Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kiełczów dolnośląskie
25.05.2019 16:41
Właściwie zastanawiałam się przez moment czy historia tej miejscowości i tych ludzi powinna się tu znaleźć...
Kiełczów, dolnośląskie
Miejscowość położona przy drodze Psie Pole – Oleśnica, dawniej przy starej drodze Psie Pole – Bierutów, na północ od rzeki Widawy, 18 km od Oleśnicy.
Nazwa niemiecka Gross Weigelsdorff. Nazwy: w 1335 r. – Wigandi Villa, w 1346 r. – Wygandisdorf, w 1376 r. – Wygandi villa. Nazwa miejscowości od patrona-założyciela, nazwa patronimiczna: Wygand to imię, villa znaczy wieś, innymi słowy jest to wieś Wiganda. Obok nazwy oficjalnej od pewnego czasu funkcjonowała nazwa – Kielcow, trudno ustalić datę jej pojawienia, najpóźniej w XVIII w. W 1845 r. nazwę Kielcow podaje Knie. Herb: na tarczy krzak winny. Właściciele. Kiełczów dzielił się na górny i dolny. Pierwszym osadnikiem był Wygand w 1335 r., od którego miejscowość wzięła nazwę. Przed 1501 r. Nickel von Langenau. W 1505 r. Hans Borschnitz zapisał czynsze z sądu wyższego Kiełczowa swojej żonie Annie. Był też właścicielem Borowej. Następnymi właścicielami obu części byli: 1506 r. – Hans von Hessen, 1610 r. – Adam von Gaffron, 1630 r. – Kasper Friedrich von Scherz, 1664 r. – Heinrich Adolph von Hessen, Kasper Adam von Studniz. Protoplastami są trzej bracia: Benedykt, Andrzej i Jerzy. Występują za panowania Wacława na Morawach w 1306 r. Epitafium Jerzego znajduje się na marmurowej płycie zamku w Bistriz. Pieczętowali się herbem: na niebieskiej tarczy zębaty gruby mur bez bierwion, cały żółty, na hełmie żółta korona, kaczka w różnych kolorach, pióra czarne, kopuła hełmu w kolorze żółtym i niebieskim. W 1678 r. – Hans George von Berka, 1720 r. – von Frankenberg, od 1777 r. – Johann Moritz Weihbischof von Strachwitz, potem jego brat Anton Friedrich von Strachwitz. W 1837 r. – von Strachwitz, w 1845 r. – właściciel majoratu Anton Georg Friedrich baron von Strachwitz,
Parafia. Kościół istniał prawdopodobnie podczas nadania prawa niemieckiego. W tym samym czasie proboszcz posiadał grunty kościelne. Dokładna data nie jest znana. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1335 r. a potwierdzenie istnienia parafii znajdujemy pod datą 1376 r. W tym czasie parafia podlega pod archiprezbitera we Wrocławiu. Wiarę ewangelicką parafia przyjęła w 1538 r. Pierwszym pastorem ewangelickim według J. Sinapiusa był od 1592 r. Martinus Piper (zm. 29 lipca 1599 r.). Duchowni z Kiełczowa prawdopodobnie długo odprawiali nabożeństwa w języku polskim. Wizytacja kościołów przeprowadzona w 1683 r. stwierdziła, że mieszkańcy Kiełczowa posługują się językiem polskim. Potwierdził to w 1791 r. prof. z Norymbergi – Gottlieb Schummel. W połowie XIX w. do parafii w Kiełczowie należeli mieszkańcy całego Kiełczowa i Kiełczówka (razem 620 osób), Piecowic (220 osób), Zgorzeliska (213 osób), Krzykowa (pow. wrocławski, 139 osób), Mirkowa (147 osób), Pietrzykowic (50 osób), Śliwic (332 osoby), Kamienia (255 osób), Wilczyc i Lutoszyc (374 osoby), Brzeziej Łąki (28 osób), ogółem 2 050 dusz. Pastor miał 2 pomocników i skarbnika, głównym źródłem utrzymania była ziemia kościelna. W 1845 r. proboszcz miał 2 łany gruntu. W 1946 r. kościół przechodzi w ręce polskich katolików i staje się filialnym Brzeziej Łąki.
Szkoła powstała prawdopodobnie na początku XVIII w. Bardziej wiarygodny jest tu E. Michael, który wymienia za Jungnitzem skrybę w 1651 r., szkołę lokuje w 1655 r. z liczbą uczniów 71 (razem z Kiełczówkiem). Jej istnienie potwierdzają Zimmermann w 1785 r., Goerlitz w 1837 r. oraz Knie w 1845 r.
Ważne postaci. Urodzona w Kiełczowie i nadal w nim mieszkająca Lilla Jaroń od 2009 r. była wiceministrem edukacji.
Opracowanie: Tomasz Karniewicz, Zdzisław Nowakowski
Między Widawą a Dobrą, od zarania dziejów do współczesności. Słownik historyczno – geograficzny miejscowości z terenu LGD Dobra Widawa
http://www.dobrawidawa.pl/images/slowni ... ficzny.pdf
Jednym z dziedziców Kiełczowa był Johann Moritz von Strachwitz ur. 3.02.1721 we Freyhan, zmarły 28.01.1781 we Wrocławiu – później schedę po nim objął jego brat Anton Friedrich von Strachwitz, w 1845 r. – właściciel majoratu Anton Georg Friedrich baron von Strachwitz.
Johann pochodził ze szlacheckiego rodu von Strachwitz (Strachowice są dziś jedną z części miasta Wrocław). Jego rodzicami byli Johann Friedrich von Strachwitz dziedzic Czeszowa, generał kawalerii oraz Zofia Elżbieta frejlina von Frankenberg. Johann studiował we Wrocławiu, a następnie w Rzymie, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie i tytuł doktora teologii. W 1743 został kanonikiem we Wrocławiu, w 1744 wrócił na Śląsk i został księdzem w Namysłowie, w 1748 był księdzem i archiprezbiterem w Paczkowie, w 1761 papież Klemens XIII mianował go biskupem pomocniczym Wrocławia, gdzie od 1763-66 był także wikarym generalnym, od 1766 do śmierci był wikarym apostolskim pruskiej części diecezji wrocławskiej. [Tłumaczenie z Wikipedii Niemieckiej]
W wyżej zamieszczonym tekście są wspomniane ślady polskości - odprawianie mszy po polsku. Takim śladem jest też napis w kartuszu nad wejściem pod wieżą w kościele w Długołęce w języku niemieckim, ale i polskim z 1722 r. "Pójdźce do mnie wszyscy, którzy pracuiecie y iesteście obciążeni, a ia was ochłodzę" cytat z ewangelii św. Mateusza.
Kiełczów, dolnośląskie
Miejscowość położona przy drodze Psie Pole – Oleśnica, dawniej przy starej drodze Psie Pole – Bierutów, na północ od rzeki Widawy, 18 km od Oleśnicy.
Nazwa niemiecka Gross Weigelsdorff. Nazwy: w 1335 r. – Wigandi Villa, w 1346 r. – Wygandisdorf, w 1376 r. – Wygandi villa. Nazwa miejscowości od patrona-założyciela, nazwa patronimiczna: Wygand to imię, villa znaczy wieś, innymi słowy jest to wieś Wiganda. Obok nazwy oficjalnej od pewnego czasu funkcjonowała nazwa – Kielcow, trudno ustalić datę jej pojawienia, najpóźniej w XVIII w. W 1845 r. nazwę Kielcow podaje Knie. Herb: na tarczy krzak winny. Właściciele. Kiełczów dzielił się na górny i dolny. Pierwszym osadnikiem był Wygand w 1335 r., od którego miejscowość wzięła nazwę. Przed 1501 r. Nickel von Langenau. W 1505 r. Hans Borschnitz zapisał czynsze z sądu wyższego Kiełczowa swojej żonie Annie. Był też właścicielem Borowej. Następnymi właścicielami obu części byli: 1506 r. – Hans von Hessen, 1610 r. – Adam von Gaffron, 1630 r. – Kasper Friedrich von Scherz, 1664 r. – Heinrich Adolph von Hessen, Kasper Adam von Studniz. Protoplastami są trzej bracia: Benedykt, Andrzej i Jerzy. Występują za panowania Wacława na Morawach w 1306 r. Epitafium Jerzego znajduje się na marmurowej płycie zamku w Bistriz. Pieczętowali się herbem: na niebieskiej tarczy zębaty gruby mur bez bierwion, cały żółty, na hełmie żółta korona, kaczka w różnych kolorach, pióra czarne, kopuła hełmu w kolorze żółtym i niebieskim. W 1678 r. – Hans George von Berka, 1720 r. – von Frankenberg, od 1777 r. – Johann Moritz Weihbischof von Strachwitz, potem jego brat Anton Friedrich von Strachwitz. W 1837 r. – von Strachwitz, w 1845 r. – właściciel majoratu Anton Georg Friedrich baron von Strachwitz,
Parafia. Kościół istniał prawdopodobnie podczas nadania prawa niemieckiego. W tym samym czasie proboszcz posiadał grunty kościelne. Dokładna data nie jest znana. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1335 r. a potwierdzenie istnienia parafii znajdujemy pod datą 1376 r. W tym czasie parafia podlega pod archiprezbitera we Wrocławiu. Wiarę ewangelicką parafia przyjęła w 1538 r. Pierwszym pastorem ewangelickim według J. Sinapiusa był od 1592 r. Martinus Piper (zm. 29 lipca 1599 r.). Duchowni z Kiełczowa prawdopodobnie długo odprawiali nabożeństwa w języku polskim. Wizytacja kościołów przeprowadzona w 1683 r. stwierdziła, że mieszkańcy Kiełczowa posługują się językiem polskim. Potwierdził to w 1791 r. prof. z Norymbergi – Gottlieb Schummel. W połowie XIX w. do parafii w Kiełczowie należeli mieszkańcy całego Kiełczowa i Kiełczówka (razem 620 osób), Piecowic (220 osób), Zgorzeliska (213 osób), Krzykowa (pow. wrocławski, 139 osób), Mirkowa (147 osób), Pietrzykowic (50 osób), Śliwic (332 osoby), Kamienia (255 osób), Wilczyc i Lutoszyc (374 osoby), Brzeziej Łąki (28 osób), ogółem 2 050 dusz. Pastor miał 2 pomocników i skarbnika, głównym źródłem utrzymania była ziemia kościelna. W 1845 r. proboszcz miał 2 łany gruntu. W 1946 r. kościół przechodzi w ręce polskich katolików i staje się filialnym Brzeziej Łąki.
Szkoła powstała prawdopodobnie na początku XVIII w. Bardziej wiarygodny jest tu E. Michael, który wymienia za Jungnitzem skrybę w 1651 r., szkołę lokuje w 1655 r. z liczbą uczniów 71 (razem z Kiełczówkiem). Jej istnienie potwierdzają Zimmermann w 1785 r., Goerlitz w 1837 r. oraz Knie w 1845 r.
Ważne postaci. Urodzona w Kiełczowie i nadal w nim mieszkająca Lilla Jaroń od 2009 r. była wiceministrem edukacji.
Opracowanie: Tomasz Karniewicz, Zdzisław Nowakowski
Między Widawą a Dobrą, od zarania dziejów do współczesności. Słownik historyczno – geograficzny miejscowości z terenu LGD Dobra Widawa
http://www.dobrawidawa.pl/images/slowni ... ficzny.pdf
Jednym z dziedziców Kiełczowa był Johann Moritz von Strachwitz ur. 3.02.1721 we Freyhan, zmarły 28.01.1781 we Wrocławiu – później schedę po nim objął jego brat Anton Friedrich von Strachwitz, w 1845 r. – właściciel majoratu Anton Georg Friedrich baron von Strachwitz.
Johann pochodził ze szlacheckiego rodu von Strachwitz (Strachowice są dziś jedną z części miasta Wrocław). Jego rodzicami byli Johann Friedrich von Strachwitz dziedzic Czeszowa, generał kawalerii oraz Zofia Elżbieta frejlina von Frankenberg. Johann studiował we Wrocławiu, a następnie w Rzymie, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie i tytuł doktora teologii. W 1743 został kanonikiem we Wrocławiu, w 1744 wrócił na Śląsk i został księdzem w Namysłowie, w 1748 był księdzem i archiprezbiterem w Paczkowie, w 1761 papież Klemens XIII mianował go biskupem pomocniczym Wrocławia, gdzie od 1763-66 był także wikarym generalnym, od 1766 do śmierci był wikarym apostolskim pruskiej części diecezji wrocławskiej. [Tłumaczenie z Wikipedii Niemieckiej]
W wyżej zamieszczonym tekście są wspomniane ślady polskości - odprawianie mszy po polsku. Takim śladem jest też napis w kartuszu nad wejściem pod wieżą w kościele w Długołęce w języku niemieckim, ale i polskim z 1722 r. "Pójdźce do mnie wszyscy, którzy pracuiecie y iesteście obciążeni, a ia was ochłodzę" cytat z ewangelii św. Mateusza.