Koszuty - Położone w średzkiej wsi Koszuty Muzeum Ziemi Średzkiej jest pięknym XVIII-wiecznym dworem szlacheckim. Same Koszuty położone są 8 km od Środy Wielkopolskiej na Równinie Wrzesińskiej. Na zwiedzających czeka nie tylko sam dwór, ale również piękny park, w którym można się schronić przed prażącym tego lata słońcem. Warto dodać, że Muzeum „zagrało” jako miejsce akcji w jednej z książek Małgorzaty Musierowicz. Dwór powstał w XVII wieku, choć część jego zabudowań pochodzi prawdopodobnie z starszego dworu z około drugiej połowy XVI. Obecnie w budynku mieści się Muzeum Ziemi Średzkiej w którym jest wystawiona na stałe ekspozycja „Mała siedziba szlachecka”. Oprócz niej organizowane są też wystawy malarskie. Całe wyposażenie dworu - meble, piękne obrazy, staroświeckie sprzęty wprowadzają odwiedzających w atmosferę polskiego dworu.
Historia Koszuty od XIV wieku były własnością rodu Koszuckich herbu Leszczyc. Obecny dwór od połowy XIX wieku należał do polskiego szlachcica Napoleona Rekowskiego. Następnie jego właścicielką była córka Rekowskiego- Maria Rekowska, która wyszła za Witolda Kosińskiego w 1875 r. Po ich bezdzietnej śmierci majątek przejął Kazimierz Rekowski wraz ze swoją żoną Gabrielą z Małachowskich. Miezkali w nim aż do 1940 r. Wtedy to naziści okupujący Polskę zdobyli dwór i oddali go zarządowi niemieckiej rodziny Kottke. Po pięciu latach opuszczony budynek przeszedł w ręce skarbu państwa. Jednak szybko uległ on zniszczeniu. Po rekonstrukcji przeznaczono go na szkołę, a następnie w 1966 r. w Muzeum Ziemi Średzkiej.
Konstrukcja dworu Muzeum Ziemi Średzkiej jest budynkiem parterowym. Poddasze jest częściowo oddane na cele mieszkalne, znajduje się tam pięć pokoi. Dwór zwrócony jest „na godzinę jedenastą” czyli na południowy wschód. Całość zdobi dwuspadowy dach z charakterystycznym dla wielkopolskich dworów z okresu baroku, faliście zakończonym drewnianym szczytem zakrywającym trzyokienną wystawkę. W drugiej połowie XIX wieku, by podkreślić symetrię budynku, dobudowano do niego drewnianą werandę. Dach pokrywający główny trzon dworu jest łamany, nad alkierzami kopulasty oraz wysoki. Światło dzienne na strych wpuszczają usytuowane bliżej wystawki parzyste lukarny, zamknięte półkoliście. Wnętrze dworku rozplanowane zostało regularnie i symetrycznie. Centralnym miejscem jest salon który poprzedza sień. Po obu stronach znajdują się po dwa pokoje w kształcie przypominające kwadraty. Dalej po prawej i lewej stronie rozmieszczone są dwa alkierze oraz przybudówka międzyalkierzowa. Wystawy W wyszczególnionych pomieszczeniach wystawiane są oryginalne meble, obrazy oraz przedmioty codziennego użytku, które powstały przed 1936 r. Na poddaszu znajdują sie wystawy poświęcone historii regionalnej, a także archiwum regionalne. W pomieszczeniach na parterze została zorganizowana wystawa „Mała siedziba ziemiańska w Wielkopolsce”, na której zaprezentowano siedem charakterystycznych dla regionu wnętrz. Przestawione są: pokój kredensowy z jadalnią, pokój gościnny, salon, pokój pani, pokój pana i salon dziecięcy. Wszystkie eksponaty pozwalają wczuć się w atmosferę tegoż dworu jeszcze z XIX i początku XX wieku.
Park Dwór koszucki posiada blisko pięciohektarowy park krajobrazowy założony w początkach XIX wieku. Od frontu dworu widać aleję kasztanową, zaś naprzeciw salonu został odnowiony klomb różany w kształcie serca. W 1995 r. Park ten został nagrodzony przez Ministra Kultury za przestrzeganie zasad konserwatorskich. Prowadzi się tam prace renowacyjne na podstawie mapy parku z 1830 r.
Miłośniczkom twórczości Małgorzaty Musierowicz warto przypomnieć, że Muzeum Ziemi Średzkiej „zagrało” jako miejsce akcji w jednej z jej książek „Imieniny”, pochodzącej ze słynnego cyklu "Jeżycjada".
Muzeum jest czynne od wtorku do piątku w godzinach 9.00- 15.00 a w soboty od 10 do 14.
Tekst - Samorządowy serwis informacyjny - powiat średzki, Dwór w Koszutach Aleksandra Drabare
Za - http://wiadomosci.polska.pl/kultura/art ... 232428.htm