim i w rejonie telszańskim, nad rzeką Tawsołą. Kościół Opatrzności Bożej został zbudowany w 1794 roku
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1593 roku, nazywana przez Żmudzinów Eigėrdē czyli Ejgierdzie. W roku 1609 wieś Ejgierdzie było własnością szlachcianki Anny Bebnowskiej, żony M. Dembińskiego, która swoje dobra wraz ze wsią ceduje Andrzejowi Wołowiczowi chorążemu WXL. W roku 1794 we wsi powstaje drewniany Kościół słynący z obrazu Matki Boskiej z Ejgierdzi. Po utracie niepodległości wieś Ejgierdzie znajduje się w zaborze rosyjskim, który nie uznaje Ks. żmudzkiego, i tym samym j. żmudzkiego. W 1881 r. w Słowniku Królestwa Polskiego nazwano wieś po raz pierwszy Ejgirdzie. Za Litwy kowieńskiej wieś Ejgierdzie była do1939 r. własnością polskiego szlachcica Leona Łabudzia Po roku 1998 dawna wieś Ejgirdzie otrzymała status miasteczka.