Wiśniowski

W połowie XIX wieku Wiśniewscy h. Prus posiadali majątek PRZEBIECZANY (pow. wielicki, gm. Biskupice).

http://pl.wikipedia.org/wiki/Przebieczany

W dokumentach z 1780, 1785 i 1787 r. jako właścicielka części wsi Serednie Małe w cyrkule sanockim wymieniana jest Maria Wiszniewska.

K. Ślusarek, Drobna szlachta w Galicji 1772-1848, Kraków 1994, , s. 221.
http://region.halicz.pl/szlachta/zascianki.htm


Karolina Smoleńska na portalu http://www.twojebieszczady.pl/serednie.php pisze:

Serednie Małe było zaściankiem polskiej szlachty zagrodowej. Mieszkało tu ok. 10 szlacheckich rodzin o nazwiskach min.: Jastrzębscy, Cichońscy, Kowalscy, Michalscy, Radwańscy, Wiśniowscy, Kwiatkowscy, Skowrońscy i Domańscy. W 1921r. we wsi było 36 domów, gdzie mieszkało 240 osób, w tym: 89 wyznania rzymskokatolickiego, 144 wyznania grekokatolickiego oraz 7 wyznania mojżeszowego. W czasie spisu podało narodowość polską 100 osób, rusińską 140 osób.

W latach 1943-45 r. zamordowani w Seredniem Małem przez banderowców:

1. Cichońska Maria, żona Edwarda, 30.03.1943
2. Cichoński Edward, l. 45, 30.03.1943
3. Jastrzębski Józef, 30.03.1943
4. Jastrzębski Władysław, syn Józefa, 30.03.1943
5. Jastrzębski Jan, syn Józefa, 30.03.1943
6. Kwiatkowski Emil, 30.03.1943
7. Michalska Maria, żona Józefa, 30.03.1943
8. Michalski Józef, l. 37, 30.03.1843
9. Radwańska Eugenia, 09.1944
10. Radwański Mieczysław, 09.1944
11. Radwański Eugeniusz, syn Mieczysława i Eugenii, 09.1944
12. Wiśniowska Stefania, 09.1944
13. Wiśniowski Zenon, syn Antoniego, 1945

http://www.genealogia.okiem.pl/materialy/zamordowani_lwowskie1.htm

Marceli Wiszniewski – w wojskowym spisie ludności z 1799 r. figuruje jako właściciel (może dzierżawca) ośmiowioskowego dominium Ropczyce (Brzyzna, Chechły, Gryfów, Hucisko, Pietrzejowa, Poręby, Ropczyce i Wola Domatkowska) w cyrkule tarnowskim. Zapewne wzmianka dotyczy Marcelego Wiszniewskiego, wylegitymowanego w Sanockim Sądzie Grodzkim w 1782 r. razem z Józefem, Wawrzyńcem i Pawłem.

[Archiwum Państwowe w Krakowie, Teki Schneidra, sygn. 1849].

Teofil Wiśniewski figuruje w 1884 r. jako członek rady powiatowej w Ropczycach z grupy większych posiadłości.

[Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii za rok 1884, s. 224]

Karol Wiśniewski - w: Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1831. wymieniony jako właściciel dominium Dobrzany.

http://www.mtg-malopolska.org.pl/images ... 831_w.djvu

Henryk Wiszniewski – w wykazach właścicieli dóbr tabularnych z 1872 i 1890 r. figuruje jako właściciel wsi Dobrzany, Putiatycze i Putiatycze Hubieńszczyzna w pow. gródecki, parafia rzym.-kat. Rodatycze

Księgi metrykalne parafi Rodatycze znajdują się w archiwum bernardyńskim we Lwowie (Centralne Państowe Archiwum Historyczne Ukrainy) http://www.archives.gov.ua/Archives/?ca04

K. Oksza Orzechowski, Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, W. X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych, ułożony i wydany przez..., Kraków 1872;
T. Pilat, Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Na podstawie najnowszych materyałów urzędowych ułożył..., Kraków 1890.

Julian Wiśniowski pojawia się w I poł. XIX w. jako właściciel dominium Skawce, parafia Mucharz w powiecie Wadowickim.

Stanisław Orłowski w opisie wsi Orelec pisze:

W księgach metrykalnych z XVIII stulecia znajdujemy nazwiska wielu Polaków przybyłych do naszej wsi z głębi kraju. Przy wymienionych niżej nazwiskach występuje z reguły określenie "inquilinus ex Orelec" tj. napływowy mieszkaniec Orelca. Z tych bezcennych dziś dokumentów dowiadujemy się, iż pojawiły się wówczas w Orelcu rody Andruszów, Bebkiewiczów, Brzozowskich, Berezowskich, Błażejowskich, Bochnaków, Buczkowskich, Dobrowolskich, Dołżyckich, Dudów, Dyczkowskich, Filipowiczów, Gołębiowskich, Hajczyków, Hoptaszów, Jabłońskich, Jordanów, Kędzierskich, Koczanowskich, Kozaczków, Krzywakowskich, Krzywaków, Leśniowskich, Lisików, Łupików, Mamrowiczów, Mańkowiaków, Mazurków, Mularczyków, Myczkowskich, Nawrockich, Niesiołowskich, Orłowskich, Opolanków, Owoców, Paszczeńskich, Piwińskich, Skotnickich, Samców, Sadowych, Szulów, Tomaszewskich, Treterów, Turkawskich, Urbanów, Wieszczaków, Wiszniewskich, Wojtanowskich Zanieskich, Zaniewiczów, Zaporoskich, Zielewskich, Zielińskich.

W 1893 r. Konstanty Wiszniewski, kupił wieś Wrząsowice pod Krakowem.

Wisniowski - wieś o takiej nazwie w Besarabii, istniała jeszcze w II połowie XIX w., znajdowała się w płd. Rosji, w pobliżu Półwyspu Krymskiego.Zamieszkiwali ją Baptyści pochodzenia niemieckiego.
Źródło:http://www.roboam.com/identitate/Massier-German-Baptist-Movement-Bukovina-Galicia-1997.html

Wolica k/Łapanowa była zaściankiem szlacheckim, w połowie XIX w. jako współwłaścicielka dobra tabularnego figuruje tu Apolonia Wiśniowska.

WIŚNIOWSKI (bez daty źródłowej) w grupie nazwisk pochodzących od nazw miejscowych: Wiśniewo, Wiśniowa, Wiszniowa (częste). „…O niejakim Wiśniowskim w księstwie Oświęcimskiem piszą, że, mając lat 140, chodził pieszo do odległego kościoła…” Powyższy cytat podany jest przez p. Rzączyńskiego, piszącego za czasów saskich, który zebrał z różnych pisarzów dawniejszych przykłady osób, które żyły wyżej lat stu. Rodzina Wiśniowskich chociaż od dawna była osiadła na Rusi, nie jest ruską. Pisze się nie "z Wiśniowca" ale "z Wiśniowa". Jedna gałąź z tej rodziny posiadała bardzo długo w swoich rękach Lubitów pod Kowlem,w gubernii wołyńskiej (patrz : Franciszek Salezy Wiśniowski). Potem majątek ten przeszedł na potomków po kądzieli, a dokładnie otrzymali go Butwiłłowie.
Wiśniowscy (w ziemi warszawskiej) używali herbu Ciołek, ich gniazdem było Wiśniowo.
Źródło:
Gloger Zygmunt - Encyklopedia Staropolska( litera: „D”, hasło: Długowieczność) ;
Rymut Kzimierz - Nazwiska Polaków, Słownik historyczno-stymologiczny, Wydawnictwo naukowe PWN, Kraków 2001 r;
Żych. II 341
http://akson.sgh.waw.pl/~apszczol/warszawa.htm

Według spisu z 1790 r. na dworze w Jaksicach (gm Koszyce, parafia Książnice Wielskie) ekonomem był Józef Wiśniowski ur. 1746 r.

Według spisu z 1790 r. w Lusławicach (gm. Janów, parafia Żuraw) mieszkała Józefa Wiśniowska (ur. 1764) wdowa.

Kotorów - wieś w woj. lubelskim, w pow. hrubieszowskim, w gminie Werbkowice. Dawniej często zwana Kutorów. W 1674 r. właścicielem wsi był Andrzej Wiśniowski, podstarości grodzki chełmski, żonaty z Zofią Świrską. Zmarł on między 1665 a 1668 r., wdowqa po nim wyszła za mąż za Jana Karola Romanowskiego.
Źródło: http://kotorow.blog.onet.pl/1,AR2_2007- ... index.html

Werbowa, powiat bałcki, gubernia podolska, w 1890 r. właścicielem posiadłości ziemskiej był Seweryn Wiszniewski syn Jana.

T. Epsztein, Polska własność ziemska na Ukrainie w 1890 r., Warszawa 2008 r.

Hoszów, powiat owrucki, gubernia wołyńska, Emilia Wiszniewska córka Zygmunta, w 1890 r. właścicielka posiadłości ziemskiej

T. Epsztein, Polska własność ziemska na Ukrainie w 1890 r., Warszawa 2008 r.

Werbka Wołoska, powiat olgopolski, gubernia podolska, w 1890 r. właścicielami posiadłości ziemskich byli:

- Julian Wiszniewski, syn Karola
- Katarzyna Wiszniewska, córka Karola
- Flora Wiszniewska, córka Karola
- Wilhelm Wiszniewski, syn Karola
- August Wiszniewski, syn Karola
- Julia Wiszniewska, córka Juliana

a także:

- Maria Piotrowska, córka Potra
- Aleksander Kotonia, syn Onufrego
- Helena Niemirycz, córka Karola
- Gdowski
- Matylda Turzańska, córka Benedykta
- Waleria Jaworska
- Mikołaj Żygilewicz
- Florian Mysłowski, syn Stanisława
- Leopold Kowerski

T. Epsztein, Polska własność ziemska na Ukrainie w 1890 r., Warszawa 2008 r.

Konelska Popówka, powiat lipowiecki, gubernia kijowska, właściciele posiadłości ziemskich w 1890 r.:

- Franciszka Wiszniewska, w 1900 r. Józef, Ludwika, Maria Wiszniewscy, dzieci Pawła
- Kazimierz Jurewicz
- Zofia Jurewicz
- Oktawian Jurewicz
- Jan Jurewicz
- Teresa Jurewicz
- Jokisz Zofia
- Teofilia Pięntko, córka Andrzeja
- Józefa Żołyńska

T. Epsztein, Polska własność ziemska na Ukrainie w 1890 r., Warszawa 2008 r.

Wieś, obwód Stanisławów, urząd powiatowy Delatyń, właściciel posiadłości tabularnej: Kornelia Wiszniewska z Bieńkowskich. Błąd w nazwisku powinno być: Wiśniowska ( wdowa po Teofilu Wiśniowskim).
Źródło:
Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim Księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacji kraju wraz z dokładnym oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym, Lwów 1855 r.

Popowce, powiat mohylowski, gub. podolska, majątki:

- Wiszniewska Michalina, 257,3 ha; wcześniej wielu właścicieli (zaścianek): Wiszniewscy, Pawłowscy, spadkobiercy Seweryna Popowskiego, Szymanowscy, Zakrzewscy, Mioduszewscy i inni; spadkobiercy Jakuba Wiszniewskiego.
- Jawecka Antonina, 0,545 ha
- Mioduszewski Józef, 29,6 ha (zapis: "Mioduszewski Józef, chłop")
- Popowski-Seńko Prosper, 77,6 ha
- Pawłowska Witalia, 103,7 ha
- Szymarnowska Eleonora, córka Antoniego, 193,4 ha

Owłoczym, Krat, powiat włodzimierski, gub. wołyńska, Adolf i Wacław Wiszniewscy, 1150,4 ha; spadkobiercy Jana i Karola Jasieńskich.