Komorów, pow. miechowski

Komorów, wieś, i folw., nad rz. Miechówką, pow. miechowski, gm. i par. Miechów. Leży w pobliżu Miechowa. W 1827 r. było tu 20 dm., 127 mk.; obecnie 25 dm., 219 mk.; osada włość. 29. Dwa młyny wodne, własność rządowa, wieczysta dzierżawa. Obszar ziemi dworsk. 189 mr.; włość. 298 mr. i do os. młyn. 83 mr. 190 pręt. ziemi rządowej. W 1162 r. Jaksa h. Gryf nadał K. klasztorowi miechowskiemu. W 15 w. wedle opisu Długosza (t. III, str. 5) był tu młyn na rzece zwanej Cicha, z którego płacono 6 grzywien czynszu klasztorowi; tudzież folwark klasztorny. Na roli siedzieli zagrodnicy, płacący czynszu po 17 skojców, 30 jaj, 4 kapłony, 2 sery i jeden dzień robocizny tygodniowo. Po kasacyi klasztoru wieś, K. przeszła w ręce rządu a od 1868 r. folw. należy do donacyi Miechów. Por. Szczepanowie.
[SGKP]