Rodzina małopolska. Już w XIV stuleciu osiedlona na Rusi Czerwonej, w ziemi przemyślskiej; z niej: Tatomir 1411 r., a Daszko 1430 r. cytowani w aktach lwowskich. Myko (Mikołaj) i Sienko podpisali konfederacyę szlachty czerwonoruskiej 1464 r.; Iwaszko 1440 r., jego córka Aleksandra za Dzieduszyckim 1453 r. Stanisław z bratem Mikołajem kupili majątek Muchlin 1617 r. Aleksander dziedzic części wsi Swaryszów na Rusi Czerwonej 1650 r. Jacek w ziemi przemyślskiej 1660 r. miał dwie żony, Krystynę Sulatycką i Katarzynę Roguską, z nich córki: N. za Janem Gorzkowskim i N za Filonem Płowickim 1647 r. Hrehory w ziemi lwowskiej 1651 r. Andrzej sędzia ziem. lwowski ożeniony z Maryanną Brzezicką, z niej syn Ignacy 1780 r. Józef pisarz magazynu solnego w Krynicach (gub. lubelska) otrzymał prawa nowego szlachectwa 1854 r., a w 1860 r. wylegitymował się w Królestwie z dawnego szlachectwa z herbem Ostoja, na mocy dowodów Aleksandra Balickiego pochodzącego z tej samej co on rodziny, lecz który wylegitymował się z herbem Topór. Pochodzący po Dymitrze dziedzicu wsi Kalnicy, w woj. ruskiem, 1718 r. Michał syn Stefana z synami: Antonim i Onufrym, Mikołaj z synem Klemensem i Bazyli z synem Janem, synowie Aleksandra 1849 i 1859 r. i synowie Józefa, a wnukowie Jana, dziedzica dóbr Chruszczewo 1785 r., Onufry z synami: Oktawianem, Józefem, Jakubem i Izydorem, Jan z synem Aleksandrem i Maciej w 1833 i 1854 r. wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.