Dłuscy herbu Grzymała
Napisał Robert
¶roda, 24 maj 2006
Procesowali się z s±siadami o wsie
Szlachecki ród Dłuskich herbu Grzymała
Przodkiem tej rodziny był żyj±cy w połowie piętnastego stulecia Łukasz z Długiego, który jest pierwszym znanym Ľródłowo przedstawicielem rodu.
Od owego Łukasza, czyli po staropolsku „Łuki de Długie”, położone wówczas pomiędzy Przewozem Nurskim, a Rytelami dobra ziemskie zaczęto nazywać Długimi Łukami. Taka nazwa utrzymywała się do¶ć długo dla jednej z kilku wsi powstałych na gruntach tutejszego maj±tku. W XVI w. osadę Długie Łuki zaczęto nazywać Starymi, póĽniej za¶ nazwa zmieniła się na Długie Grzymki i tak zostało do dzi¶. Je¶li chodzi o powstawanie kolejnych wsi, które posiadały w członie głównym wyraz Długie, wszystkie założono w piętnastym lub na pocz±tku szesnastego stulecia. Na podstawie zapisów s±dowych można pokusić się nawet o podanie przybliżonych dat.
Łukasz z Długich nad Bugiem
Wspomniany Łukasz z Długich Dłuski procesował się o granice posiadło¶ci w 1451 r. ze Stanisławem ze Sterdyni. Pozostawił po sobie trzech synów: Marcina, Pawła i Macieja. Z nich Paweł Dłuski procesował się z Piotrem Strumiłł± z Ciechanowca (Kiszk±) i przed 1477 r. sprzedał czę¶ć należnych mu z mocy testamentu dóbr Długie Stanisławowi Kamieńskiemu, pochodz±cemu z Kamianki Lackiej. Ten ostatni przemianował osadę na Długie Kamieńskie i dał pocz±tek odrębnej gałęzi Kamieńskich herbu ¦lepowron. Je¶li chodzi o wie¶ Wszebory to już w 1450 r. dziedziczył tu niejaki Wszebor, którego synem był Jakub pisz±cy się na Długich (1476 r.). Od nich poszła rodzina Wszeborowskich, a osada otrzymała nazwę Wszebory. Ostatecznie na terytorium gniazdowym Dłuskich powstało pięć wsi zwanych dzi¶: Długie Grzymki i Kamieńskie, Wszebory, Grodzickie i Wólka Nadbużna.
Ziemianie z Długich
W 1528 r. „ziemianie z Długich” tj. Dłuscy wystawili na przegl±d wojskowy do Drohiczyna poczet czterech konnych żołnierzy. W1567 r. do pospolitego ruszenia stawiło się 20 Dłuskich, a w 1569 r. przysięgę na wierno¶ć Koronie składało 24 przedstawicieli tej rodziny. W 1580 r. podatek z tzw. „Długich, Starych Długich Łuków także z Długich Łuków, Wólki i Grodziska” odprowadzali m.in. Stanisław Dłuski (6 włók ziemskich i dwa młyny wodne), Szymon Dłuski (6 włók ziemskich i także trzy młyny) reprezentowali oni pozostałych drobniejszych wła¶cicieli i mieszkańców tej okolicy nazywanych w dokumentach „cze¶nikami”. W 1676 r. Dłuscy występowali licznie m.in. w Długich Grzymkach – 13 rodzin, Długich Wólce Nadbużnej – 6 rodzin oraz po kilka rodzin we wsiach Wszebory i Grodzickie. W końcu XVII w. na Długich posiadał dobra również Władysław Ch±dzyński, którego syn podstoli Aleksander zostawił po sobie ciekawy notatnik w którym wspomina swoich s±siadów tj. Kacpra, Adama i Stefana Dłuskich.
Obierali królów
W stuleciach od XVI do XVIII Dłuscy mieszkali na terenie ziemi drohickiej – sk±d pochodzili m.in. Mateusz elektor króla Michała Wi¶niowieckiego, oraz Franciszek przydomku „Ło¶” wła¶ciciel czę¶ci wsi Długie Grzymki (1747 r.), Wojciech i Maciej przydomku „Wszebor” dziedzic na Gr±dach (1770 r.). Trzymali maj±tki również w ziemi rawskiej – Władysław Dłuski, w ziemi chełmskiej – Dominik i Karol i ziemi nurskiej – Paweł Dłuski. Trzej ostatni byli elektorami króla Augusta II Sasa.
W metrykach ceranowskich
Najwcze¶niejsze wzmianki o przedstawicielach rodu Dłuskich, zanotowane w metrykaliach parafii w Ceranowie, do której należ± wsie Długie, pochodz± z pocz±tków XVII w. tj. od roku 1605. Wówczas (lata 1613 – 24) na Długich Grzymkach, Grodzickich i Kamieńskich dziedziczyli m.in. Marcin, Jakub, Grzegorz, Jan, Mikołaj i inni Dłuscy. W metrykaliach znajdujemy też wzmianki o ¶lubach, jakie zawierali Dłuscy np. 28 I 1627 r. niejaki Paweł Dłuski de Długie ożenił się z Katarzyn± Rytelówn± de Rytele Wszołki, czy 14 X 1653 r. Stanisław Dłuski Wszebor po¶lubił Annę – tu ¶wiadkami byli Maciej Grodzicki i Feliks Wszebor. Z okresu nieco póĽniejszego tj. XVIII w. znamy też większo¶ć dat zgonu przedstawicieli rodu Dłuskich i tak np. z Długich Grzymek pochodzili zmarły jako dziecko 8 III 1729 r. Piotr Dłuski, czy 7 I 1742 r. Franciszek Dłuski syn Antoniego itp.
Po rozbiorach
Po rozbiorach niektórzy z Dłuskich udowodnili swoje pochodzenie szlacheckie przed Austriakami w 1804 r. Należeli do nich: Stanisław Dłuski „Ło¶” ur. 1747 r., syn Franciszka a wnuk Grzegorza z Ceranowa, Jakub Dłuski, syn Pawła z Długiego oraz Jan Dłuski „Wszebor” ur. 1777 r., syn Macieja, a wnuk Wojciecha z Gr±dów.
Współcze¶nie mieszka w Polsce blisko 700 osób posługuj±cych się nazwiskiem Dłuski, z czego na terenie byłego województwa siedleckiego zaledwie kilkadziesi±t osób.
DARIUSZ KOSIERADZKI (Życie Sokołowa 30 IV 2004)
Dane uzupełniaj±ce:
Tomasz Jaszczołt podaje:
"Przodkiem rodziny był Łuka, czyli Łukasz z Długiego, który w 1451 r. procesował się ze Stanisławem ze Sterdyni. Jego synami byli Maciej, marcin i Paweł Dłuscy. Paweł przed 1477 r. sprzedał czę¶ć Długich Stanisławowi Kamieńskiemu z Kamienki Lackiej. Powstała tu wie¶ Długie Kamieńskie, a od Stanisława poszła kolejna gał±Ľ Kamieńskich herbu ¦lepowron, Oprócz tychże czę¶ć Długich posiadał ok. 1450 r. Wszebor. Jego syn Jakub Wszeborowicz z Długich występował w 1476 r.. Poszła od nich rodzina Wszeborowskich, a wie¶ przyjęła nazwę Wszebory. W 1477 r. Paweł Dłuski syn Łukasza z Długich procesował się z Piotrem Strumiłł± z Ciechanowca."
Pospolite ruszenie 1567 r. Radoszkowice (Litwa):
Jan syn Ambrożego z Długich Grodziska
Stanisław Chromy
Grzymek syn Mikołaja
Jan syn Mikołaja
Andrzej syn Mikołaja
Szymon syn Mikołaja
Jakub syn Wojciecha
Jan syn Jakuba
Paweł syn Jakuba
Gabriel syn Stanisława
Wojciech syn Macieja
Walenty syn Macieja
Marcin syn Pawła
Paweł syn Stanisława
Adam syn Wawrzyńca
Andrzej syn Hieronima
Wojciech syn Hieronima
Stanisław syn Hieronima
Jan Dudek syn Hieronima
Jan syn Wawrzyńca
Wojciech syn Marcina
z Długich Starych (Łuk
Przysięga na wierno¶ć Koronie 1569 r. Drohiczyn:
Jan syn Jakuba
Jan syn Wawrzyńca
Marcin syn Pawła
Wojciech syn Hieronima
Andrzej syn Hieronima
Stanisław syn Hieronima
Wojciech Grzymek
Jakub syn Wojciecha
Jan syn Jakuba
Gabriel syn Stanisława
Tomasz syn Jana
Andrzej syn Mikołaja
Szymon syn Mikołaja
Jan syn Marcina
Wojciech syn Marcina
Walenty syn Marcina
Jan syn Ambrożego
Jan syn Macieja z braćmi Walentym i Wojciechem
Jan syn Stanisława
Paweł syn Stanisława
Jakub syn Mikołaja
Podatek z 1580 r.:
ze wsi Długie Łuki, czyli Stare (dzi¶ - Grzymki) opłacił w imieniu wszystkich Stanisław Dłuski oraz Szymon Dłuski syn Mikołaja
Podatek z 1676 r. tzw. pogłówne:
Długie Grzymki:
Władysław Ch±dzyński
Jakub Dłuski
Adam Dłuski
Kacper Dłuski
Pawłowa Dłuska
Grzegorz Dłuski
Piotr Dłuski
Grzegorz Dłuski
Adam Dłuski
Jakub Brzeziński
Grzegorz Michalik Dłuski
Tomaszowa Dłuska
Mikołaj Dłuski
Wojciechowa Dłuska
Łukasz Dłuski
Wojciech Rytel
Długie Wólka Nadbużna:
Jakub Dłuski
Grzegorz Dłuski
Pawłowa Dłuska
Grzegorz Dłuski
Bartoszowa Dłuska
Maciej Dłuski
Mateusz Grodzicki
Dłuscy mieszkali jeszcze wtedy we wsiach Wszebory i w Grodzickich)
Fragmenty z książki „Sokołów Podlaski. Dzieje miasta i okolic” pod red. G. Ryżewskiego, Sokołów Podlaski 2006, z rozdziału „Osadnictwo lewobrzeżnej części ziemi drohickiej w XV i na pocz. XVI w. – okolice Sokołowa, Węgrowa i Mord. T. Jaszczołt:
„…Na północ od Ceranowa nad samym Bugiem znajdowała się rozległa okolica Długie, która już w 2 poł. XV w. była podzielona na kilka części. Dziedzice z Długich mieli także jakieś części w parafii Sterdyń i w samej Sterdyni. W 1458 r. Jan z Długich sprzedał jakiś grunt Stanisławowi Taborowi z Chądzynia. W 1451 r. Stanisław ze Sterdyni przywiódł do sądu świadków przeciw Łukaszowi. Ten Łukasz był niewątpliwie identyczny z Łukaszem z Długich, który miał synów: Macieja, Marcina i Pawła oraz córkę Jadwigę. Paweł występował w źródłach w l. 1458-1485. W 1477 r. zastawił częśc Długich Janowi Zgleczewskiemu z ziemi nurskiej. Maciej z Jadwigą, dzieci Łukasza, w 1496 r. sprzedali swoją częśc Jakubowi synowi Piotra z Długich. Ten Jakub był ich stryjecznym bratem, bo w 1477 r. Paweł syn Łukasza, ich brat nazwał Piotra z Długich swoim stryjem. Jakub występował w aktach sądowych już od 1475 r. Oprócz nich działy w Długich posiadali: Mikołaj z synem Stanisławem i Jadwiga z synami Janem i Wawrzyńcem oraz Klemens. W l. 1483-1503 był wzmiankowany Grzymek z Długich, może identyczny z Grzymałą z Trzcieńca, który miał sprawę w 1485 r. z Pawłem z Długich. Części na których dziedziczyli wyżej wymienieni to zapewne Długie Stare (później zwane także Długie Łuki, a obecnie Długie Grzymki) oraz Długie Grodzisko (od grodziska znajdującego się w pobliżu, obecnie Długie Grodzickie). Dłuscy w 1621 r. podawali jako swój herb Lubicz. Dziedzice z Długich Grodziska od XVI w. używali nazwiska Grodzicki… Długie Kamieńskie powstały na części, którą Paweł syn Łukasza sprzedał Stanisławowi Kamieńskiemu z Kamianki w prafii Przesmyki. Stanisław był synem Mikołaja. Jego żona to córka Andrzeja Kossowskiego sędziego drohickiego… Również na części Długich powstały Wszebory. W 1458 r. wsytępował Wszebor z Długich, który posiadał również jakieś części w Sterdyni. W tym roku zapisał 2 włóki w Sterdyni Jakubowi z Chądzynia. Jego synem był niewątpliwie Jakub Wszeborowicz z Długich występujący w 1476 r. Ich potomkowie używali nazwiska Wszebor (Wszeborowscy) Mogli oni być wspólnego pochodzenia i herbu z Dłuskimi. W 1525 r. król Zygmunt Stary rozpatrywał spór między Mikołajem Paschalem, Maciejem synem Piotra i Jakubem Wszeborem z Długich a Hartymem, Juszkiem i Lewoszem z Lebiedzi poddanymi Piotra Kiszki z Ciechanowca oraz Stanisławem Ogryskiem poddanym Jerzego Raczki w sprawie wchodów bartnych do lasów należących do Dłuskich. W 1528 r. dziedzice wszystkich części Długich wystawili do popisu 4 konie…”
Ostatnia aktualizacja ( wtorek, 17 marzec 2009 )
http://www.zsokolowa.com/index.php?opti ... &Itemid=46