Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Piaseczno
24.10.2009 19:04
Piaseczno
jest jednym z najstarszych miast na Mazowszu. Notuje 580 lat od uzyskania praw miejskich.Dawna wieś książęca przy trakcie z Warszawy do Czerska, uzyskało prawa miejskie od księcia wyszogrodzkiego, ciechanowskiego, zakroczymskiego,czerskiego i warszawskiego Janusza I zwanego Starszym w Warszawie 5 listopada 1429 r. Przywilej na organizowanie jarmarków w Piasecznie wydała w 1513 r. księżna Anna Mazowiecka. Herbem Piaseczna jest Junosza (Baran), polski herb szlachecki należący do najstarszych; pieczętowały się nim niektóre rody mazowieckie, m.in.: Wolscy, Poniatowscy, Jankowscy, Bielińscy, Orłowscy. Wizerunek na tarczy przedstawia srebrnego barana ze złotymi, zakręconymi rogami, w czerwonym polu, stąpającego po trzech zielonych pagórkach. Zwrócony jest w prawą stronę tarczy. Pierwszy ratusz, siedzibę władz miejskich i miejsce przechowywania przywilejów, spalili Szwedzi podczas potopu. Następny spłonął w okresie pokoju w 1730 r. Mieszczanie odbudowali go w połowie XVIII w. Dwupiętrowy gmach stanął na podstawie kwadratu pośrodku rynku. Ten drewniany ratusz spalili Rosjanie podczas powstania kościuszkowskiego w 1794 r. Po 1815 r. władze rosyjskie rozpoczęły akcję porządkowania miast polskich, nakazując budowę murowanych ratuszy w linii domów mieszkalnych znajdujących się w rynku. Projekt piaseczyńskiej siedziby władz miejskich wykonał budowniczy wojewódzki Hilary Szpilowski. Obecnie istniejący gmach wzniesiono w stylu klasycystycznym w latach 1823–1824. Nietypowym elementem wyróżniającym ratusz
piaseczyński spośród innych budowli tego typu na Mazowszu jest półksiężyc umieszczony przed I wojną światową na szczycie wieży. Upamiętnia
on pobyt w mieście posła tureckiego Numan–Beja w 1777 r. W latach od 1526 (tzn. od włączenia Mazowsza do Królestwa Polskiego) do 1795 (III rozbiór Polski) Piaseczno stanowiło własność królewską. W 1545 r. znalazło się w składzie dóbr oprawnych królowej Bony, a następnie przeszło w ręce jej córki Anny. Anna Jagiellonka, siostra króla Zygmunta Augusta, późniejsza żona króla Stefana Batorego pomieszkiwała tu we dworze chyliczkowskim. Największy rozkwit przeżywało Piaseczno w drugiej połowie XVI w. Liczyło wówczas ok. 200 domów i ok. 1200 mieszkańców. Szczególnie rozwijało się piwowarstwo i gorzelnictwo. W 1580 r. jedyny istniejący przed rozbiorami cech szewców otrzymał przywilej królewski od Stefana Batorego potwierdzany potem przez kolejnych władców Polski. Miasto było niszczone licznymi pożarami na przełomie XVI i XVII w. Po trzecim rozbiorze Polski Piaseczno znalazło się w granicach zaboru pruskiego na terenie tzw. Prus Południowych.
W latach 1801–1806 przeprowadzono akcję kolonizacyjną na obszarach podmiejskich należących do dawnego starostwa piaseczyńskiego. W oparciu o uchwały kongresu wiedeńskiego w 1815 r. proklamowano Królestwo Polskie związane unią personalną z Rosją. W jego granicach znalazło się miasto średniej wielkości w skali Mazowsza Piaseczno, położone wówczas w obwodzie (późniejszym powiecie) warszawskim, w województwie
mazowieckim (później guberni warszawskiej). Było to miasto rządowe (narodowe W 1820 r. liczyło 893 mieszkańców, w tym 171 Żydów. Do 1795 r. starozakonni mieli zakaz osiedlania się i posiadania domów na jego terenie. W Piasecznie było 101 domów, ale tylko dziewięć murowanych.
Na podstawie ukazu carskiego z 1869 r. w połowie 1870 r. Piaseczno wraz z 25 innymi miastami guberni warszawskiej utraciło prawa miejskie,
stając się osadą gminną. W 1916 r. władze okupacyjne przywróciły Piasecznu prawa miejskie. W maju 1917 r. odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Miejskiej. W listopadzie 1918 r. strażacy rozbroili posterunek żandarmerii niemieckiej w Piasecznie i wysłali zaaresztowanych żołnierzy koleją do Warszawy; tak rozpoczął się okres niepodległości, po 123 latach zaborów. Okupacja hitlerowska zakończyła się 16 stycznia 1945 r., kiedy do miasta
wjechały bez walki czołgi 1. Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Piaseczno zostało stolicą powiatu 1 lipca 1952 r. i było nią do 31 maja
1975 r. (wówczas w wyniku reformy administracyjnej kraju zniesiono ten szczebel administracji).
żródło : Muzeum Regionalne w Piasecznie
jest jednym z najstarszych miast na Mazowszu. Notuje 580 lat od uzyskania praw miejskich.Dawna wieś książęca przy trakcie z Warszawy do Czerska, uzyskało prawa miejskie od księcia wyszogrodzkiego, ciechanowskiego, zakroczymskiego,czerskiego i warszawskiego Janusza I zwanego Starszym w Warszawie 5 listopada 1429 r. Przywilej na organizowanie jarmarków w Piasecznie wydała w 1513 r. księżna Anna Mazowiecka. Herbem Piaseczna jest Junosza (Baran), polski herb szlachecki należący do najstarszych; pieczętowały się nim niektóre rody mazowieckie, m.in.: Wolscy, Poniatowscy, Jankowscy, Bielińscy, Orłowscy. Wizerunek na tarczy przedstawia srebrnego barana ze złotymi, zakręconymi rogami, w czerwonym polu, stąpającego po trzech zielonych pagórkach. Zwrócony jest w prawą stronę tarczy. Pierwszy ratusz, siedzibę władz miejskich i miejsce przechowywania przywilejów, spalili Szwedzi podczas potopu. Następny spłonął w okresie pokoju w 1730 r. Mieszczanie odbudowali go w połowie XVIII w. Dwupiętrowy gmach stanął na podstawie kwadratu pośrodku rynku. Ten drewniany ratusz spalili Rosjanie podczas powstania kościuszkowskiego w 1794 r. Po 1815 r. władze rosyjskie rozpoczęły akcję porządkowania miast polskich, nakazując budowę murowanych ratuszy w linii domów mieszkalnych znajdujących się w rynku. Projekt piaseczyńskiej siedziby władz miejskich wykonał budowniczy wojewódzki Hilary Szpilowski. Obecnie istniejący gmach wzniesiono w stylu klasycystycznym w latach 1823–1824. Nietypowym elementem wyróżniającym ratusz
piaseczyński spośród innych budowli tego typu na Mazowszu jest półksiężyc umieszczony przed I wojną światową na szczycie wieży. Upamiętnia
on pobyt w mieście posła tureckiego Numan–Beja w 1777 r. W latach od 1526 (tzn. od włączenia Mazowsza do Królestwa Polskiego) do 1795 (III rozbiór Polski) Piaseczno stanowiło własność królewską. W 1545 r. znalazło się w składzie dóbr oprawnych królowej Bony, a następnie przeszło w ręce jej córki Anny. Anna Jagiellonka, siostra króla Zygmunta Augusta, późniejsza żona króla Stefana Batorego pomieszkiwała tu we dworze chyliczkowskim. Największy rozkwit przeżywało Piaseczno w drugiej połowie XVI w. Liczyło wówczas ok. 200 domów i ok. 1200 mieszkańców. Szczególnie rozwijało się piwowarstwo i gorzelnictwo. W 1580 r. jedyny istniejący przed rozbiorami cech szewców otrzymał przywilej królewski od Stefana Batorego potwierdzany potem przez kolejnych władców Polski. Miasto było niszczone licznymi pożarami na przełomie XVI i XVII w. Po trzecim rozbiorze Polski Piaseczno znalazło się w granicach zaboru pruskiego na terenie tzw. Prus Południowych.
W latach 1801–1806 przeprowadzono akcję kolonizacyjną na obszarach podmiejskich należących do dawnego starostwa piaseczyńskiego. W oparciu o uchwały kongresu wiedeńskiego w 1815 r. proklamowano Królestwo Polskie związane unią personalną z Rosją. W jego granicach znalazło się miasto średniej wielkości w skali Mazowsza Piaseczno, położone wówczas w obwodzie (późniejszym powiecie) warszawskim, w województwie
mazowieckim (później guberni warszawskiej). Było to miasto rządowe (narodowe W 1820 r. liczyło 893 mieszkańców, w tym 171 Żydów. Do 1795 r. starozakonni mieli zakaz osiedlania się i posiadania domów na jego terenie. W Piasecznie było 101 domów, ale tylko dziewięć murowanych.
Na podstawie ukazu carskiego z 1869 r. w połowie 1870 r. Piaseczno wraz z 25 innymi miastami guberni warszawskiej utraciło prawa miejskie,
stając się osadą gminną. W 1916 r. władze okupacyjne przywróciły Piasecznu prawa miejskie. W maju 1917 r. odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Miejskiej. W listopadzie 1918 r. strażacy rozbroili posterunek żandarmerii niemieckiej w Piasecznie i wysłali zaaresztowanych żołnierzy koleją do Warszawy; tak rozpoczął się okres niepodległości, po 123 latach zaborów. Okupacja hitlerowska zakończyła się 16 stycznia 1945 r., kiedy do miasta
wjechały bez walki czołgi 1. Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Piaseczno zostało stolicą powiatu 1 lipca 1952 r. i było nią do 31 maja
1975 r. (wówczas w wyniku reformy administracyjnej kraju zniesiono ten szczebel administracji).
żródło : Muzeum Regionalne w Piasecznie