Łunna - Kościół
Od 1782 r. wierni modlili się w zbudowanym właśnie kościele pod wezwaniem św. Anny, ufundowanym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Kościół ma architekturę klasyczną, w której można dopatrzeć się elementów barokowych. Zrobiony z kamienia polnego, zwieńczony dwuspadowym dachem krytym blachą. Na frontonie napis "Fund Anno Domini 1782 Renov 1895".
Na dziedzińcu dużo kwiatów i kilka starych pomników okolicznych dziedziców i ich rodzin. Po lewej stronie od wejścia spoczywa marszałek szlachty grodzieńskiej, Józef Kamieński, z małżonką Rozalią z Mrozowskich. Zmarli w latach 1842 i 1843. Po tej samej stronie kute ogrodzenie bez pomnika. Kilka kroków dalej wysoki, około pięciometrowy żeliwny pomnik z ciężkim żeliwnym ogrodzeniem, w którego odlewie wykorzystano motywy roślinne. "Aleksander i Waleria z Romerów, rodzice zmarłej swej córce Jadwidze ten pomnik żalu postawili dnia 17 lipca 1855 r." Po prawej stronie widoczny przy furtce wyniosły, murowany pomnik rodziny Czechowskich, z częściowym żeliwnym ogrodzeniem.
Kościół podzielony jest słupami na trzy nawy. Wystrój klasyczny. Ciekawy obraz w bocznym ołtarzu Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Ludzka pamięć przekazuje legendę, jakoby przed tym ołtarzem brali ślub pierwsi Bohatyrewicze. Na ścianach liczne epitafia: Józefy z Zawistowskich Ejsmontowej, wojskiej grodzieńskiej, zm. 1849 r., Jana Czechowskiego, sędziego, zmarłego w 1823 r. i Eustachego Czechowskiego, poległego w potyczce z Turkami w 1829 r., Aleksandra i Walerii z Romerów Czechowskiej. W kruchcie epitafium ku pamięci Tekli z hr. Komarowskich Niemcewiczowej, zm. w 1902 r. Nad lożą kolatorską napis informuje: "Pamięci Xiężnej Maryi z Szemiottów Druckiej Lubeckiej, ur. 2 lipca 1833 r., zm. 9 grudnia 1897 r. od włościan parafii łunnieńskiej, wdzięcznych za odnowienie tego kościoła i inne rozliczne dobrodziejstwa. Zielone Świątki 1900 r."
W 1895 r. ze składek ludu oraz ofiary ks. Druckiego-Lubeckiego i jego czcigodnej małżonki kościół został kapitalnie przebudowany. Zamówiono gotyckie ołtarze. W roku 1911, za czasów probostwa ś.p. księdza Mieczysława Radziszewskiego, zamontowano w kościele organy. To dzieło z kamienia i cegły widzimy dzisiaj w glorii różnych kolorów. Ksiądz Lucjan, obecny proboszcz, lubi kwiaty, do tego ma duszę wzniosłą – zna się na pięknie. Dzięki jego miłości do historii znamy nazwiska kolejnych pasterzy parafii Łuneńskiej od początku istnienia kościoła murowanego. Byli nimi księża: Mateusz Antoni Dzielnik (1765-1785), pochowany pod głównym ołtarzem, Stefan Rylewicz (1785-1786), Michał Kopecki (1795), Ignacy Nowicki (1796-1801), Leon Koncewicz (1801), Stanisław Ratski (1801), Paweł Jackowski (1801-1805), Michał Dziekoński (1805), Tomasz Ignatowicz (zm. w 1831 r., żył lat 85), Piotr Sadziewicz (1831-1832), Adrian Ladanowicz (1832-1833), Stanisław Wojtkiewicz (1832-1835), Adrian Słodkiewicz (1835-1837), Paweł Gramaszkiewicz (1837-1841), Jan Soroka (1841-1843), Józef Grzedzieński (1854-1859), Julian Olszewski (1883), Kazimierz Grymaszewski (zm. w 1892), Antoni Dolinkiewicz (1895). Adam M. (zbudował plebanię), Antoni S. (odnowił kościół, zbudował dwa ołtarze, św. Józefa i Matki Bożej, kosztem 500 rubli srebrem), Piotr Mazur (1911-1922, zbudował dziesięciogłosowe organy), Zenon Worotyniec (1922-1927), Mieczysław Radziszewski (1927-1948, osądzony przez Sowietów na 6 lat lagrów; należał do AK). Od 1948 do 1955 r. kościół w Łunnie nie miał księdza, później parafię objął Władysław Naczko (1955-1982). Od roku 1982 (z krótką przerwą) proboszczem w Łunnie jest wspomniany ks. Lucjan Radomski, skarbnica wiedzy krajoznawczej.
Za - http://kresy24.pl/showArticles/article_id/68/