Malicki Lucjan Mieczysław (1873-1940)

Lucjan Mieczysław Malicki, ur. 1873, zm. 1940. Syn Michała. Sędzia ze Lwowa. Zastępca prezesa Sądu Okręgowego we Lwowie [3], przewodniczący Wydziału VI SO. Prezes oddziału lwowskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej. Alfred Laniewski pisał o nim że był "jednym z najjaśniej rozumujących sędziów".[4] Do 1939 był redaktorem pisma „Głos Sędziowski”. Według opowieści rodzinnych sędzia Malicki był w składzie sędziowskim, który skazał na śmierć terrorystę Naftalego Botwina. W chwili wkroczenia Sowietów do Lwowa osadzono w jednej celi z kryminalistami, których skazywał, potem wywieziono go z więzienia i rozstrzelano. Jest na Ukraińskiej Liście Katyńskiej
Odznaczenia: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1937)

Żona: Emilia Ulanowska, ur. 1878 Przemyśl, zm. 16.7.1946 Dzierżoniów, córka Władysława i Olimpii Żywczyn. W czasie II wojny wywieziona, wraz z siostrą Władysławą i siostrzeńcem Zygmuntem do Kazachstanu.

Bibliografia

[1] inf. rodzinne Jana Bartelskiego
[2] Wiki
[3] Kurjer Warszawski 18.2.1937
[4] Laniewski A., Zbrodnia i łzy: (dwanaście lat prokuratorskiej służby), Lwów 1936
.