Albina Wiśniowska h. Prus I, ur. 1818 r., zm. 15.06.1843 r. Nerczyńsk, Syberia.Ojcem Albiny był Maciej Wiśniowski, właściciel wsi Paniowce Zielone w Czortkowskiem. Małżonek:Wincenty Migurski(oficer 4 pułku piechoty liniowej,zm. 1863 r. w Wilnie).Albina w Paniowcach Zielonych poznała Wincentego Migurskiego, który u jej ojca przez długi czas ukrywał się. Zakochana w nim Albina, po jego wywiezieniu na wiosnę 1836 r. z Warszawy na lat 20 na Sybir, udała się za nim w 1837 r. do Uralska, gdzie zawarli ślub. Ceremonia ślubna odbyła się w domu dowódcy batalionu, podpułkownika Powały Szweykowskiego. Migurski, był zesłany na Syberię za działalność konspiracyjną i służył tam w I Batalionie Oddzielnego Korpusu Orenburskiego stacjonującym w Uralsku. Po nieudanej próbie ucieczki Albina i Wincenty musieli wrócić na zsyłkę. Losy Albiny i Wincentego Migurskich, ich gorąca miłość oraz ich tragedia stały się niebawem powszechnie znane na Syberii. W polskiej literaturze wspominali o dramatach tej rodziny m.in.: Ewa Felińska, Jakub Gordon. Pełniej od Polaków ich losami zajęli się Rosjanie. Pisali o nich np. : Włodzimierz Dal w opowiadaniu „Zesłaniec”, Sergiusz Maksimow w książce: ”Syberia i ciężkie roboty”. Z fragmentem tej książki zapoznał się Lew Tołstoj. Losy Migurskich tak go zafascynowały, że postanowił napisać o nich opowiadanie. Tak powstał utwór „Za co ?”. Dzieci: Michalina (żyła 8 miesięcy), drugie dziecko (nieznane imię) również wkrótce zmarło. Trzecie dziecko –syn Konrad, urodzony w Nerczyńsku na Syberii, zmarł około roku po śmierci Albiny. Siostrą Albiny była Wincenta Wiśniowska. Bratem natomiast Antoni Wiśniowski. Albina była ciotką Sygurda Wiśniowskiego. Zmarła w wieku 25 lat. Źródło: Kuczyński Antoni,Czterysta lat polskiej diaspory, wyd. Ossolineum 1993 r.; Bogdański Henryk,Pamiętnik 1832 – 1848 r.;