Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Silwanowce - Kościół
27.11.2009 20:14
Silwanowce - Kościół
Miejscowy kościół Przemienienia Pańskiego ma architekturę klasyczną, murowany, z kamienia polnego, dekorowany otynkowaną cegłą, prostokątny, z pełnołukowymi oknami w elewacjach bocznych. Dwie lukarny (pionowe okienka na poddaszu), pod nimi nisze bez rzeźb, które zdobią fasadę frontową, podobnie jak dwa lwy przy wejściu. Dach dwuspadowy nad prezbiterium walmowym. Ośmiograniasta wieża-dzwonnica, drewniana, z dachem namiotowym. Na dziedzińcu, po lewej stronie elewacji frontowej, drewniana malutka kapliczka z posągiem świętego. W głębi po prawej stronie w rogu muru - grota Niepokalanej, wzniesiona w latach trzydziestych XX w. Za apsydą dekoracyjne ogrodzenie żelazne, praca kowala. W 1991 r. dziedziniec został odnowiony, miejscami zabetonowany. Kilka tuj i jodeł ciągnie się ku słońcu.
W środku kościoła płaski sufit oparty na czterech słupach, dzielących salę modlitewną na trzy nawy. W ołtarzu głównym obraz Wniebowstąpienia. Obok epitafium Jadwigi z Sobolewskich Tukałło (1871-1908) oraz popiersie zmarłej w białym marmurze. Świątynia została wzniesiona w 1840 r., lecz w białoruskich źródłach historycznych podaje się rok 1899. Jawna pomyłka – pilny podróżny odczyta na kamieniu kilka kroków od bramy wejściowej datę wzniesienia ogrodzenia, z której wynikałoby, że kościół powstał później. O drewnianej świątyni na tym miejscu nic nie wiadomo. Wiemy natomiast, że Silwanowce i okoliczne wioski jeszcze w XIX w. należały do parafii hożańskiej, za Niemnem.
[]
Miejscowy kościół Przemienienia Pańskiego ma architekturę klasyczną, murowany, z kamienia polnego, dekorowany otynkowaną cegłą, prostokątny, z pełnołukowymi oknami w elewacjach bocznych. Dwie lukarny (pionowe okienka na poddaszu), pod nimi nisze bez rzeźb, które zdobią fasadę frontową, podobnie jak dwa lwy przy wejściu. Dach dwuspadowy nad prezbiterium walmowym. Ośmiograniasta wieża-dzwonnica, drewniana, z dachem namiotowym. Na dziedzińcu, po lewej stronie elewacji frontowej, drewniana malutka kapliczka z posągiem świętego. W głębi po prawej stronie w rogu muru - grota Niepokalanej, wzniesiona w latach trzydziestych XX w. Za apsydą dekoracyjne ogrodzenie żelazne, praca kowala. W 1991 r. dziedziniec został odnowiony, miejscami zabetonowany. Kilka tuj i jodeł ciągnie się ku słońcu.
W środku kościoła płaski sufit oparty na czterech słupach, dzielących salę modlitewną na trzy nawy. W ołtarzu głównym obraz Wniebowstąpienia. Obok epitafium Jadwigi z Sobolewskich Tukałło (1871-1908) oraz popiersie zmarłej w białym marmurze. Świątynia została wzniesiona w 1840 r., lecz w białoruskich źródłach historycznych podaje się rok 1899. Jawna pomyłka – pilny podróżny odczyta na kamieniu kilka kroków od bramy wejściowej datę wzniesienia ogrodzenia, z której wynikałoby, że kościół powstał później. O drewnianej świątyni na tym miejscu nic nie wiadomo. Wiemy natomiast, że Silwanowce i okoliczne wioski jeszcze w XIX w. należały do parafii hożańskiej, za Niemnem.
[]