Mackiewicz Bronisław – ur. 1833 w gub. wilen´ skiej, absolwent uniwersytetu w Moskwie; lekarz w majatku Aleksandra Branickiego na Ukrainie, nastepnie przeniósł sie˛ do Ratowa w gub. kowienskiej. W latach 1860-1862 studiował za granica˛, m.in. w Wiedniu; po powrocie zamieszkał w Wilnie. W czasie powstania zwiazany z organizacja˛ podziemna˛. Po drodze na Syberie˛ w Tobolsku wspomagał innych lekarzy w szpitalu wieziennym. Poczatkowo osiedlony w gub. jenisejskiej, potem w Irkucku; w 1867 r. prosił o prawo do praktyki, przedłozył atestat lekarski nr 804 oraz swiadectwo akuszerskie. W lipcu 1868 r. otrzymał carska˛ zgode˛ na praktyke˛. (Według jednych informacji w Tomsku niósł ofiarnie pomoc ludnosci podczas epidemii odry). W 1878 r. doktoryzował sie˛ w Petersburgu. Zmarł w Wilnie 19 maja 1883 r. (GAIO, z. 24, inw. 3, d. 11a (k. 1759), k. 216 n., 223 n., 253; S z a r e jk o, Słownik, t. I, s. 342, fot.; S l i w o w s k a, Syberia). Eugeniusz Niebielski Polscy Lekarze Zesłańcy 1863 r na Syberii