Hussarzewski Tomasz Ksiądz (1732-1807), prof. historii powszechnej na Uniwersytecie Wileńskim. Miał duży wpływ na studiującego młodego Joachima Lelewela, co ciekawsze, był z nim spokrewniony. Toteż nie tylko podczas wykładów, lecz również w toku kontaktów indywidualnych miał przyszły historyk sposobność zapoznać się z poglądami starego już podówczas profesora, zwłaszcza że podobno Lelewel przepisywał mu jego kurs wykładów liczący około 70 arkuszy. Hussarzewski wstąpił do stanu duchownego w Warszawie w 1752 r., należał do zgromadzenia misjonarzy, prace misyjne podjął na 5 lat w Wiedniu. W 1769 r. zostaje kierownikiem seminarium duchownego w Wilnie, od 1781 r. prowadzi wykłady z historii powszechnej aż do emerytury – 1805 r. Uzbierał znaczną bibliotekę dzieł historycznych, szczególnie francuskich. Twierdził, że historia uczy i bawi, więc jest nauką najprzyjemniejszą i najpożyteczniejszą. Historia powinna służyć moralności i polityce. Profesor pragnął uszczęśliwić całą ludzkość za pomocą podniesienia dobrobytu i oświecenia społeczeństwa. Nastawiony przeciwko wojnom, pragnął widzieć choć słaby, ale ciągły postęp na drodze do wiecznego pokoju. Ksiądz prof. Hussarzewski przed śmiercią spalił swoje rękopisy. Spoczął na Rossie w kolumbariach, które – jak wspomnieliśmy – do naszych dni się nie dochowały. Wojciech Piotrowicz
Ta strona wymaga zapisu cookies do prawidłowego działania. Aby móc je zapisać na tym urządzeniu, wymagana jest Państwa zgoda. Jeśli nie wyrażą Państwo zgody - wtedy żaden plik cookie nie zostanie zapisany, ale funkcjonalność strony będzie ograniczona, m. in. nie będzie można się zarejestrować, zalogować, pisać komentarzy, nie będzie dostępu do materiałów dostępnych tylko dla zalogowanych. Ponadto informacja ta będzie pojawiać się na każdej stronie, gdyż zapisanie braku zgody na cookies wymagałoby zapisania braku tej zgody w cookies, a na to nie mamy zgody. Szczegóły na stronie Polityka prywatności. Decyzję tę można w przyszłości zmienić na stronie Polityki prywatności.