Wołodkowicz berbu Łabędź
Wołodko [blok]wnuk Kormułta z Raczy siostry Witolda urodzony między inszemi panami litewskimi podpisał Unię Korony Polskiej z W.X Litewskim 1401 r i dal początek rodzinie Wołodkowiczów
-Marcin Wołodkowicz – pisarz w.x.litewskiego odbył poselstwo do Rosji 1559 r
-Chryzostom –pisarz ziemski Żmudzki jako rycerz przez długie lata pod buławą Jana Karola Chodkiewicza mąż znakomity w naukach zasługi, zotawił znajomość tychże i miłości do ojczyzny pamiątkę w wypracowanych przez siebie dziełach mianowicie wydał:
1) Historię dziesięcioletnią wojny inflantskiej Inflant
2) Cnotliwy Litwin o inkorporacji do w.x. litewskiego Zygmunta Augusta
3) Żywot św. Kazimierza Królewica, z łacińskiego prełożony 1606 r.
Zaczął także pisać dzieje krzyżaków inflantskich ale nie dokończywszy tego dzieła żyć przestał, mowi o tym Kojałowicz w swoim rękopiśmie o rodzinach litewskich
Kazimierz Wołodkowicz jezuita wymową w polskim i łacińskim języku wsławiony został wiersz oda o Najświętszej Pannie w Święto Lipce w Prusach, był kaznodzieją w Warszawie i umarł w czasie powietrza 1662 r pełniąc usługę chrześcijańską dla chorych za miastem narażony chorobą.
W dodatku do tomu drugiego piszą:
Wołodkowiczowie toż samo co Wołodkiewiczowie. Święcicki nie potrzebnie dwa nazwiska zrobił z jednego. Niesiecki ich Wołodkiewiczami n azywa i dwi rodziny tego nazwiska przywodzi, herbów: Łabędź i Radwan. Stolnika potem wojskiego mińskiego i Ciechanowieckiej, syn jeden Michał przyjaciel księcia Panie kochanku, rozstrzelany na trybunale litewskim dnia 12
lutego 1760 r. miał 24-25. Brat jego rodzony Jozef starosta krasowicki, wojski starobudowski
Najsławniejszym z Wołodkowiczów wpływem swoim i znaczeniem, był ksiądz Felicjan Filip o którym w texcie słów kilka. Narodzony dnia 6 czerwca 1697 r. Opat dermański, potem został biskupem Chełmońskim dnia 4 października 1730. Opat żydaczyński od 28 stycznia 1747 r dalej w czerwcu 1748 opat owrucki, biskup włodzimiersko brzeski od 1756 roku.
Dnia 4 kwietnia 1753 r mianowany koadiutorem metropolity Hrebnickiego cum futura successione, objął po śmierci jego metropolię w r. 1762. Umarl w Humaniu dnia 2 lutego 1788. Inne podanie mówi, że w Kupieczowie pod Włodzimierzem. Fundował dzisiejsza
Katedrę Chelmska. Za niego też seminarium ruskie stanęło w Żytomierzu, co potwierdza konstrukcja z 1754 r. Zwal się prymasem całej Rusi i tak go też powszechnie nazywano. Żyl lat 81. biskupem zaś był przez lat 48 Historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób dawnej Polski
Autorzy Tomasz Święcki, Julian Bartoszewicz Opublikowana przez Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 1859
http://books.google.pl/books?id=XE1JAAA ... #PPA543,M1
Str. 317 i 542