Konstanty Wolny ur. 5.04.1877 r. w Bujakowie, zm. 9.11.1940 r. we Lwowie
Całym swym dorosłym życiem, dawał wyraz patriotycznego przywiązania do Polski i Górnego Śląska. Duży wpływ na ukształtowanie jego charakteru miało miejsc urodzenia, trudne warunki życia i wczesne półsieroctwo. Potrafił swój talent do nauki, swoje wrodzone zdolności z całą mocą wykorzystać. Miał umysł wręcz encyklopedyczny, chłonny do nauki, również do języków obcych. Już w latach nauki w katowickim hakatystycznym gimnazjum, założyli z Wojciechem Korfantym tajne kółko gimnazjalistów polskich. Podczas studiów prawniczych we Wrocławiu, gdzie również okresowo studiował Korfanty, działali w Towarzystwie Akademików Górnoślązaków. Po jego rozwiązaniu działali dalej w Związku Młodzieży Polskiej. Po studiach ok. 1907 roku zamieszkał z rodziną w Gliwicach, gdzie był pierwszym polskim adwokatem. Bezinteresownie występował przed sądami niemieckimi broniąc Polaków w procesach politycznych. Po pierwszej wojnie światowej poświecił się całkowicie sprawie polskiej. Razem z Korfantym byli wszędzie tam gdzie społeczeństwo śląskie ich oczekiwało. Wolny jako współpracownik czy zastępca Korfantego działał podczas Powstań Śląskich, a w czasie pracy w Polskim Komisariacie Plebiscytowym w Bytomiu jako kierownik Wydziału Prawnego był głównym opracowującym statut organiczny przeszłego województwa śląskiego. Po Plebiscycie na Górnym Śląsku jako delegat Polski dla spraw Śląska wyjeżdża do Genewy. Broni tam zawzięcie interesów Polski. Już w wolnej Polsce, będąc trzykrotnie marszałkiem Sejmu Śląskiego, cieszył się sympatią posłów, pełnił swe obowiązki bez partyjnego zacietrzewienia, zachowywał zawsze swój własny osąd spraw i niezależne stanowisko. W imię prawdy, jako marszałek Sejmu, głosował czasami tak jak opozycja. Pracowity i prawdomówny, starał się nie obrażać nawet przeciwników politycznych, był bardzo dobrym i przekonującym mówcą. Nie tylko sprawy gospodarcze i polityczne zajmowały Konstantego Wolnego. Był założycielem Biblioteki Śląskiej, działał na rzecz powstania Muzeum Śląskiego i Banku Śląskiego. Był pierwszym i aż do drugiej wojny światowej, jedynym Prezesem Automobilklubu Śląskiego. Interesował się sztuką, szczególnie malarstwem, wspierał środowiska artystyczne, udostępniał sale Sejmu Śląskiego, w tym swoje mieszkanie na wystawy. Mimo licznych obowiązków nie zrezygnował z życia zawodowego. Był jednym z najlepszych adwokatów, a po rozdziale adwokatury od notariatu – notariuszem. Odznaczony Orderem Polonia Restituta. Był niezwykle kochającym i tolerancyjnym ojcem dla piątki swoich dzieci, stworzył im bezpieczny dom z wieloma zwierzętami, które sam bardzo lubił i których obecność w domu sprawiała mu wiele radości. Pochodzący z tradycyjnej śląskiej rodziny był człowiekiem wierzącym, lecz tolerancyjnym, niosącym pomoc potrzebującym. Po wybuch drugiej wojny światowej wyjechał w kierunku granicy wschodniej. Osiadł we Lwowie. Tam organizuje Śląski Komitet Uchodźców. Trudne warunki, rozłąka z najbliższymi, a także upadek Francji, na której pomoc liczył, spowodowały nasilenie się choroby serca. W listopadzie 1940 r. Konstanty Wolny zmarł we Lwowie, został pochowany na cmentarzu Janowskim w grobowcu Jezuitów.
