Początki zamku siewierskiego sięgają XIV w., a jego śladami są pozostałości konstrukcji drewniano-kamiennych, odkrytych w czasie prac archeologicznych. Zamek był wielokrotnie przebudowywany przez biskupów krakowskich Piotra Tomickiego, Franciszka Konarskiego i po potopie szwedzkim przez Andrzeja Trzebickiego, W ostatnim okresie użytkowania przypadającym na XVIII w. był to zamek czteroskrzydłowy, zgrupowany dookoła zbliżonego do czworokąta dziedzińca. Styl zamku specjaliści określają jako renesansowy z fragmentami gotyckimi. Najlepiej zachowanymi częściami zamku są beluard oraz wieża zwana szlachecką. Beluard zbudowany z kamienia łamanego na planie prostokąta o półkolistym zamknięciu, bronił dostępu do bramy znajdującej się w przyziemiu wieży. Wieża zbudowana została z cegły, kamienia łamanego i bloków kamiennych, pokryta była do połowy XIX w. wysokim dwuczęściowym barokowym hełmem. W latach 70-tych naszego stulecia przeprowadzono remont beluardu i piwnic oraz wzniesiono mur od strony południowej. Kolejni właściciele zamku:
-do 1443 księstwo siewierskie wraz z zamkiem i miastem było własnością księcia cieszyńskiego, Wacława I -w 1443 księstwo siewierskie wraz z zamkiem i miastem wykupił od zadłużonego księcia cieszyńskiego, Wacława I biskup krakowski, Zbigniew Oleśnicki -w XVI stuleciu książęta biskupi krakowscy: Jan Konarski, Piotr Tomicki, Jan Latalski, Franciszek Krasiński -XVII-XVIII w.: książęta biskupi krakowscy: Jan Małachowski i Felicjan Szaniawski -opuszczony w 1790 r. przez księcia biskupa Feliksa Pawła Turskiego zamek od tamtej pory popada w ruinę
