Helena Marusarzówna (17 stycznia 1918 - 12 września 1941) - mistrzyni sportów narciarskich, żołnierz Podziemia. Urodzona i zamieszkała w Zakopanem; córka Jana Marusarza i Heleny z Tatarów, siostra Stanisława, absolwentka szkoły handlowej. Już w dzieciństwie wykazywała duże zdolności narciarskie. W latach 1936-1939 była najlepszą polską zawodniczką narciarską. Siedmiokrotna mistrzyni Polski w konkurencjach alpejskich (bieg zjazdowy, slalom i kombinacja). Od października 1939 pełniła w polskim ruchu oporu rolę tajnego kuriera komórki "Zagroda" Oddziału Łączności Konspiracyjnej KG SZP-ZWZ do bazy "Romek" w Budapeszcie, przenosząc pocztę i przeprowadzając przez Tatry ludzi uchodzących spod okupacji niemieckiej na Węgry. Została schwytana w marcu 1940 przez żandarmerię słowacką i przekazana w ręce gestapo. Była więziona w Muszynie, Nowym Sączu, w zakopiańskiej siedzibie gestapo "Palace", w Tarnowie i w Krakowie na Montelupich. Torturowana wielokrotnie, nie zdradziła żadnej z tajnych informacji, jednakże gestapo znalazło w jej bagażu list w języku węgierskim i po wielu miesiącach skojarzyło to z osobą Stefanii Hanauskówny. 12 września 1941 rozstrzelano ją w Podgórskiej Woli koło Tarnowa (według innej wersji rozstrzelana 23 lipca 1941 roku w lesie Kruk wraz z Janiną Bednarską i Stefanią Hanauskówną oraz innymi 3 kobietami). Jej szczątki uroczyście pochowano 27 listopada 1958 na cmentarzu w Zakopanem. Odznaczona pośmiertnie Orderem Virtuti Militari, a w 1967 Krzyżem Walecznych. Od 1946 w Zakopanem rozgrywany jest memoriał im. Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny; jej imię nosi ulica w Zakopanem i kilka szkół w Polsce. Helena Marusarzówna (17 stycznia 1918 - 12 września 1941) - mistrzyni sportów narciarskich, żołnierz Podziemia. Urodzona i zamieszkała w Zakopanem; córka Jana Marusarza i Heleny z Tatarów, siostra Stanisława, absolwentka szkoły handlowej. Już w dzieciństwie wykazywała duże zdolności narciarskie. W latach 1936-1939 była najlepszą polską zawodniczką narciarską. Siedmiokrotna mistrzyni Polski w konkurencjach alpejskich (bieg zjazdowy, slalom i kombinacja). Od października 1939 pełniła w polskim ruchu oporu rolę tajnego kuriera komórki "Zagroda" Oddziału Łączności Konspiracyjnej KG SZP-ZWZ do bazy "Romek" w Budapeszcie, przenosząc pocztę i przeprowadzając przez Tatry ludzi uchodzących spod okupacji niemieckiej na Węgry. Została schwytana w marcu 1940 przez żandarmerię słowacką i przekazana w ręce gestapo. Była więziona w Muszynie, Nowym Sączu, w zakopiańskiej siedzibie gestapo "Palace", w Tarnowie i w Krakowie na Montelupich. Torturowana wielokrotnie, nie zdradziła żadnej z tajnych informacji, jednakże gestapo znalazło w jej bagażu list w języku węgierskim i po wielu miesiącach skojarzyło to z osobą Stefanii Hanauskówny. 12 września 1941 rozstrzelano ją w Podgórskiej Woli koło Tarnowa (według innej wersji rozstrzelana 23 lipca 1941 roku w lesie Kruk wraz z Janiną Bednarską i Stefanią Hanauskówną oraz innymi 3 kobietami). Jej szczątki uroczyście pochowano 27 listopada 1958 na cmentarzu w Zakopanem. Odznaczona pośmiertnie Orderem Virtuti Militari, a w 1967 Krzyżem Walecznych. Od 1946 w Zakopanem rozgrywany jest memoriał im. Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny; jej imię nosi ulica w Zakopanem i kilka szkół w Polsce.
Helena Marusarzówna spoczywa na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. Poeta Adam Pach poświęcił bohaterskiej dziewczynie wiersz: "Potomnym ku pamięci", który jest jej wierszowaną biografią. Oto jego fragmnety: "W bielućkiej przestrzeni z wiatrami mknie Urodno dziewcyna, Wiater w złociste włosy jej dmie, Niebieskie ocy rosi łza, Mróz lico w rumień ścina... Czy to boginka? Nie, chyba sama zimowo bogini! Helcia Marusarzówna... Ulubienica wysokik Tater. Narciarskik sportów mistrzyni.
Wysłali jom w tarnowskie więzienie Pod lasem katowsko kula przecina zycia nić. Bohatersko śmierzć, skońcone cierpienie Choć zgasła, w pamięci nasej wiecnie będzie zyć"