Bednarów, pow. stanisławowski

Bednarów, wieś, pow. stanisławowski, nad rzeczką Łukwą, która wypływa o 6 mil na południe od Bednarowa pod wsią Krzywiee w powiecie bohorodczańskim. Przestrzeni obszar dworski posiada: gruntów ornych 127 morg, łąk i ogrodów 93 m., pastwisk 30 m., lasu 131 m.; włościanie posiadają: gruntów ornych 905 m., łąk i ogrodów 798 m., pastwisk 148 morg, lasu 51 m.; mieszkańców 1129 gr. kat. mających parafią w miejscu, dekanatu halickiego. Grunt leśny, górzysty, mokry, glinkowaty, przy uciążliwej uprawie tylko niepewne i nieobfite wydaje plony w zbożu; zato wszelkie trawy doskonale się udają; cała okolica obfituje w tłuste pastwiska; bydło jest tu głównym majątkiem rolnika, i głównie bywa hodowane. Lasy nie miały przedtem wartości pomimo murowanego gościńca, prowadzącego z Kałusza do Stanisławowa środkiem Bednarowa; dopiero od czasu wybudowania kolei żelaznej Arcyksięcia Albrechta, idąeej ze Lwowa na Stryj, Kałusz do Stanisławowa, która ma dworzec we wsi Bednarów, drzewo nabrało więcej wartości. Wioska ta oddaloną jest od miasta Stanisławowa o mil 2, od miasteczka Kałusza również o 2 mile. B. słynnym jest klęską zadaną tu Tatarom w 1442 roku, którzy podczas gdy Władysław Warneńczyk przebywał w Węgrzech spustoszyli Buś czerwoną aż po Lwów. kusząc się nadaremnie o zdobycie tego warownego grodu, po czem w odwrocie uprowadzając wielkie łupy i do 10,000 jeńca samych młodych dziewcząt i chłopców, zostali pod B. przez Windykę starostę gliniańskiego dogonieni i po zaciętej walce pobici na głowę. Właściciel Ryszard hrabia Rozwadowski.
[SGKP]