Stara Bielica i pobliski Homel były dawnym dziedzictwem Czartoryskich. Miejscowe dobra skonfiskowane po pierwszym rozbiorze Polski zostały ofiarowane przez carycę Katarzynę II gen. Kantakuzenowi, od którego w początku XIX wieku odkupili je Sołtanowie. W ręku tej rodziny majątek pozostał do I wojny światowej, a jego ostatnimi właścicielami byli bracia Michał i Aleksander Sołtanowie. Obszerny dwór w Starej Bielicy został wybudowany w 1840 roku przez Michała Sołtana, rozbudowany w końcu XIX wieku przez Juliusza Sołtana, przebudowany w latach 50 XX wieku.
Jest to budynek parterowy, siedemnastoosiowy, wzniesiony na kamiennej podmurówce na planie wydłużonego prostokąta. Pierwotnie fasadę zdobił piętrowy sześciokolumnowy portyk. Po ostatniej przebudowie portyk zlikwidowano, centralną część fasady akcentuje jedynie niewielka mansarda nad wejściem. Obecnie dwór jest zrujnowany. W pobliżu dworu stoi drewniany spichlerz z połowy XIX wieku z wgłębnym portykiem kolumnowym. Fasadę zdobią pilastry. Park regularno-krajobrazowy został założony w końcu XVIII wieku. Jest tu system alej i ścieżek, staw, dwa kamienie z pamiątkowymi napisami oraz sztucznie usypane wzgórze widokowe.
Bibliografia
Grzegorz Rąkowski „Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi”, Burchard Edition, Warszawa 1997 (A.O.) http://www.radzima.org/pub/pomnik.php?l ... e03&kind=s
