Rybnica, pow. bałcki

Rybnica, mko przy ujściu rzki t. n. do Dniestru, pow. bałcki, w 1 okr. pol. Nestoitą, gm. Mołokisz, st. pocz. i dr. żel. Krute, o 55 w. od Bałty, ma 202 dm., do 1200 mk., cerkiew, kość. kat. par., dom modlitwy żydowski, targi co drugi tydzień, 11 rzemieślników, 15 sklepów; 1997 dzies. ziemi włość, dworskiej, należącej do Emilii Arcimowiczowej 3077 dzies., do Konstancyi Gruszeckiej 1995 dzies,, 116 dzies. cerkiewnej. Grunt równy i górzysty. Cerkiew p. w. św. Michała, wzniesiona w 1802 r., posiada 1456 parafian. Kościół kat. p. w. św. Józefa, wymurowany w 1817 r. kosztem Koźnchowskiego.

Par. kat., dekanatu bałckiego, ma 971 wiernych. Do par. rybnickiej, oprócz R. i mezek Okna i Jahorlik, należą następujące wsie, na ogromnej rozrzucone przestrzeni: Adamówka, Alterówka, Biedówka (słobódka), Botuszany, Ciechanówka, Cybulówka, Czarna, Dojban, Dojban Nowy (kolonia), Jahoricka Słobódka, Kiełbaśna, Kitrosy, Krasneńkie, Krasny Kąt, Kulna, Michalewka, Mikołajówka, Mołokisz, Mokra, Nestoitą, Popenki, Saraceja, Słobódka, Stanisławka (futor), Topała, Tyskołung, Wolarka (kolon.), Woronków, Wychwatyńce, Zozulany, Żnra i Źurka. Miasteczko założone przy końcu XVII w., należało do Koniecpolskich, Lubomirskich, Kożuchowskich, jako wiano przeszło do teraźniejszch właścicieli
[SGKP]