Franciszek Józef Groer (1887-1965) Lekarz pediatra, prof. ŚAM, artysta. W 1905 r. zdał maturę w Petersburgu i przez rok studiował w Konserwatorium warszawskim. W 1906 r. podjął studia na Wydz. lekarskim Uniw. Wioch W 1911 r. wykonał eksperymentalną pracę doktorską, na podstawie której otrzymał dyplom lekarski magna cum laude na Uniw. Wróci, oraz st. dra med. W 1913 r. na zaproszenie wybitnego pediatry wiedeńskiego prof. C. J. Pirqueta podjął pracę w jego klinice, a już w 1914 r. powierzono mu kierownictwo Oddz. Zakaźnego i Wewnętrznego. Opracował memoriał w sprawie opieki nad dzieckiem w Królestwie Polskim. W uznaniu pracy naukowej i społecznej w 1915 r. otrzymał docenturę w wiedeńskiej Akademii Nauk Społecznych. W 1918 r. habilitował się, a od 1 VI 1919 objął kierownictwo Katedry Pediatrii na Uniw. Lwów., już jako prof. zw. W kierowanej przez siebie klinice zorganizował laboratorium analityczne, pracownię radiologiczną, liczne poradnie specjalistyczne oraz nemowy system odżywiania dzieci. Poza pracą naukową pisał wiersze, tworzył pieśni, jest autorem operetki, współpracował z dyr. Konserwatorium we Lwowie — E. Tadlewskim. W 1. 1932-33 pełnił funkcję przewodu. Tow. Muzyki i Opery. Byt znakomitym lingwistą, władał biegle 9 językami. W czasie okupacji Lwowa uniknął rozstrzelania przez Niemców w 1941 r. tylko dzięki doskonałej znajomości języka niemieckiego i żonie Angielce. W 1946 r. wyjechało Krakowa. W 1948 r. mianowany został prorektorem nowo powstałej Akademii Lekarskiej w Rokitnicy, gdzie pracował do 1951 r. Od listopada 1948 kierował jednocześnie Działem Dziecięcym Państw. Instytutu Przeciwgruźliczego w Otwocku. W 1951 r. został dyr. Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie, dokąd dojeżdżał z Krakowa, gdyż mieszkanie w Warszawie otrzymał dopiero w sierpniu 1960. W 1961 r. przeszedł na emeryturę. W 1946 r. został ekspertem WHO.Lwow i Lwowiacy