Kajetan Morykoni, (ur. 2.9.1774 Wełcz, krakowskie, zm. 27.12.1830), syn jakuba i Marianny Wisłockiej (Wisłowskiej). Pedagog, działacz społeczny. Urodzony 2 września w Wełczu koło Buska. Wykształcenie zdobywał w Akademii Krakowskiej i na Uniwersytecie Lwowskim. Po ukończeniu studiów, przez dziesięć, lat zajmował się nauczaniem prywatnym dzieci ziemiańskich. Jesienią 1810 r. przyjął posadę prof. w szkole departamentowej w Lublinie. Odmówiwszy pracy w słynnym Liceum Krzemienieckim, został w sierpniu 1817 r. komisarzem oświecenia w Siedlcach. Po kilku miesiącach (w 1819) otrzymał przeniesienie do Płocka na stanowisko rektora miejscowej Szkoły Wojewódzkiej. W nowym środowisku kładł duży nacisk na rozwój życia oświatowo - kulturalnego miasta. Przyczynił się do powstania w 1820 r. Towarzystwa Naukowego Płockiego, którego statut został oparty na jego rękopiśmienniczej pracy Pierwsze myśli względem utworzenia Towarzystwa Naukowego przy Szkole Wojewódzkiej w Płocku. Został też sekretarzem i kierownikiem nowo powołanej instytucji. Dzięki niemu rozwinęła się biblioteka Szkoły Wojewódzkiej, której księgozbiór liczył ok. 5000 tomów. Należał do aktywniejszych członków ruchu masońskiego, w którym doszedł do wysokich godności. Zmarł w grudniu 1830 w Płocku.