Wstęp
Miejscowość Jurewicze położona jest obok miasta Mozyr, na terenie dzisiejszej obłaści gomelskiej, aktualnie wchodzi w skład diecezji pińskiej. W 1843 r. parafia Jurewicze należała do dekanatu rzeczyckiego.
Opisując odległości w połowie XIX w. zaznaczano, że parafialny kościół w Jurewiczach położony jest 23 wiorsty o Mozyrza, 19 wiorst od kościoła w Kimbarówce i 35 wiorst od świątyni w Chojniku oraz ok. 50 wiorst od parafialnej świątyni Ostrochladowicze.
Parafia i drewniany klasztor OO Jezuitów - 1681-1736 r.
1673 – początki kultu Cudownego Obrazu Matki Bożej.
Początkowo była to misja jezuicka, przy której w 1673 r. o. Marcin Turawski (SJ) misjonarz ludowy zbudował na miejscu dawnego zamku drewnianą kaplice, dla obrazu Matki Bożej Łaskawej [rzekomo przywieziony tam z twierdzy Kudak] , a obok niej powstał dom dla kapłanów.
1681 – drewniany kościół i dom dla misjonarzy
Przy istniejącym kościele jezuici rozpoczęli w 1681 r. budowę klasztoru. Dobre uposażenie fundacji (zapis fundacyjny), a później umiejętne propagowanie przez zakonników kultu maryjnego (sanktuarium oddziaływało na okoliczne miejscowości) dało tu początek miasteczka służącego dla pielgrzymów odwiedzających Cudowny Obraz Matki Bożej.
1690-1710 – misja jezuicka
Historia wspomina, że jeszcze trzykrotnie wznoszona tu była drewniana świątynia, powstająca na nowo do życia, po kolejnych zniszczeniach.
1713-1720 – superiorem o. Stanisław BOBIATYŃSKI (SJ).
Pierwsza zabudowa klasztorna.
1720-1723 – superiorem o. Franciszek KAMIŃSKI (SJ).
1723-1727 – superiorem o. Albert JANKOWSKI (SJ).
W 1726 r. rozpoczęto wznoszenie murowanych budynków kościelnych – świątyni i domu misyjnego, całość ukończono dopiero w 1748 r.
1727-1728 – superiorem o. Urban GALSZTYN (SJ).
1728-1729 – superiorem o. Jan BOHATKO (SJ).
1729-1730 – superiorem o. Urban GOLSZTYN (SJ).
1730-1732 – superiorem o. Tomasz KOLWOWSKI (SJ).
1732-1733 – superiorem o. Adam WIELOCKI (SJ).
1733-1736 – superiorem o. Adam GAŁĄZKOWSKI (SJ).
Parafia i murowany klasztor OO Jezuitów - 1736-1773 r.
1736-1751 – superiorem o. Franciszek KOLERT (SJ).
W 1744 r. była to kościół w parafii Mozyr. Nieco później staraniem przełożonego o. Korert, wzniesiono w 1746 r. nowy murowany kościół p.w. Nawiedzenia NMP. Była to 3 nawowa świątynia z 2 wieżową fasadą. Konsekracji świątyni dokonał w tymże roku bp. F. Kowieński.
1748 – parafia Jurewicze w dekanacie owruckim diecezji kijowskiej, należały tu miejscowości: Jurewicze, Wodowicze, Olexicze, Zahal, Borysowszczyzna, Szereyki, Grzęda, Prutek.
1751-1758 – superiorem o. Jan KARPOWSKI (SJ).
Od 1754 r. misja jezuicka uzyskawszy status rezydencji rozpoczęła starania o pozwolenie na prowadzenie szkoły, w 1756 otworzono tu bursę dla uczniów.
1758-1762 – superiorem o. Paweł MYCKIEWICZ (SJ).
W 1760 r. zakonnicy z Jurewicz podjęli się obsługi kościoła w pobliskiej Wołodarce , z czasem otworzyli tam samodzielna misje.
1762-1765 – superiorem o. Ignacy DMIECIŃSKI (SJ).
W tym czasie prowadzone były stacje misyjne w miejscowościach: Biała Cerkiew, Brahin , Mozyrz, Wołodarka.
1765-1770 – superiorem o. Andrzej GRĄDZKI (SJ).
1770-1771 – superiorem o. Jerzy BOCHEN (SJ).
1771-1773 – superiorem o. Józef ŁUCKI (SJ).
W roku 1772 klasztor jezuicki liczył 13 zakonników (8 kapłanów, 2 kleryków i 3 braci zakonnych).